تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۱۹: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۵۱: خط ۱۵۱:
مؤلف: اين روايت را از ابن ضريس، از يحيى بن ابى كثير نيز، از آن جناب نقل كرده.
مؤلف: اين روايت را از ابن ضريس، از يحيى بن ابى كثير نيز، از آن جناب نقل كرده.


و در كافى، به سند خود، از عاصم بن حميد روايت كرده كه گفت: شخصى از على بن آل حسين «عليهما السلام»، از توحيد سؤال كرد. حضرت فرمود: خداى تعالى مى داند كه در آخرالزمان مردمى خواهند آمد اهل تعمق و تحقيق، و به همين جهت سوره «قُل هُوَ اللّهُ أحَد» و آيات سورۀ حديد تا جمله «عَلِيمٌ بِذَاتِ الصّدُور» را نازل كرد، و اگر كسى بخواهد در معارف توحيد بيش از اين كنجكاوى كند، هلاك و گمراه مى شود.
و در كافى، به سند خود، از عاصم بن حميد روايت كرده كه گفت: شخصى از على بن الحسين «عليهما السلام»، از توحيد سؤال كرد. حضرت فرمود: خداى تعالى مى داند كه در آخرالزمان مردمى خواهند آمد اهل تعمق و تحقيق، و به همين جهت سوره «قُل هُوَ اللّهُ أحَد» و آيات سورۀ حديد تا جمله «عَلِيمٌ بِذَاتِ الصّدُور» را نازل كرد، و اگر كسى بخواهد در معارف توحيد بيش از اين كنجكاوى كند، هلاك و گمراه مى شود.


و در تفسير قمى، در ذيل آيه: «سَبّحَ للهِ مَا فِى السّماواتِ وَ الأرضِ وَ هُوَ العَزِيزُ الحَكِيمُ» آمده كه: امام فرمود: اين همان است كه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» درباره اش فرمود: «أوتِيتُ جَوَامِعَ الكَلِم: كلمات جامع را به من داده اند»، و در معناى جمله «هُوَ الأوّل» فرمود: يعنى او قبل از هر چيز بوده است. «وَ الآخر»، يعنى او بعد از فناى هر چيز باقى است. و «هُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصّدُور»، يعنى او به ضميرها آگاه است.
و در تفسير قمى، در ذيل آيه: «سَبّحَ للهِ مَا فِى السّماواتِ وَ الأرضِ وَ هُوَ العَزِيزُ الحَكِيمُ» آمده كه: امام فرمود: اين همان است كه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» درباره اش فرمود: «أوتِيتُ جَوَامِعَ الكَلِم: كلمات جامع را به من داده اند»، و در معناى جمله «هُوَ الأوّل» فرمود: يعنى او قبل از هر چيز بوده است. «وَ الآخر»، يعنى او بعد از فناى هر چيز باقى است. و «هُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصّدُور»، يعنى او به ضميرها آگاه است.