شَهْرا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدّد منقضى مىشود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده به معنى ظهور است علت اين تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مىشود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]. مراد از اشهر چنانكه روايات بيان مىكند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل [توبه:36]. اين آيه روشن مىكند كه خداوند خود چنين اراده فرموده كه از روز خلقت آسمانها و زمين ماههاى تمام كننده سال دوازده باشد. مراد از كتاب شايد كتاب تكوين و دنيا و شايد لوح محفوظ باشد. راجع به ماههاى حرام و احكام آنها، همچنين آيه [توبه:5]، [بقره:194]، [بقره:217]. به «حرام» رجوع شود. و آيه [سباء:12]. در «ريح» گذشت. | ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدّد منقضى مىشود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده به معنى ظهور است علت اين تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مىشود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]. مراد از اشهر چنانكه روايات بيان مىكند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل [توبه:36]. اين آيه روشن مىكند كه خداوند خود چنين اراده فرموده كه از روز خلقت آسمانها و زمين ماههاى تمام كننده سال دوازده باشد. مراد از كتاب شايد كتاب تكوين و دنيا و شايد لوح محفوظ باشد. راجع به ماههاى حرام و احكام آنها، همچنين آيه [توبه:5]، [بقره:194]، [بقره:217]. به «حرام» رجوع شود. و آيه [سباء:12]. در «ريح» گذشت. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::شَهْرا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۹
ریشه کلمه
- شهر (۲۱ بار)
قاموس قرآن
ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدّد منقضى مىشود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده به معنى ظهور است علت اين تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مىشود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]. مراد از اشهر چنانكه روايات بيان مىكند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل [توبه:36]. اين آيه روشن مىكند كه خداوند خود چنين اراده فرموده كه از روز خلقت آسمانها و زمين ماههاى تمام كننده سال دوازده باشد. مراد از كتاب شايد كتاب تكوين و دنيا و شايد لوح محفوظ باشد. راجع به ماههاى حرام و احكام آنها، همچنين آيه [توبه:5]، [بقره:194]، [بقره:217]. به «حرام» رجوع شود. و آيه [سباء:12]. در «ريح» گذشت.
در حال بارگیری...
