۱۴٬۵۰۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←دستوراتى چند، به همسران پيامبر اكرم «ص»
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
==دستوراتى چند، به همسران پيامبر اكرم «ص»== | ==دستوراتى چند، به همسران پيامبر اكرم «ص»== | ||
«''' | «'''فَلَا تَخضَعنَ بِالقَولِ فَيَطمَعَ الَّذِى فِى قَلبِهِ مَرَضٌ'''» - بعد از آن كه علوّ مقام، و رفعت منزلت همسران رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» را به خاطر انتساب شان به آن جناب بيان نموده، اين علو مقامشان را به «تقوا» مشروط نموده و فرموده كه: فضيلت آنان به خاطر اتصال شان به رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» نيست، بلكه به خاطر «تقوا» است. | ||
اينك در اين جمله، ايشان را از «خضوع در كلام» نهى مى كند، و خضوع در كلام، به معناى اين است كه در برابر مردان، آهنگ سخن گفتن را نازك و لطيف كنند، تا دل او را دچار ريبه، و خيال هاى شيطانى نموده، شهوتش را بر انگيزانند، و در نتيجه، آن مردى كه در دل بيمار است، به طمع بيفتد. و منظور از «بيمارى دل»، نداشتن نيروى ايمان است. آن نيرويى كه آدمى را از ميل به سوى شهوات باز مى دارد. | |||
«'''وَ | «'''وَ قُلنَ قَولاً مَعرُوفاً'''» - يعنى: سخن معمول و مستقيم بگوييد، سخنى كه شرع و عرف اسلامى (نه هر عرفى) آن را پسنديده دارد، و آن، سخنى است كه تنها مدلول خود را برساند، (نه اين كه كرشمه و ناز را بر آن اضافه كنى، تا شنونده علاوه بر درك مدلول آن، دچار ريبه هم بشود). | ||
«'''وَ قَرْنَ فى بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبرَّجْنَ تَبرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الاُولى ... وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ'''»: | |||
كلمۀ «قَرنَ»، امر از مادۀ «قَرَّ» است، كه به معناى پا برجا شدن است، و اصل اين كلمه «اقررن» بوده، كه يكى از دو تا «راء» آن حذف شده است. ممكن هم هست از ماده «قارّ، يُقَارّ» به معناى اجتماع، و كنايه از ثابت ماندن در خانه ها باشد، و مراد اين باشد كه اى زنان پيغمبر! از خانه هاى خود بيرون نياييد! | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۶۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۶۲ </center> | ||
و | و كلمۀ «تَبَرّج»، به معناى ظاهر شدن در برابر مردم است، همان طور كه برج قلعه براى همه هويدا است. و كلمۀ «جاهليّة اُولى» به معناى جاهليت قبل از بعثت است. پس در نتيجه مراد از آن، جاهليت قديم است. | ||
و اين كه بعضى گفته اند: مراد از آن، دوران هشتصد ساله مابين آدم و نوح است، و يا گفته اند: زمان داوود و سليمان است، و يا گفتار آنان كه گفته اند: زمان ولادت ابراهيم است، و يا گفتار آنان كه گفته اند: زمان فترت بين عيسى و محمّد «صلوات الله عليهما» است، اقوالى است بدون دليل. | |||
«'''وَ أقِمنَ الصَّلَوة وَ آتِينَ الزَّكَوة وَ أطِعنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ'''» - اين آيه دستور مى دهد كه اوامر دينى را امتثال كنندو و اگر از بين همه اوامر، فقط «نماز» و «زكات» را ذكر نمود، براى اين است كه اين دو دستور، ركن عبادت و معاملات است. و بعد از ذكر اين دو، به طور جامع فرمود: و خدا و رسولش را اطاعت كنيد. | |||
و «طاعت خدا»، عبارت است از: امتثال تكاليف شرعى او. و «اطاعت رسولش»، به اين است كه آنچه با ولايتى كه دارد، امر و نهى مى كند، امتثال شود. چون امر و نهى او نيز، از ناحيه خدا جعل شده. خدا او را به حكم «النَّبِىُّ أولَى بِالمُؤمِنِينَ مِن أنفُسِهِم»، ولىّ مؤمنان كرده، و فرمان او را فرمان خود خوانده. | |||
«'''يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْس أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطهِّرَكُمْ تَطهِيراً'''»: | |||
كلمۀ «إنَّمَا» در آيه، انحصار خواست خدا را مى رساند، و مى فهماند كه خدا خواسته كه رجس و پليدى را تنها از اهل بيت دور كند و به آنان عصمت دهد. | |||
و كلمۀ «أهل البيت»، چه اين كه صرفا براى اختصاص باشد، تا غير از اهل خانه داخل در حكم نشوند، و چه اين كه اين كلمه نوعى مدح باشد، و چه اين كه نداء، و به معناى «اى اهل بيت»، بوده باشد، به هر حال دلالت دارد بر اين كه دور كردن رجس و پليدى از آنان و تطهيرشان، مسأله اى است مختص به آنان، و كسانى كه مخاطب در كلمۀ «عَنكُم: از شما» هستند. | |||
بنابراين در آيه شريفه، در حقيقت دو «قصر» و «انحصار»، به كار رفته. يكى انحصار اراده و خواست خدا در بردن و دور كردن پليدى و تطهير اهل بيت. دوم انحصار اين عصمت و دورى از پليدى در اهل بيت. | |||
بنابراين در آيه | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۶۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۴۶۳ </center> | ||
==مراد از «أهل البيت»، در آیه تطهیر، چه كسانى هستند؟== | |||
حال بايد ديد اهل بيت چه كسانى هستند؟ بطور مسلم فقط زنان آن جناب اهل بيت او نيستند، براى اينكه هيچگاه صحيح نيست ضمير مردان را به زنان ارجاع داد، و به زنان گفت ((عنكم - از شما(( بلكه اگر فقط همسران اهل بيت بودند، بايد مى فرمود: ((عنكن ((، بنابراين ، يا بايد گفت مخاطب همسران پيامبر و ديگران هستند همچنان كه بعضى ديگر گفته اند: مراد از اهل البيت ، اهل بيت الحرام است ، كه در آيه ((ان اولياوه الا المتقون (( آنان را متقى خوانده ، | حال بايد ديد اهل بيت چه كسانى هستند؟ بطور مسلم فقط زنان آن جناب اهل بيت او نيستند، براى اينكه هيچگاه صحيح نيست ضمير مردان را به زنان ارجاع داد، و به زنان گفت ((عنكم - از شما(( بلكه اگر فقط همسران اهل بيت بودند، بايد مى فرمود: ((عنكن ((، بنابراين ، يا بايد گفت مخاطب همسران پيامبر و ديگران هستند همچنان كه بعضى ديگر گفته اند: مراد از اهل البيت ، اهل بيت الحرام است ، كه در آيه ((ان اولياوه الا المتقون (( آنان را متقى خوانده ، | ||
