يونس ٥٨: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بگو به فضل خدا و به رحمتش پس بدین باید شاد شوند آن بهتر است از آنچه گرد میآرند | |-|معزی=بگو به فضل خدا و به رحمتش پس بدین باید شاد شوند آن بهتر است از آنچه گرد میآرند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = | {{آيه | سوره = سوره يونس | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::58|٥٨]] | قبلی = يونس ٥٧ | بعدی = يونس ٥٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فَبِذالِکَ»: برای تأکید معنی است و از لحاظ ترکیبی بدل از (بِفَضْلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ) میباشد. «هُوَ»: مرجع آن واژه (ذلِکَ) است. مراد از (فضل و رحمت) ایمان و قرآن است. | «فَبِذالِکَ»: برای تأکید معنی است و از لحاظ ترکیبی بدل از (بِفَضْلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ) میباشد. «هُوَ»: مرجع آن واژه (ذلِکَ) است. مراد از (فضل و رحمت) ایمان و قرآن است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۱
ترجمه
يونس ٥٧ | آیه ٥٨ | يونس ٥٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَبِذالِکَ»: برای تأکید معنی است و از لحاظ ترکیبی بدل از (بِفَضْلِ اللهِ وَ بِرَحْمَتِهِ) میباشد. «هُوَ»: مرجع آن واژه (ذلِکَ) است. مراد از (فضل و رحمت) ایمان و قرآن است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۷۰ - ۵۷، سوره يونس
- توضيح معناى مفردات آيه شريفه : ((موعظه ))، ((شفاء لما فى الصدور))، ((هدى)) و ((رحمت ))
- اشاره به معناى ((رحمان )) و ((رحيم )) و مراد از اينكه قرآن براى مؤ منين رحمت است
- توصيف قرآن به بيان جامعى است براى همه آثار طيب و نيكوى قرآن كريم
- مراد از فضل خدا و رحمت خدا در آيه شريفه :((قل بفضل اللّه و برحمته ...))
- وجه اينكه از دادن روزى به ((انزال )) روزى تعبير شده ، با اينكه رزق آدميان در زميناست
- بيان اينكه هر حكمى بايد به اذن خدا باشد. و حكم مختص به خدا است . و طرح دو شبههدر اين زمينه و پاسخ به آن دو شبهه
- حكم خدا منطبق بر فطرت ، هماهنگ با نظام خلقت و همسوى حركت انسان به سوى هدفكمالى او است
- سلطنت و احاطه تام الهى بر اعمال بشر، شهادت و عملى استكامل و فراگيرنده همه اعمال از همه خلايق حتى پيامبر خدا(ص )
- معناى ((ولايت )) و مراد از ولايت خدا
- اشاره به مراتب ايمان و بيان اينكه خداى تعالى ولى مؤ منين است كه از مرتبه بالاىايمان برخوردارند
- توجيه و توضيحى در مورد اينكه خداى ، ترس و اندوهى ندارند و بيان اينكه اطلاق جمله: ((لاخوف عليهم و لا هم يحزنون )) شامل نفى ترس و اندوه هم در دنيا و هم در آخرت مىشود
- بررسى سخن يكى از مفسرين درباره نفى ترس و اندوه اولياى خدا و رد آن گفته
- تسلى دادن به پيامبر (ص ) كه از سخنان جاهلانه مشركين نرنجد زيرا ((عزت از آنخداست )) و ((خدا سميع و عليم است ))
- استدلال براى محال بودن فرزند داشتن خداى تعالى ، در برابر مشركين كه گفتند:((اتخذ اللّه ولدا))
- بحث روايتى ۱۴۰
- چند روايت در مورد مراد از فضل و رحمت خدا در:((قل بفضل اللّه و برحمته ...))
