البقرة ٩٤: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بگو اگر برای شما است خانه آخرت نزد خدا مختص شما جز مردم پس آرزوی مرگ کنید اگر هستید راستگویان | |-|معزی=بگو اگر برای شما است خانه آخرت نزد خدا مختص شما جز مردم پس آرزوی مرگ کنید اگر هستید راستگویان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::17|٥ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::94|٩٤]] | قبلی = البقرة ٩٣ | بعدی = البقرة ٩٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::17|١٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الدَّارُ»: خانه. سرا. «الْدَّارُ الآخِرَةِ»: سرای دیگر. «خَالِصَةً»: مخصوص. خاصّ. حال است برای (الدّار) که اسم (کانَتْ) است و خبر آن (لَکُمْ). «مِن دُونِ»: بدون. واژهای است که برای اختصاص و قطع شرکت دیگران به کار میرود (نگا: بقره / . | «الدَّارُ»: خانه. سرا. «الْدَّارُ الآخِرَةِ»: سرای دیگر. «خَالِصَةً»: مخصوص. خاصّ. حال است برای (الدّار) که اسم (کانَتْ) است و خبر آن (لَکُمْ). «مِن دُونِ»: بدون. واژهای است که برای اختصاص و قطع شرکت دیگران به کار میرود (نگا: بقره / . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۸
ترجمه
البقرة ٩٣ | آیه ٩٤ | البقرة ٩٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الدَّارُ»: خانه. سرا. «الْدَّارُ الآخِرَةِ»: سرای دیگر. «خَالِصَةً»: مخصوص. خاصّ. حال است برای (الدّار) که اسم (کانَتْ) است و خبر آن (لَکُمْ). «مِن دُونِ»: بدون. واژهای است که برای اختصاص و قطع شرکت دیگران به کار میرود (نگا: بقره / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹۴ ۹۹ بقره
- ادامه محاجه با يهود و اثبات دروغگوئى آنان و ترسشان از مرگ
- امتحان يهود كه آيا در ادعاى خود كه زندگى قرين به سعادت آخرت را خاص خود مى داند راست مى گويد يا دروغ ؟
- يهود نسبت به هر ملت ديگرى نسبت به زندگى دنيا مريض تر است
- ((بصير)) يعنى عالم به ديدنى ها
- بهانه يهود براى عدم ايمان به قرآنهج البلاغه ما با جبرئيل دشمنيم
- وجه بكار بردن التفات در آيه شريفه
- بحث روايتى (شامل روايتى درباره دشمنى يهود با جبرئيل )
- كيفيت خواب رسول اللّه (ص )
نکات آیه
۱ - یهود، سراى آخرت و نعمتهاى آن را ویژه خویش مى پندارند. (قل إن کانت لکم الدار الأخرة ... خالصة) تقدیم «لکم» بر «الدار الأخرة» مفید حصر و اختصاص است و «خالصة» - که حال براى «الدار» مى باشد - بر این انحصار و اختصاص تأکید مى کند; زیرا خالص بودن به معناى اختصاص داشتن است.
۲ - یهودیان، دیگر مردمان را از نعمتهاى آخرت بى نصیب مى پندارند. (إن کانت لکم الدار الأخرة ... خالصة من دون الناس)
۳ - قوم یهود، مردمى نژادگرا و خودبرتربین (إن کانت لکم الدار الأخرة ... خالصة من دون الناس)
۴ - یهودیان، اختصاص یافتن بهشت را به قوم یهود، حکم و تقدیرى الهى مى شمرند. (إن کانت لکم الدار الأخرة عند اللّه) «عند اللّه» متعلق به «کانت» است و مفادش این است که ثبوت آخرت براى یهود در نزد خداست; یعنى، او این معنا را پذیرفته، تحقق بخشیده و مقرر ساخته است.
