تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
«'''الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَاباً فَوْقَ العَذَابِ بِمَا كانُوا يُفْسِدُونَ'''»: | «'''الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ زِدْنَاهُمْ عَذَاباً فَوْقَ العَذَابِ بِمَا كانُوا يُفْسِدُونَ'''»: | ||
در اين آيه، از نو متعرض حال پيشوايان كفر شده، با اين كه قبلا در آيه قبلى سرنوشت همه كفار را بيان كرده بود و از همين جهت وقتى شنونده آن بيان را شنيد كه تمامى كفار معذب اند، و تخفيف و مهلتى از عذاب ندارند. و در جملۀ «وَ أكثَرُهُمُ الكَافِرُونَ»، اين را هم شنيد كه بيشترشان در كفر و شقاوت شديدترند. قهرا اين سؤال در دلش خطور مى كند كه آيا اين عده با بقيه كفار كه كفرشان به اين درجه نيست، در عذاب برابرند، با اين كه اين ها كفر بيشترى دارند، چون سبب كفر ديگران هم شده اند؟ چون جاى چنين سؤالى بوده، خداى سبحان كلام را از نو آغاز كرده، تا جواب آن را بدهد. و لذا فرمود: «الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِيلِ الله»، آن ها كه علاوه بر كفر ورزيدن، راه خدا را به روى ديگران هم بستند، و با عناد و لجاج، كفر خود را تكميل كردند: «زِدنَاهُم عَذَاباً» عذابى اختصاصى در برابر جلوگيری شان از راه خدا به ايشان چشانديم، «فَوقَ العَذَاب»، كه همان عذاب عمومى در ازاى مطلق ظلم و كفر باشد، و در اين عذاب با بقيه مشركان شريك اند. | در اين آيه، از نو متعرض حال پيشوايان كفر شده، با اين كه قبلا در آيه قبلى سرنوشت همه كفار را بيان كرده بود و از همين جهت وقتى شنونده آن بيان را شنيد كه تمامى كفار معذب اند، و تخفيف و مهلتى از عذاب ندارند. | ||
و در جملۀ «وَ أكثَرُهُمُ الكَافِرُونَ»، اين را هم شنيد كه بيشترشان در كفر و شقاوت شديدترند. قهرا اين سؤال در دلش خطور مى كند كه آيا اين عده با بقيه كفار كه كفرشان به اين درجه نيست، در عذاب برابرند، با اين كه اين ها كفر بيشترى دارند، چون سبب كفر ديگران هم شده اند؟ چون جاى چنين سؤالى بوده، خداى سبحان كلام را از نو آغاز كرده، تا جواب آن را بدهد. و لذا فرمود: «الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَن سَبِيلِ الله»، آن ها كه علاوه بر كفر ورزيدن، راه خدا را به روى ديگران هم بستند، و با عناد و لجاج، كفر خود را تكميل كردند: «زِدنَاهُم عَذَاباً» عذابى اختصاصى در برابر جلوگيری شان از راه خدا به ايشان چشانديم، «فَوقَ العَذَاب»، كه همان عذاب عمومى در ازاى مطلق ظلم و كفر باشد، و در اين عذاب با بقيه مشركان شريك اند. | |||
و گويا الف و لام در «العَذَاب»، براى عهد ذكرى است و اشاره است به همان عذابى كه قبلا در جملۀ «وَ إذَا رَأى الَّذِينَ ظَلَمُوا العَذَاب...» ذكر كرده بود. | و گويا الف و لام در «العَذَاب»، براى عهد ذكرى است و اشاره است به همان عذابى كه قبلا در جملۀ «وَ إذَا رَأى الَّذِينَ ظَلَمُوا العَذَاب...» ذكر كرده بود. | ||
