النساء ٤٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=آیا ندیدی آنان را که خویشتن را ستایند (پاک شمرند) بلکه خدا ستوده دارد (پاک کند) هر که را خواهد و ستم نشوند به اندازه رشتهای که میان هسته خرما است | |-|معزی=آیا ندیدی آنان را که خویشتن را ستایند (پاک شمرند) بلکه خدا ستوده دارد (پاک کند) هر که را خواهد و ستم نشوند به اندازه رشتهای که میان هسته خرما است | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = [[نازل شده در سال::18|٦ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::49|٤٩]] | قبلی = النساء ٤٨ | بعدی = النساء ٥٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::16|١٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«یُزَکُّونَ»: پاک میشمارند. خود را بیهوده میستایند و در تمجید و تعریف خود میکوشند (نگا: بقره / و مائده / ). «فَتِیلاً»: نخگونه و رشته باریکی که در شکاف هسته خرما وجود دارد که در کمی و ناچیزی بدان ضربالمثل میزنند. این واژه میتواند مفعول دوم یا تمییز باشد. | «یُزَکُّونَ»: پاک میشمارند. خود را بیهوده میستایند و در تمجید و تعریف خود میکوشند (نگا: بقره / و مائده / ). «فَتِیلاً»: نخگونه و رشته باریکی که در شکاف هسته خرما وجود دارد که در کمی و ناچیزی بدان ضربالمثل میزنند. این واژه میتواند مفعول دوم یا تمییز باشد. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۸
ترجمه
النساء ٤٨ | آیه ٤٩ | النساء ٥٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یُزَکُّونَ»: پاک میشمارند. خود را بیهوده میستایند و در تمجید و تعریف خود میکوشند (نگا: بقره / و مائده / ). «فَتِیلاً»: نخگونه و رشته باریکی که در شکاف هسته خرما وجود دارد که در کمی و ناچیزی بدان ضربالمثل میزنند. این واژه میتواند مفعول دوم یا تمییز باشد.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ قَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ... (۰) وَ قَالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى... (۱) الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ... (۳) الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ... (۲)
تفسیر
نکات آیه
۱- ادعاى گروهى از اهل کتاب (یهود) مبنى بر پیراستگى خویش از آلودگى و انحراف (الم تر الى الذین یزکّون انفسهم) تزکیه به معناى برطرف کردن رذایل و بدیها است و گاهى در انتساب پاکى و طهارت معنوى نیز به کار برده مى شود. یعنى پاک شمردن و منزه دانستن. برداشت فوق بر اساس معناى دوم است. گفتنى است با توجه به آیات پیشین و نیز آیات بعدى به دست مى آید که مراد از «الذین یزکّون» یهود و یا گروهى از آنان است.
۲- تزکیه و پیراسته نمودن جانها از آلودگى، از شؤون خداوند است. (بل اللّه یزکّى من یشاء) بنابر اینکه «یزکّى» از «تزکیه» به معناى برطرف کردن و زایل نمودن ناپاکیها باشد، نه از «تزکیه» به معناى توصیف به پاکى و طهارت.
۳- خداوند بر اساس مشیّتش انسان را از آلودگى پاک مى سازد و رشد مى دهد. (بل اللّه یزکّى من یشاء)
۴- یهودیان عصر پیامبر (ص) على رغم ادعایشان هرگز منزّه نبودند و نزد خدا منزلتى نداشتند. (الم تر الى الذین یزکّون انفسهم بل اللّه یزکّى من یشاء)
۵- خداوند نخواسته است که یهودیان کفرپیشه، از آلودگیها پیراسته گردند و تزکیه شوند. (یزکّون انفسهم بل اللّه یزکّى من یشاء)
۶- تعیین ملاک و میزان پیراستگى و رشد یافتگى، کار خداوند است. (بل اللّه یزکّى من یشاء) اگر مراد از «تزکیه» پاک دانستن و شهادت به منزه بودن باشد، تزکیه خداوند به تعیین ملاک خواهد بود ; چون خداوند غالباً شهادت به پاکى فرد و یا گروهى خاص نمى دهد، بلکه ملاکها را مشخص مى کند.
