التوبة ١٢٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و هرگاه فرود شود سوره‌ای بنگرد برخیشان به برخی آیا می‌بیند شما را کسی سپس برگردند برگرداند خدا دلهای ایشان را بدانکه آنانند گروهی نادریابندگان‌
|-|معزی=و هرگاه فرود شود سوره‌ای بنگرد برخیشان به برخی آیا می‌بیند شما را کسی سپس برگردند برگرداند خدا دلهای ایشان را بدانکه آنانند گروهی نادریابندگان‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::127|١٢٧]] | قبلی = التوبة ١٢٦ | بعدی = التوبة ١٢٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = [[نازل شده در سال::19|٧ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::127|١٢٧]] | قبلی = التوبة ١٢٦ | بعدی = التوبة ١٢٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«هَلْ یَرَاکُم مِّنْ أَحَدٍ»: این جمله می‌تواند بیانگر گفتار زبانی ایشان، یا اشارات سر و صورت و چشمهای آنان باشد. در هر حال تفسیری است برای نگاههایشان به یکدیگر. «إِنصَرَفُوا»: از مجلس بیرون می‌روند. دل به سخنان نمی‌دهند و بدان ایمان نمی‌آورند و بلکه از وحی آسمانی رویگردان می‌شوند. «صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ»: این جمله می‌تواند خبریّه باشد که معنی آن گذشت، و می‌تواند انشائیّه یعنی برای دعا و نفرین باشد. در این صورت معنی چنین می‌شود: خداوند دلهایشان را از ایمان بگرداند و از جانب حق بچرخاند.
«هَلْ یَرَاکُم مِّنْ أَحَدٍ»: این جمله می‌تواند بیانگر گفتار زبانی ایشان، یا اشارات سر و صورت و چشمهای آنان باشد. در هر حال تفسیری است برای نگاههایشان به یکدیگر. «إِنصَرَفُوا»: از مجلس بیرون می‌روند. دل به سخنان نمی‌دهند و بدان ایمان نمی‌آورند و بلکه از وحی آسمانی رویگردان می‌شوند. «صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ»: این جمله می‌تواند خبریّه باشد که معنی آن گذشت، و می‌تواند انشائیّه یعنی برای دعا و نفرین باشد. در این صورت معنی چنین می‌شود: خداوند دلهایشان را از ایمان بگرداند و از جانب حق بچرخاند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۰


ترجمه

و هنگامی که سوره‌ای نازل می‌شود، بعضی از آنها [= منافقان‌] به یکدیگر نگاه می‌کنند و می‌گویند: «آیا کسی شما را می‌بیند؟ (اگر از حضور پیامبر بیرون رویم، کسی متوجّه ما نمی‌شود!)» سپس منصرف می‌شوند (و بیرون می‌روند)؛ خداوند دلهایشان را (از حق) منصرف ساخته؛ چرا که آنها، گروهی هستند که نمی‌فهمند (و بی‌دانشند)!

