۱۴٬۴۶۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۱۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از فضل خدا و رحمت خدا در آيه شريفه :«قل بفضل اللّه و برحمته ...»
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
==مراد از فضل خدا و رحمت خدا در آيه شريفه :«قل بفضل اللّه و برحمته ...»== | ==مراد از فضل خدا و رحمت خدا در آيه شريفه :«قل بفضل اللّه و برحمته ...»== | ||
كلمه «'''فضل '''» به معناى زيادت است ، و اگر «'''عطيه '''» را فضل مينامند بدين جهت است كه عطاء كننده غالبا چيزى را عطاء مى كند كه مورد احتياج خودش نيست . | كلمه «'''فضل '''» به معناى زيادت است ، و اگر «'''عطيه '''» را فضل مينامند بدين جهت است كه عطاء كننده غالبا چيزى را عطاء مى كند كه مورد احتياج خودش نيست . | ||
بنابراين ، اگر در آيه مورد بحث فيضهائى را كه خداى تعالى بر بندگانش افاضه فرموده فضل خوانده براى اين است كه اشاره كند به اينكه خداى تعالى بى نياز است ، نه احتياج دارد به اينكه چيزى را به خلق افاضه كند و نه به آن خلقى كه مورد افاضه اوست نيازمند است (پس هم ايجاد خلق مورد افاضه اش فضل است ، و هم افاضه به آنان ). | |||
و اين نيز بعيد نيست كه منظور از «'''فضل خدا'''» رحمت رحمانيه او و عطائى باشد كه بر عامه خلق خود دارد، و منظور از كلمه «'''رحمت '''» خصوص افاضهاى باشد كه بر مؤمنين از خلقش دارد، چون رحمت سعادت دينى وقتى منضم شود به نعمت عمومى در زندگى مادى - اعم از ارزاق و ساير بركات عامه - مجموع آن رحمت و اين نعمت سزاوارتر به فرح و خوشحالى و بجاتر | و اين نيز بعيد نيست كه منظور از «'''فضل خدا'''» رحمت رحمانيه او و عطائى باشد كه بر عامه خلق خود دارد، و منظور از كلمه «'''رحمت '''» خصوص افاضهاى باشد كه بر مؤمنين از خلقش دارد، چون رحمت سعادت دينى وقتى منضم شود به نعمت عمومى در زندگى مادى - اعم از ارزاق و ساير بركات عامه - مجموع آن رحمت و اين نعمت سزاوارتر به فرح و خوشحالى و بجاتر | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۲۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۱۲۰ </center> | ||