۷- پاک و پیراسته دانستن خویش و یا دیگران، بدون دلیلى مستند به خداوند، ناروا و دخالت در شؤون خداوند است. (الم تر الى الذین یزکّون انفسهم بل اللّه یزکّى من یشاء)
۸- ناپسندى خودستایى و ادعاى رشدیافتگى و کمال (الم تر الى الذین یزکّون انفسهم بل اللّه یزکّى من یشاء)
۹- شهادت بر پاکى و پیراستگى انسان از ناپاکیها، از شؤون خداوند است. (بل اللّه یزکّى من یشاء) بنابر اینکه «یزکّى» از «تزکیه» به معناى پاک دانستن و نسبت طهارت دادن باشد.
۱۰- خداوند، ذره اى ستم به کسى روا نمى دارد. (و لا یظلمون فتیلا)
۱۱- مشیّت الهى در اعطاى کمال و رشد و تنزیه انسانها، گزاف و بدون دلیل نیست. (بل اللّه یزکّى من یشاء و لا یظلمون فتیلا)
۱۲- خداوند، در اعطاى رشد و کمال لایق به انسانها، هیچ ستمى نمى کند. (بل اللّه یزکّى من یشاء و لا یظلمون فتیلا)
۱۳- شهادت خدا بر پاکى و طهارت انسان و نیز ملاکهاى تعیین شده از سوى او براى پیراستگى، گزاف و بدون دلیل نیست. (بل اللّه یزکّى من یشاء و لا یظلمون فتیلا)
۱۴- شهادت خدا بر ناپاکى یهودیان کفرپیشه، هرگز ستمى به آنها نیست. (الم تر ... بل اللّه یزکّى من یشاء و لا یظلمون فتیلا)
۱۵- خداوند در اعطا نکردن کمال و پاک ننمودن یهودیان کفرپیشه، هرگز ستمى به آنها نکرده است. (الم تر ... بل اللّه یزکّى من یشاء و لا یظلمون فتیلا)
روایات و احادیث
۱۶- یهود و نصارا، مدعى پیراستگى خویش از آلودگى و انحراف (الم تر الى الذین یزکّون انفسهم) امام باقر (ع) در مورد آیه فوق فرمود: انّهم الیهود و النصارى.[۱]
موضوعات مرتبط
- اهل کتاب: آلودگى اهل کتاب ۱ ; ادعاهاى اهل کتاب ۱
- پاکى: ادعاى پاکى ۷ ; عوامل پاکى ۲، ۳ ; گواهى بر پاکى ۹، ۱۳ ; ملاک پاکى ۶
- خدا: اختصاصات خدا ۲، ۷، ۹ ; افعال خدا ۶ ; خدا و ظلم ۱۰، ۱۲، ۱۴، ۱۵ ; خدا و یهود ۴، ۵ ; عدالت خدا ۱۰ ; عطایاى خدا ۱۱، ۱۲، ۱۵ ; گواهى خدا ۱۳، ۱۴ ; مشیت خدا ۳، ۵، ۱۱
- خودسازى: عوامل خودسازى ۲
- خودستایى: سرزنش خودستایى ۸
- رشد: ادعاى رشد ۸ ; عوامل رشد ۳، ۱۱، ۱۲، ۱۵ ; ملاک رشد ۶، ۱۳
- عمل: ناپسند ۷، ۸
- مسیحیان: آلودگى مسیحیان ۱۶ ; ادعاهاى مسیحیان ۱۶
- یهود: آلودگى یهود ۱، ۵، ۱۶ ; ادعاهاى یهود ۱، ۴، ۱۶ ; کفر یهود ۴، ۵، ۱۴، ۱۵ ; ناپاکى یهود ۱۴، ۱۵ ; یهود صدر اسلام ۴
منابع
- ↑ تفسیر تبیان، ج ۳، ص ۲۲۰ ; نورالثقلین، ج ۱- ، ۴۸۹، ح ۲۹۵.