البقرة ١٧٢

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا کُلُوا مِنْ‌ طَيِّبَاتِ‌ مَا رَزَقْنَاکُمْ‌ وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ‌ إِنْ‌ کُنْتُمْ‌ إِيَّاهُ‌ تَعْبُدُونَ‌

ترجمه

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از نعمتهای پاکیزه‌ای که به شما روزی داده‌ایم، بخورید و شکر خدا را بجا آورید؛ اگر او را پرستش می‌کنید!

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از نعمت‌هاى پاكيزه كه روزيتان كرده‌ايم بخوريد و شكر خدا را به جاى آوريد اگر تنها او را مى‌پرستيد

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از نعمتهاى پاكيزه‌اى كه روزى شما كرده‌ايم، بخوريد و اگر تنها او را مى‌پرستيد خدا را شكر كنيد.

ای اهل ایمان، روزی حلال و پاکیزه‌ای که ما نصیب شما کرده‌ایم بخورید و شکر خدا به جای آرید اگر شما خالص خدا را می‌پرستید.

ای اهل ایمان! از انواع میوه ها و خوردنی های پاکیزه ای که روزی شما کرده ایم، بخورید و خدا را سپاس گزارید، اگر فقط او را می پرستید.

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از آن چيزهاى پاكيزه‌اى كه روزى شما كرده‌ايم، بخوريد و اگر خدا را مى‌پرستيد، سپاسش را به جاى آوريد.

ای مؤمنان از پاکیزه‌های آنچه روزیتان کرده‌ایم بخورید، و اگر تنها خدای را می‌پرستید او را سپاس بگزارید

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از پاكيزه‌هايى كه شما را روزى كرده‌ايم بخوريد و خداى را سپاس گزاريد اگر او را مى‌پرستيد و بس.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از چیزهای پاکیزه‌ای بخورید که روزی شما ساخته‌ایم، و سپاس خدای را بجا آورید، اگر او را پرستش می‌کنید.

هان ای کسانی که ایمان آوردید! از پاکیزه‌های آنچه روزیتان داده‌‌ایم، بخورید، و اگر تنها خدا را می‌پرستید فقط او را سپاس گزارید.

ای آنان که ایمان آوردید بخورید از پاکهای آنچه روزی دادیم به شما و سپاس گزارید برای خدا اگر هستید او را پرستش‌کنندگان‌

البقرة ١٧١	آیه ١٧٢	البقرة ١٧٣
سوره : سوره البقرة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«طَیِّبَاتِ»: چیزهای پاک. مراد خوراکیهای لذیذ یا رزق حلال است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ‌ کُلُوا مِنَ‌... (۲) يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ‌ کُلُوا مِنَ‌... (۲)

تفسیر

• آيات ۱۷۲ - ۱۷۶ بقره
• دلالت آيه شريفه بر تجسم اعمال
• بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته )

• آيه ۱۷۲-۱۷۳
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• طيبات و خبائث
• نكته ها
• ۱- فلسفه تحريم گوشتهاى حرام
• ۲ تكرار و تاءكيد
• ۳ استفاده از خون براى تزريق

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - جواز تناول و بهره گیرى از روزیهاى پاکیزه (کلوا من طیبت ما رزقنکم)

۲ - مسلمانان نباید روزیها و نعمتهاى پاکیزه را حرام شمرده و خویشتن را از منافع آنها محروم سازند. (یأیها الذین ءامنوا کلوا من طیبت ما رزقنکم)

۳ - بهره ورى مؤمنان از روزیها و نعمتهاى خداوند، مقصود اصلى از اعطاى آنها به انسانهاست. * (یأیها الذین ءامنوا کلوا من طیبت ما رزقنکم) قرآن در توصیه به اهل ایمان - مبنى بر بهره گیرى از نعمتها - ( کلوا من طیبت ما رزقنکم) تصریح کرده که خداوند آن نعمتها را روزى ایشان قرار داده است ولى در توصیه به عموم مردم در آیه ۱۶۸ (کلوا مما فى الأرض) بیان نداشت که خداوند امکانات زمین را روزى همگان قرار داده است. از مقایسه میان این دو تعبیر و تفاوت یاد شده مى توان به برداشت فوق دست یافت.

