الحجر ٤٠

إِلاَّ عِبَادَکَ‌ مِنْهُمُ‌ الْمُخْلَصِينَ‌

ترجمه

مگر بندگان مخلصت را.»

|مگر بندگان خالص شده‌ى تو را از ميان آنها

مگر بندگان خالص تو از ميان آنان را.»

به جز بندگان پاک و برگزیده تو را.

مگر [آن] بندگانت را که خالص شدگانِ [از هر نوع آلودگی ظاهری و باطنی] اند.

مگر آنها كه بندگان با اخلاص تو باشند.

مگر آن بندگان اخلاص یافته‌ات را

مگر آن بندگانت، از ميان آنان، كه پاك و ويژه و برگزيده تو باشند.

مگر بندگان گزیده و پاکیزه‌ی تو از ایشان. (که چون دلهایشان به یاد تو آباد است، تلاش من در حق آنان بر باد است).

«مگر خالص‌شدگان (ربانی) از بندگانت را.»

جز بندگان تو از ایشان آن ناآلودگان (پاک‌شدگان)

الحجر ٣٩	آیه ٤٠	الحجر ٤١
سوره : سوره الحجر نزول : ٤ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْمُخْلَصِینَ»: گزیدگان. پاکیزگان (نگا: یوسف / ، ص و).

تفسیر

• آيات ۲۶ - ۴۸،سوره حجر
• معناى خلقت انسان از ((صلصال من حماء مسنون ))
• توضيحاتى درباره معناى لغوى ((جن ))
• آيا ((جان )) همان جن است ؟!
• بحث در مبداء خلقت جن و تناسل و ذيريه داشتن او
• معناى كلمه ((بشر)) و نكته اى كه در التفات از تكلم به غيب در آيه : ((و اذاقال ربك )) هست
• معناى ((سويته )) و ((نفخت فيه من روحى )) و توضيحى در رابطه بين روح و بدن
• اشاره به وجه استثناء ابليس از ملائكه با اينكه او از جن است و نه از ملائكه
• وجه تقييد و تحديد لعنت بر شيطان تا روز جزا در: ((ان عليك اللعنة الى يوم الدين ))
• وجه اينكه خداوند لعنت خود را به ابليس اختصاص داد ((عليك لعنتى ))
• وجه تقيد و تحديد لعنت بر شيطان تا روز جزا در: ((ان عليك اللعنة الى يوم الدين ))
• ابليس ماءمور به سجده بر نوع بشر بودند نه تنها آدم
• روزى كه تا آن به شيطان مهلت داده شده روز قيامت نيست !
• ((وقت معلوم )) به چه معناست و براى چه كسى معلوم است ؟!
• توضيح در مورد نسبت اغواء به خدا در ((رب بما اعوتينى ...))
• وجوهى كه مفسران براى توجيه حمل جمله : ((بما اغويتنى )) براضلال ابتدائى خدا ذكر كرده اند
• جواب كلى به مفسران مزبور
• معناى جمله : ((لا زينن لهم فى الارض )) و دلالت آن بر اينكه زمين ظرف اغواى شيطاناست
• مراد از ((عبادت مخلصين )) كه از اغواى شيطان مصون هستند
• معناى بر خدا بودن راه شيطان ((هذا صراط على مستقيم )
• آيه : ((ان عبادى ليس لك عليهم سلطان ...)) متضمن سه جواب به ابليس است
• رواياتى چند درباره نفخ روح در كالبد آدم عليه السلام
• مقصود از ((عبادى )) و استثناء در آيه شريفه و نقد نظر مفسران در اين خصوص
• اثبات سلطنت و ولايت براى ابليس ، با سلطنت مطلقه خدا منافات ندارد
• معناى اينكه جهنم هفت در دارد: ((لها سبعة الواب ...))
• ((متقين )) در آيه : ((ان متقين فى جنات ...)) اعم از ((مخلصين )) در آيه : ((الا عبادكمنهم المخلصين )) است
• نقد و ابطال سخن ((فخر رازى )) كه گفته است مراد از ((متقين )) كسانى است كه ازشرك بپرهيزند
• بيان حال متقين در ورودشان به بهشت
• قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است
• رواياتى درباره نفخ روح در كالبد آدم عليه السلام
• چند روايت درباره وقت يوم معلوم در آيه ((فانك من المنظرين الى يوم الوقت المعلوم ))
• روايتى در بيان مراد از درهاى جهنم در ذيل جمله : ((لها سبعة ابواب ...))
• چند روايت در تفسير و بيان مراد جمله : ((اخوانا على سرر متقابلين ))

