تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
چون سخن بدين جا انجاميد، گويا كسى پرسيده: وقتى هيچ چيز، نه در آسمان و نه در زمين، خدا را به ستوه نمى آورد، پس چطور ساير مردم را به حال خود واگذاشته، هر گناهى مى خواهند، مرتكب مى شوند و چرا آن ها را به جرم گناهانشان عذاب نمى كند؟ | چون سخن بدين جا انجاميد، گويا كسى پرسيده: وقتى هيچ چيز، نه در آسمان و نه در زمين، خدا را به ستوه نمى آورد، پس چطور ساير مردم را به حال خود واگذاشته، هر گناهى مى خواهند، مرتكب مى شوند و چرا آن ها را به جرم گناهانشان عذاب نمى كند؟ | ||
در پاسخ فرموده: «اگر خدا مى خواست همۀ مردم را به جرم گناهانشان مؤاخذه كند، آن طور كه نيرنگبازان از مشركان و مكذّبان را مؤاخذه كرد، ديگر هيچ جنبده اى بر روى زمين باقى نمى ماند». و حال آن كه خدا چنين حكم كرده كه: مردم، در روى زمين بمانند و زمين را آباد كنند. همچنان كه فرموده: «وَ لَكُم فِى الأرضِ مُستَقَرّ وَ مَتَاعٌ إلى حِين». پس بدين جهت، گناهكاران را مؤاخذه نمى كند، و آن ها را تا روزى معين مهلت مى دهد. و آن روز، يا روز مرگ است و يا روز قيامت. پس وقتى آن روز رسيد، هر عاملى از ايشان را به آنچه عمل كرده، جزا مى دهد، كه او، به كار بندگانش بصير است. | در پاسخ فرموده: «اگر خدا مى خواست همۀ مردم را به جرم گناهانشان مؤاخذه كند، آن طور كه نيرنگبازان از مشركان و مكذّبان را مؤاخذه كرد، ديگر هيچ جنبده اى بر روى زمين باقى نمى ماند». و حال آن كه خدا چنين حكم كرده كه: مردم، در روى زمين بمانند و زمين را آباد كنند. همچنان كه فرموده: «وَ لَكُم فِى الأرضِ مُستَقَرّ وَ مَتَاعٌ إلى حِين». | ||
پس بدين جهت، گناهكاران را مؤاخذه نمى كند، و آن ها را تا روزى معين مهلت مى دهد. و آن روز، يا روز مرگ است و يا روز قيامت. پس وقتى آن روز رسيد، هر عاملى از ايشان را به آنچه عمل كرده، جزا مى دهد، كه او، به كار بندگانش بصير است. | |||
<span id='link55'><span> | <span id='link55'><span> | ||