۴ - اصل و قاعده اولیه در خوراکیهاى طیب، حلیت است. (کلوا من طیبت ما رزقنکم)

۵ - استفاده از خوراکیهاى خبیث (ناپاک و ناملایم با طبع) حرام است. (کلوا من طیبت ما رزقنکم)

۶ - توجّه اسلام به بهداشت در تغذیه (کلوا من طیبت ما رزقنکم)

۷ - خداوند روزى دهنده به بندگان خویش (رزقنکم)

۸ - ضرورت سپاسگزارى به درگاه خدا و شکر نعمتهاى او (و اشکرواللّه)

۹ - لزوم شکرگزارى به درگاه خدا پس از تناول غذا و استفاده از مواهب الهى (کلوا من طیبت ما رزقنکم و اشکرواللّه)

۱۰ - لازمه بندگى خدا و توحید در عبادت و اطاعتش، حلال دانستن حلالهاى خدا و حرام دانستن حرامهاى خداست. (کلوا من طیبت ما رزقنکم ... إن کنتم إیاه تعبدون) هر یک از دو جمله «کلوا» و «اشکروا» مى تواند حاکى از جواب شرط «إن کنتم ...» باشد. برداشت فوق ناظر به این است که جمله نخست به منزله جواب شرط گرفته شود. قابل ذکر است که چون عبادت، شرط براى امر; یعنى، «کلوا» و «اشکروا» قرار گرفته است، متضمن معناى اطاعت نیز مى باشد. تقدیم «إیاه» بر «تعبدون» دلالت بر حصر دارد و لذا توحید در عبادت و اطاعت از آن استفاده شد.

۱۱ - سپاسگزارى به درگاه الهى، نشانه بندگى و توحید در عبادت و اطاعت خداوند است. (و اشکروا للّه إن کنتم إیاه تعبدون)

۱۲ - برخى از مسلمانان صدر اسلام با حرام پنداشتن بعضى از طیبات، از خوردن آنها امتناع مى کردند. * (یأیها الذین ءامنوا کلوا من طیبت ... إن کنتم إیاه تعبدون) تأکید خداوند بر مباح بودن طیبات و استفاده از آنها گویاى این است که: گروهى از مسلمانان از خوردن برخى از طیبات امتناع مى کردند. آیه بعد (إنما حرّم ...) مى رساند که امتناع آنان به خاطر اعتقاد به حرمت آن دسته از طیبات بوده است.

۱۳ - زهد گرایى با تحریم طیبات و مواهب الهى بر خویش، امرى نابجا و ناشایست. (یأیها الذین ءامنوا کلوا من طیبت ... إن کنتم إیاه تعبدون)

موضوعات مرتبط

• احکام: ۱، ۲، ۴، ۵ اصل حلیت: ۴
• اطاعت: اطاعت از خدا ۱۰; نشانه هاى اطاعت از خدا ۱۱
• انسان: روزى انسان ها ۷
• تغذیه: آداب تغذیه ۹; اهمیّت بهداشت در تغذیه ۶
• توحید: آثار توحید عبادى ۱۰; نشانه هاى توحید عبادى ۱۱
• خبایث: استفاده از خبایث ۵
• خدا: رازقیت خدا ۷; عطایاى خدا ۳
• خوردنیها: احکام خوردنیها ۴، ۵; خوردنیهاى خبیث ۵
• دین: عوامل التزام به دین ۱۰
• روزى: استفاده از روزى ۱، ۳; روزى پاکیزه ۱; منشأ روزى ۷
• زهد: زهد ناپسند ۱۳
• شکر: آثار شکر خدا ۱۱; اهمیّت شکر خدا ۸، ۹; شکر نعمت ۸
• طیبات: استفاده از طیبات ۲; تحریم طیبات ۱۲، ۱۳
• عبودیت: آثار عبودیت ۱۰; نشانه هاى عبودیت ۱۱
• عمل: عمل ناپسند ۱۳
• مؤمنان: مقامات مؤمنان ۳
• مباحات: ۱ تحریم مباحات ۲
• محرمات: ۵
• مسلمانان: مسؤولیت مسلمانان ۲; مسلمانان صدر اسلام ۱۲
• نعمت: استفاده از نعمت ۲، ۹; فلسفه خلقت نعمت ۳