- رواياتى درباره معناى ولايت خدا و وصف اولياءاللّه
- چند روايت در تفسير ((بشرى )) داشتن اولياء اللّه در دنيا و آخرت (لهم البشرى فىالحيوة الدنيا و فى الاخرة )
- چند روايت درباره رؤ يا و اقسام آن
نکات آیه
۱ - قرآن، مظهر فضل خداوند و جلوه رحمت اوست. (یأیها الناس قد جاءتکم موعظة من ربکم ... قل بفضل اللّه و برحمته)
۲ - تنها نعمتى که برخوردارى از آن، باید مایه خوشحالى و شادمانى مؤمنان باشد، قرآن است. (قد جاءتکم موعظة من ربکم ... قل بفضل اللّه و برحمته فبذلک فلیفرحوا)
۳ - نعمت بهره مندى مؤمنان از قرآن، نعمتى است بهتر و با ارزشتر از تمام داراییها و مال و منال دیگران. (قد جاءتکم موعظة من ربکم ... قل بفضل اللّه و برحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون) در عود ضمیرهاى فاعلى در «یفرحوا» و «یجمعون» سه احتمال است: الف) هر دو ضمیر به «الناس» برگردد. ب) هر دو ضمیر، عاید به «المؤمنین» باشد. ج) ضمیر اول راجع به «المؤمنین» و ضمیر دوم به «الناس» باشد. برداشت فوق مبتنى بر احتمال سوم است.
۴ - قرآن، نعمتى است که مؤمنان با بهره مندى از آن، نباید از تنگدستى خود و دارایى و اندوخته هاى مادى دیگران، اندوهناک باشند. (قد جاءتکم موعظة من ربکم ... فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون)
۵ - بهره مندى از فضل و رحمت الهى، از تمام اندوخته هاى مادى بهتر است. (قل بفضل اللّه و برحمته ... هو خیر مما یجمعون)
روایات و احادیث
۶ - از رسول خدا (ص) روایت شده است: «من هداه اللّه للاسلام و علّمه القرآن، ثم شکا الفاقة کتب اللّه الفقر بین عینیه إلى یوم یلقاه ثم تلا النبى (ص): « قل بفضل اللّه و برحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون» من عرض الدنیا من الأموال ;[۱] کسى را که خداوند به اسلام هدایت کرده و قرآن را به او آموخته و پس از آن [آن شخص ]از تنگ دستى شکوه کند، خداوند فقر را تا قیامت در پیشانى او مى نویسد. سپس رسول خدا (ص) این آیه را تلاوت فرمود: «بگو به فضل و رحمت خدا باید خوشحال باشند که این از تمام آنچه جمع مى کنند، بهتر است» و مراد از «آنچه جمع مى کنند» اموال و بهره زیباست».
۷ - «عن ابى حمزة عن ابى جعفر (ع) قال: قلت: « قل بفضل اللّه و برحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون» فقال: الاقرار بنبوة محمّد (ص) و الایتمام بامیرالمؤمنین (ع) هو خیر مما یجمع هؤلاء فى دنیاهم ;[۲] از ابوحمزه نقل شده که گفت: [در حضور امام باقر (ع) این آیه را تلاوت کردم ] « قل بفضل اللّه ...» امام فرمود: اقرار به نبوت محمّد (ص) و اقتدا به امیرالمؤمنین (ع) بهتر است از چیزهایى که اینان در دنیاى خود جمع مى کنند».
موضوعات مرتبط
- اطاعت: اهمیّت اطاعت از امام على (ع) ۷
- امکانات مادى: ارزش امکانات مادى ۵
- ایمان: اهمیّت ایمان به محمّد (ص) ۷
- ثروت اندوزى: بىارزشى ثروت اندوزى ۷
- خدا: اهمیّت رحمت خدا ۵; اهمیّت فضل خدا ۵; نشانه هاى رحمت خدا ۱; نشانه هاى فضل خدا ۱
- فقر: موجبات فقر ۶
- قرآن: اهمیّت قرآن ۲; فضیلت قرآن ۲، ۳; ویژگیهاى قرآن ۱، ۴
- کفران: آثار کفران ۶
- مؤمنان: عوامل سرور مؤمنان ۲; مؤمنان و قرآن ۲، ۴
- نعمت: اهمیّت نعمت قرآن ۳، ۴; نعمت قرآن ۲