تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
با اين بيان، فساد و بطلان گفتار آن هايى كه بر اين وجه ايراد گرفته اند، روشن مى گردد. آن ها گفته اند: نمى شود منظور از «قُربى»، اهل بيت آن جناب باشد. براى اين كه مقام نبوت در مظان تهمت قرار مى گيرد. مردم مى گويند: پيغمبر خدا هم، مانند ساير مردم مادى كه براى تأمين آتيه فرزندان خود تلاش مى كنند، دين خدا را وسيلۀ معاش فرزندان و خويشاوندان خود كرده. | با اين بيان، فساد و بطلان گفتار آن هايى كه بر اين وجه ايراد گرفته اند، روشن مى گردد. آن ها گفته اند: نمى شود منظور از «قُربى»، اهل بيت آن جناب باشد. براى اين كه مقام نبوت در مظان تهمت قرار مى گيرد. مردم مى گويند: پيغمبر خدا هم، مانند ساير مردم مادى كه براى تأمين آتيه فرزندان خود تلاش مى كنند، دين خدا را وسيلۀ معاش فرزندان و خويشاوندان خود كرده. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۶۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۶۷ </center> | ||
و نيز فساد و ايراد ديگرشان روشن مى گردد، كه گفته اند: اگر معناى آيه، «مودّت به عترت» باشد، با آيه «وَ مَا تَسئَلُهُم | و نيز فساد و ايراد ديگرشان روشن مى گردد، كه گفته اند: اگر معناى آيه، «مودّت به عترت» باشد، با آيه «وَ مَا تَسئَلُهُم عَلَيه مِن أجرٍ» منافات دارد. | ||
وجه فسادش اين است كه: گفتيم بنابراين تفسير، «مودّت اهل بيت» ادّعاءً اجر خوانده شده، و گرنه حقيقت آن، همان چيزى است كه ساير آيات اين باب بر آن دلالت دارد و چيز ديگر غير آن را نمى گويد. چون خواننده عزيز توجه فرموده كه اجرى كه در اين آيه درخواست شده، نفعى است كه عايد خود بشر مى گردد، نه عايد عترت. و ديگر مظنّۀ تهمتى در كار نيست. | وجه فسادش اين است كه: گفتيم بنابراين تفسير، «مودّت اهل بيت» ادّعاءً اجر خوانده شده، و گرنه حقيقت آن، همان چيزى است كه ساير آيات اين باب بر آن دلالت دارد و چيز ديگر غير آن را نمى گويد. چون خواننده عزيز توجه فرموده كه اجرى كه در اين آيه درخواست شده، نفعى است كه عايد خود بشر مى گردد، نه عايد عترت. و ديگر مظنّۀ تهمتى در كار نيست. | ||