• آيه ۲۶ - ۴۴
• تفسير :
• نكته ها:
• ۱ - تكبر و غرور سرچشمه بزرگترين بدبختيها است
• ۲ - شيطان بر چه كسانى تسلط مى يابد؟
• ۳ - درهاى جهنم !
• ۴ - ((گل تيره )) و ((روح خدا)).
• ۵ - جان چيست ؟
• ۶ - قرآن و خلقت انسان .

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- ابلیس، بندگانى را که خداوند آنان را از هر ناخالصى پالوده است، از قلمرو اضلال و گمراه کردن خود، استثنا کرد. (لأغوینّهم أجمعین . إلاّ عبادک منهم المخلصین) برداشت فوق، مبتنى بر این است که «منهم» حال براى عباد باشد. «مخلص» به صیغه مفعولى، به کسى گفته مى شود که از هرگونه ناخالصى پاک و پالوده شده باشد.

۲- بندگى خداوند و نداشتن هیچ گونه ناخالصى، شرط رهایى از اغواگرى ابلیس (إلاّ عبادک منهم المخلصین)

۳- همه انسانها، حتى بندگان خالص خدا، در معرض فریب و آراسته نمودن زشتیها توسط ابلیس (لأغوینّهم أجمعین . إلاّ عبادک منهم المخلصین) جمله «إلاّ عبادک منهم المخلصین» استثنا از جمله «لأغوینّهم أجمعین» است نه جمله «لأزیننّ لهم ...» ;یعنى، ابلیس از گمراهى بندگان خالص خدا ناتوان است، ولى به سراغ همه مى رود و درصدد وسوسه همگان برمى آید. گفتنى است آیه‌‌‌‌‌۲۰۰ سوره «اعراف» - که درباره وسوسه گرى شیطان براى پیامبراسلام(ص) است - مؤید همین حقیقت است (و إما ینزغنّک من الشیطان نزغ فاستعذ بالله).

۴- ابلیس، به تکثیر نسل آدم(ع) و حوا و نیز به اغواپذیرى اکثر آنان و تأثیرناپذیرى بندگان خالص خدا از وسوسه هایش، از آغاز خلقت انسان آگاه بود. (لأغوینّهم أجمعین . إلاّ عبادک منهم المخلصین)

۵- بندگان خالص خداوند، در اقلیتند. (إلاّ عبادک منهم المخلصین) از آن جایى که مستثنى بنابر قاعده کمتر از مستثنى منه است و گرنه استثنا مستهجن خواهد بود، نکته یاد شده استفاده مى شود.

موضوعات مرتبط

• آدم(ع): ازدیاد نسل آدم(ع) ۴
• ابلیس: اغواگرى ابلیس ۳; شرایط نجات از اغواگرى ابلیس ۲; علم ابلیس ۴; محدوده اغواگرى ابلیس ۱
• اخلاص: آثار اخلاص ۲
• اکثریت: اغواپذیرى اکثریت ۴
• انسان: اغواپذیرى انسان ۴; گمراهى انسان ها ۳;‌ لغزشگاه های انسان ۴
• بندگان خدا: اغواناپذیرى بندگان خدا ۱، ۲; کمى بندگان خدا ۵
• عبودیت: آثار عبودیت ۲
• مخلصین: اغواناپذیرى مخلصین ۱، ۴; فضایل مخلصین ۱; کمى مخلصین ۵; مصونیت مخلصین ۱