و چون سوره‌اى نازل گردد، بعضى به بعضى ديگر نگاه كنند [و گويند:] آيا كسى شما را مى‌بيند؟ سپس [مخفيانه‌] باز مى‌گردند. خدا نيز دل‌هايشان را [از حق‌] بازگرداند، زيرا آنها گروهى هستند كه نمى‌فهمند
و چون سوره‌اى نازل شود، بعضى از آنان به بعضى ديگر نگاه مى‌كنند [و مى‌گويند:] «آيا كسى شما را مى‌بيند؟» سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] بازمى‌گردند. خدا دلهايشان را [از حق‌] برگرداند، زيرا آنان گروهى هستند كه نمى‌فهمند.
و هرگاه سوره‌ای نازل شود بعضی از آنها به بعضی دیگر نگاه و اشاره کرده، گویند: آیا شما را کسی (از مؤمنان در محضر پیغمبر) دیده و شناخته (یا نه)؟ آن گاه همه بر می‌گردند. خدا دلهاشان را برگرداند، که مردمی بسیار بی‌شعور و نادانند.
و هنگامی که سوره ای نازل شود برخی از منافقان به برخی دیگر، نگاهِ [مرموزانه] می کنند [و به سبب نگرانی از برملا شدن نفاقشان می گویند:] آیا کسی شما را می بیند؟ سپس [به صورت مخفیانه از محضر پیامبر خدا] بازمی گردند، خدا دل هایشان را [از حق] گردانیده است؛ زیرا آنان گروهی هستند که [حقایق را] نمی فهمند.
و چون سوره‌اى نازل شود، بعضى به بعضى ديگر نگاه مى‌كنند: آيا كسى شما را مى‌بيند؟ و باز مى‌گردند. خدا دلهايشان را از ايمان منصرف ساخته، زيرا مردمى نافهمند.
و چون سوره‌ای نازل گردد، بعضی از آنان به بعضی دیگر بنگرند [و بپرسند که‌] آیا کسی شما را می‌بیند؟ [و چون کسی ایشان را نبیند] بر می‌گردند، خداوند دلهایشان را بگرداند، چرا که قومی بی‌تمیزند
و چون سوره‌اى فرستاده شود- كه در آن از حال منافقان ياد شده باشد- برخى از آنان به برخى ديگر مى‌نگرند [و مى‌پرسند:] آيا كسى شما را مى بيند- زيرا نگرانند كه آثار ترس از رسواشدن را در چهره‌شان ببينند- آنگاه [از آن مجلس، آهسته و پنهانى‌] باز مى‌گردند خدا دلهاشان را [از حق‌] بگردانيد- يا برگرداناد-، زيرا كه آنان گروهى نافهم‌اند.
و هرگاه آنان (در مجلس پیغمبر باشند و) سوره‌ای نازل گردد، برخی به برخی می‌نگرند (و با اشاره به همدیگر می‌فهمانند که) آیا کسی شما را می‌بیند (و متوجّه ما می‌باشد؟ همین که اطمینان یافتند مؤمنان به سخنان پیغمبر سرگرم و سراپا گوشند) آن وقت (از مجلس) بیرون می‌روند (و ندای هدایت را نمی‌شنوند. چراکه تحمّل شنیدن پیام آسمانی را ندارند و از ایمان و ایمانداران بیزارند). از آنجا که قوم بی‌دانش و نفهمی هستند، خداوند دلهایشان را (از حق) بگردانیده است.
و هنگامی که سوره‌ای نازل شود، برخی از آنان به برخی دگر می‌نگرند (و می‌گویند:) «آیا هرگز کسی شما را می‌بیند؟» سپس (از حضور پیامبر) باز می‌گردند. خدا دل‌هایشان را (از حقّ) برگردانده، زیرا آنان گروهی هستند که هرگز نمی‌فهمند [:نادانی می‌نمایند].
و هرگاه فرود شود سوره‌ای بنگرد برخیشان به برخی آیا می‌بیند شما را کسی سپس برگردند برگرداند خدا دلهای ایشان را بدانکه آنانند گروهی نادریابندگان‌


التوبة ١٢٦ آیه ١٢٧ التوبة ١٢٨
سوره : سوره التوبة
نزول : ٧ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«هَلْ یَرَاکُم مِّنْ أَحَدٍ»: این جمله می‌تواند بیانگر گفتار زبانی ایشان، یا اشارات سر و صورت و چشمهای آنان باشد. در هر حال تفسیری است برای نگاههایشان به یکدیگر. «إِنصَرَفُوا»: از مجلس بیرون می‌روند. دل به سخنان نمی‌دهند و بدان ایمان نمی‌آورند و بلکه از وحی آسمانی رویگردان می‌شوند. «صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ»: این جمله می‌تواند خبریّه باشد که معنی آن گذشت، و می‌تواند انشائیّه یعنی برای دعا و نفرین باشد. در این صورت معنی چنین می‌شود: خداوند دلهایشان را از ایمان بگرداند و از جانب حق بچرخاند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - نگاه مرموز منافقان به یکدیگر پس از نزول هر سوره اى از قرآن (و إذا ما أنزلت سورة نظر بعضهم إلى بعض)