۵ - یهود، همه ادیان جز دین یهود را بى اعتبار و دیگر ملتها را در پیشگاه خدا فاقد قدر و منزلت مى شمرند. (إن کانت لکم الدار الأخرة عند اللّه خالصة من دون الناس)
۶ - یهودیان، مدعى اعتقاد به خدا، قیامت و نعمتهاى اخروى هستند. (إن کانت لکم الدار الأخرة عند اللّه خالصة من دون الناس فتمنوا الموت)
۷ - ادعاى یهودیان (یقین به بهشتى بودن) آن گاه صادقانه و برخاسته از باور آنان است که تمناى مرگ کرده و از آن استقبال کنند. (قل إن کانت لکم الدار الأخرة ... فتمنوا الموت)
۸ - مرگ، مرحله و گذرى است براى حضور در سراى آخرت و بهره مند شدن از نعمتهاى آن. (إن کانت لکم الدار الأخرة ... فتمنوا الموت) از آن جا که خداوند در پاسخ ادعاى یهود - مبنى بر اختصاص داشتن سراى آخرت به ایشان - فرمود: «پس تمناى مرگ کنید» معلوم مى شود: انسان با مردن قدم به سراى آخرت مى گذارد; یعنى، آدمى پس از مردن تا برپایى قیامت نیز از نعمتهاى آخرت بهره مند و یا به عذابهاى آن گرفتار خواهد شد.
۹ - آنان که به بهشتى بودن خویش اطمینان دارند، از مرگ استقبال کرده و در تمناى آن هستند. (إن کانت لکم الدار الأخرة ... فتمنوا الموت)
۱۰ - سراى دنیا و نعمتهاى آن در قیاس با آخرت، ناچیز و بى مقدار است. (إن کانت لکم الدار الأخرة ... فتمنوا الموت) چنانچه نعمتهاى دنیا در برابر سراى آخرت ارزشى داشت، تمناى مرگ براى نیل به آن وجهى نداشت.
۱۱ - سراى آخرت و نعمتهاى آن بسى ارجمند و گرانقدر است. (إن کانت لکم الدار الأخرة ... فتمنوا الموت)
۱۲ - یهود، بر خلاف ادعایشان، به بهشتى بودن خویش اطمینان نداشتند. (فتمنوا الموت إن کنتم صدقین) جمله «إن کنتم صادقین» اشاره به دروغ گویى یهود دارد; یعنى، آنان خود مى دانند که ادعایشان واقعیت ندارد.
۱۳ - اهل بهشت دانستن فرد یا طایفه اى خاص بدون داشتن برهان، باورى است باطل. (فتمنوا الموت إن کنتم صدقین)
۱۴ - ادعاى بدون دلیل، شایسته پذیرش نیست. (فتمنوا الموت إن کنتم صدقین) خداوند، در پى ادعاى یهودیان با جمله «فتمنوا الموت» از آنان مطالبه دلیل مى کند و این درسى است به انسانها که ادعاهاى بدون دلیل مناسب را نپذیرند.
۱۵ - کردار آدمیان و خواسته هاى آنان، بیانگر اعتقاد و اندیشه آنان است. (فتمنوا الموت إن کنتم صدقین)
۱۶ - خداوند، آموزگار پیامبر(ص) در چگونه استدلال کردن و پاسخگویى به مخالفان (قل فلم تقتلون ... و لقد جاءکم موسى ... قل بئسما ... قل إن کانت)
موضوعات مرتبط
- آخرت: ارزش آخرت ۱۰، ۱۱
- آرزو: آرزوى مرگ ۹
- ادعا: ادعاى بى برهان ۱۳، ۱۴; ملاکهاى قبول ادعا ۱۴
- ارزشها: ۱۰، ۱۱
- جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۱۵
- خدا: مقدرات خدا ۴
- دنیا: بى ارزشى دنیا ۱۰; دنیا و آخرت ۱۰
- رفتار: پایه هاى رفتار ۱۵
- سعادت: آثار اطمینان به سعادت اخروى ۹; مدعیان سعادت اخروى ۱، ۷، ۹، ۱۳
- عقیده: عقیده باطل ۱۳; مظاهر عقیده ۱۵
- محمّد(ص): روش احتجاج محمّد(ص) ۱۶; معلم محمّد(ص) ۱۶
- مرگ: آثار مرگ ۸; حقیقت مرگ ۸
- نژادپرستان: ۳
- نعمت: ارزش نعمت هاى اخروى ۱۱
- یهود: ادعاهاى یهود ۶، ۷; ایمان یهود به خدا ۶; ایمان یهود به قیامت ۶; تکبر یهود ۳; دلایل صداقت یهود ۷; صفات یهود ۳; عقیده یهود ۱، ۲، ۴، ۵، ۶، ۱۲; نژادپرستى یهود ۳; یهود و آرزوى مرگ ۷; یهود و ادیان ۵; یهود وبهشت ۴، ۷، ۱۲; یهود و ملتها ۵; یهود و نعمتهاى اخروى ۱، ۲، ۶