تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۳: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
<span id='link177'><span> | <span id='link177'><span> | ||
== | ==«فدك»، حق مسلّم حضرت زهرا «س» بوده است == | ||
و در مجمع | و در مجمع البيان، در ذيل آيه: «وَ آتِ ذَا القُربَى حَقَّهُ» مى گويد: ابوسعيد خدرى، و غير او روايت كرده اند كه: وقتى اين آيه به رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» نازل گرديد، فدك را به فاطمه داد، و تسليمش هم كرد. و اين معنا، از امام ابى جعفر و امام صادق «عليهما السلام» روايت شده. | ||
و در | و در كافى، به سند خود، از ابراهيم يمانى، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: «ربا»، دو جور است. يكى ربايى كه مى توان خورد، و ديگر آن كه نمى توان خورد. اما آن ربايى كه جايز و حلال است، هديه اى است كه به كسى مى دهى و از دادنت ثواب مى خواهى. چون ثواب آن، چند برابر خود آن است. اين، آن ربايى است كه مى توان خورد، و خداى تعالى، در باره اش فرموده: «وَ مَا آتَيتُم مِن رِباً لِيَربُوا فِى أموَالِ النَّاسِ فَلَا يَربُوا عِندَ الله». | ||
و اما آن ربايى كه خوردنى | و اما آن ربايى كه خوردنى نيست، آن همان ربايى است كه خدا از آن نهى كرده و در برابرش، وعدۀ آتش داده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۸۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۲۸۳ </center> | ||
مؤلف: اين روايت را در تهذيب هم، از ابراهيم بن عمر، از آن جناب، و نيز در تفسير قمىريال از حفص بن غياث، از آن جناب و در مجمع البيانريال بدون ذكر سندريال از امام باقر «عليه السلام» آورده اند. | |||
و در مجمع | و در مجمع البيان، در ذيل آيه: «فَأُولَئِكَ هُمُ المُضعِفُون» گفته: اميرالمؤمنين «عليه السلام» فرموده: خداى تعالى، نماز را واجب كرد تا خلق از تكبر منزه شوند. و زكات را واجب كرد، تا سبب زيادى رزقشان گردد. و روزه را واجب كرد، تا خلقشان را بيازمايد و خالص كند. و صله رحم را واجب كرد، تا جمعيت زياد شود. | ||
و در كتاب | |||
و در كتاب فقيه، خطبه اى از فاطمه زهراء «عليها السلام» نقل كرده كه در آن فرمود: خداوند، ايمان را واجب كرد تا دل ها از شرك پاك گردد، و نماز را واجب كرد، تا مردم را از مرض تكبر پاك كند، و زكات را واجب كرد، تا رزقشان زياد شود. | |||
<span id='link178'><span> | <span id='link178'><span> | ||
