ابراهيم ٣٨: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پروردگارا همانا تو دانی آنچه را نهان کنیم و آنچه را آشکار سازیم و نهان نیست بر خدا چیزی در زمین و نه در آسمان | |-|معزی=پروردگارا همانا تو دانی آنچه را نهان کنیم و آنچه را آشکار سازیم و نهان نیست بر خدا چیزی در زمین و نه در آسمان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره ابراهيم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره ابراهيم | نزول = [[نازل شده در سال::12|١٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::38|٣٨]] | قبلی = ابراهيم ٣٧ | بعدی = ابراهيم ٣٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الأرْضِ ... السَّمَآءِ»: زمین و آسمان. پائین و بالای جهان. | «الأرْضِ ... السَّمَآءِ»: زمین و آسمان. پائین و بالای جهان. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۶
ترجمه
ابراهيم ٣٧ | آیه ٣٨ | ابراهيم ٣٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الأرْضِ ... السَّمَآءِ»: زمین و آسمان. پائین و بالای جهان.
تفسیر
- آيات ۳۵ - ۴۱،سوره ابراهيم
- انعام به فرزندان ابراهيم (ع )، نمونه اى ديگر از انعام هاى خداى عزيز و حميد
- استظهار اينكه ابراهيم (ع ) دو بار از خداوند براى ((مكه )) امنيت طلبيده است
- امنيتى كه ابراهيم (ع ) براى مكه خواست امنيت تشريعى بوده است
- درخواست ابراهيم (ع ) از خدا كه او و فرزندانش را از بت پرستى دور بدارد
- مقصود از ((بنى )) كه ابراهيم (ع ) براى خود و آنان دورى از پرستش بتها را درخواستنمود
- مراد از تبعيت در جمله : ((فمن تبعنى فانه منى )) پيروى هم در اعتقاد و هم درعمل است
- ابراهيم (ع ) پيروى و تبعيت را ملاك انتساب افراد به خود دانست
- بى پايگى اشكالاتى كه درباره دعاى ابراهيم (ع ) مطرح شده
- ضعف پاسخهاى داده شده به اشكال فوق
- اشكال ديگرى بر كلام ابراهيم و بيان ضعف پاسخهاى داده شده به آن
- دعاى ابراهيم (ع ) بعد از بناى كعبه و ساخته و آباد شدن مكه بوده است
- نكته شايان توجه در دعاهاى ابراهيم (ع )
- دلالت آيه بر اينكه ((آزد)) پدر ابراهيم نبوده است
- (روايتى در ذيل آياتى كه دعاى ابراهيم (ع ) را حكايت مى كنند)
نکات آیه
۱- اذعان حضرت ابراهیم(ع) در دعاى خویش به علم همه جانبه خداوند به نهان و آشکار انسان (ربّنا إنک تعلم ما نخفى و ما نعلن)
۲- نیتها، انگیزه ها، افکار و رفتار آشکار و پنهانى انسان در قلمرو علم خداوند است. (ربّنا إنک تعلم ما نخفى و ما نعلن)
۳- ذکر صفتهاى خداوند (صفات کمال و جمال) از آداب دعا به درگاه اوست. (ربّنا إنک تعلم ما نخفى و ما نعلن)
۴- حسن عرض حاجت کردن و بر زبان راندن نیازها و مشکلات به درگاه خداوند به هنگام دعا (ربّ اجعل هذا البلد ءامناً ... ربّنا إنى ... بواد غیر ذى زرع ... ربّنا إنک تعلم ما نخفى و ما نعلن)
۵- جهان هستى (پدیده هاى آسمان و زمین) در قلمرو علم خداوند و در محضر اوست. (و ما یخفى على الله من شىء فى الأرض و لا فى السّماء)
۶- پوشیده نبودن هیچ پدیده اى در عالم از خداوند، دلیل آگاهى او از نهان و آشکار انسان (و ما یخفى على الله من شىء فى الأرض و لا فى السّماء) جمله «و ما یخفى على الله ...» مى تواند تعلیل براى بخش اول آیه (إنک تعلم ...) باشد.
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): اقرار ابراهیم(ع) ۱; دعاى ابراهیم(ع) ۱
- انسان: عمل انسان ۲
- خدا: دلایل علم غیب خدا ۶; علم خدا به آفرینش ۵، ۶; علم غیب خدا ۱; وسعت علم خدا ۵; وسعت علم غیب خدا ۲
- دعا: آداب دعا ۳، ۴; اسماء و صفات در دعا ۳; بیان حاجت در دعا ۴
- نیت: علم به نیت ۲