۲ - نزول دفعى بعضى از سوره هاى قرآن در مدینه (و إذا ما أنزلت سورة) برداشت فوق بر این اساس است که مقصود از «انزال» در جمله «و إذا ما أنزلت ... » نزول دفعى باشد. قابل ذکر است که «انزال» مانند «تنزیل» هم در نزول دفعى و هم در نزول تدریجى به کار مى رود.

۳ - اشاره مرموزانه منافقان به یکدیگر، براى خروج مخفیانه از جمع شنوندگان آیات الهى (و إذا ما أنزلت سورة نظر بعضهم إلى بعض هل یریکم من أحد)

۴ - ناخشنودى از شنیدن آیات الهى، نشانه نفاق است. (و إذا ما أنزلت سورة ... هل یریکم من أحد ثم انصرفوا)

۵ - نگرانى شدید منافقان از افشاى ماهیت پلید و برملا شدن ناخشنودى آنان از آیات الهى، نزد دیگران (هل یریکم من أحد ثم انصرفوا)

۶ - سعى منافقان در گریختن از محیط ابلاغ آیات الهى و مراکز شناخت و تبلیغ دین (و إذا ما أنزلت سورة ... ثم انصرفوا)

۷ - روى گردانى منافقان صدر اسلام از آیات الهى پس از شنیدن وحى (و إذا ما أنزلت سورة ... ثم انصرفوا)

۸ - منافقان روى گردان از آیات الهى قرآن، مورد نفرین خداوند (ثم انصرفوا صرف اللّه قلوبهم) برداشت فوق بر این اساس است که جمله «صرف اللّه قلوبهم» خبر در مقام انشا بوده و براى نفرین باشد.

۹ - حق ناپذیرى قلب منافقان، کیفر الهى براى آنان (ثم انصرفوا صرف اللّه قلوبهم)

۱۰ - محرومیت منافقان از درک و فهم صحیح، عامل اعراض آنان از قرآن (و إذا ما أنزلت سورة ... ثم انصرفوا ... بأنهم قوم لا یفقهون)

۱۱ - لزوم ژرف نگرى در آیات قرآن و پرهیز از برخورد سطحى با پیامهاى الهى (وحى) (بأنهم قوم لا یفقهون)

موضوعات مرتبط

  • خدا: کیفرهاى خدا ۹ ; نفرینهاى خدا ۸
  • قرآن: اقسام نزول قرآن ۲ ; اهمیّت تدبر در قرآن ۱۱ ; روش برخورد با قرآن ۱۱ ; عوامل اعراض از قرآن ۱۰ ; محرومان از فهم قرآن ۱۰ ; ناخشنودى از استماع قرآن ۴، ۵ ; نزول دفعى قرآن ۲ ; نزول قرآن در مدینه ۲
  • منافقان: افشاى منافقان ۵ ; پلیدى منافقان ۵ ; تلاش منافقان ۶ ; حق ناپذیرى منافقان ۶، ۷، ۹ ; ختم قلب منافقان ۹ ; روش برخورد منافقان ۱، ۳ ; کیفر منافقان ۹ ; محرومیت منافقان ۱۰ ; منافقان و قرآن ۳، ۶، ۷، ۸ ; منافقان و نزول قرآن ۱ ; ناخشنودى منافقان ۵ ; نفرین بر منافقان ۸ ; نگرانى منافقان ۵
  • نفاق: نشانه هاى نفاق ۴
  • وحى: روش برخورد با وحى ۱۱

منابع