الأنفال ٢

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ‌ الَّذِينَ‌ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ‌ وَجِلَتْ‌ قُلُوبُهُمْ‌ وَ إِذَا تُلِيَتْ‌ عَلَيْهِمْ‌ آيَاتُهُ‌ زَادَتْهُمْ‌ إِيمَاناً وَ عَلَى‌ رَبِّهِمْ‌ يَتَوَکَّلُونَ‌

ترجمه

مؤمنان، تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان میگردد؛ و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده می‌شود، ایمانشان فزونتر می‌گردد؛ و تنها بر پروردگارشان توکل دارند.

مؤمنان فقط آن كسانند كه چون ياد خدا شود دل‌هايشان ترسان شود و چون آيات او بر آنها تلاوت شود ايمانشان را بيفزايد و بر خداى خويش توكل كنند

مؤمنان، همان كسانى‌اند كه چون خدا ياد شود دلهايشان بترسد، و چون آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد، و بر پروردگار خود توكل مى‌كنند.

مؤمنان حقیقی آنانند که چون ذکری از خدا شود دلهاشان ترسان و لرزان شود و چون آیات خدا را بر آنها تلاوت کنند بر مقام ایمانشان بیفزاید و به خدای خود در هر کار توکل می‌کنند.

مؤمنان، فقط کسانی هستند که چون یاد خدا شود، دل هایشان ترسان می شود، وهنگامی که آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان می افزاید، و بر پروردگارشان توکل می کنند.

مؤمنان كسانى هستند كه چون نام خدا برده شود خوف بر دلهاشان چيره گردد و چون آيات خدا بر آنان خوانده شود ايمانشان افزون گردد و بر پروردگارشان توكل مى‌كنند؛

مؤمنان همان کسانی هستند که چون یاد خدا به میان آید دلهایشان ترسان شود و چون آیات او را برایشان بخوانند، بر ایمانشان بیفزاید و بر پروردگارشان توکل کنند

جز اين نيست كه مؤمنان كسانى‌اند كه چون خدا ياد شود دلهاشان ترسان گردد- از عظمت يا عقوبت او- و چون آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد و بر پروردگارشان توكّل كنند

مؤمنان، تنها کسانی هستند که هر وقت نام خدا برده شود، دلهایشان هراسان می‌گردد (و در انجام نیکیها و خوبیها بیشتر می‌کوشند) و هنگامی که آیات او بر آنان خوانده می‌شود، بر ایمانشان می‌افزاید، و بر پروردگار خود توکّل می‌کنند (و خویشتن را در پناه او می‌دارند و هستی خویش را بدو می‌سپارند).

مؤمنان، تنها همان کسانی‌اند که هنگامی که خدا یاد شود دل‌هایشان (از عظمتش) بهراسد و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید، و بر پروردگارشان توکل می‌کنند.

جز این نیست که مؤمنان آنانند که هرگاه یاد خدا شود بهراسد دلهاشان و هرگاه خوانده شود بر ایشان آیتهای او بفزایدشان ایمان و بر پروردگار خویش توکّل کنند

الأنفال ١	آیه ٢	الأنفال ٣
سوره : سوره الأنفال نزول : ١ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وَجِلَتْ»: هراسناک شد و لبریز از خوف گردید.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ إِذَا مَا أُنْزِلَتْ‌ سُورَةٌ... (۴) وَ الَّذِينَ‌ إِذَا ذُکِّرُوا بِآيَاتِ‌... (۳) اللَّهُ‌ نَزَّلَ‌ أَحْسَنَ‌ الْحَدِيثِ‌... (۳)

وَ الَّذِينَ‌ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً... (۱) وَ أَمَّا مَنْ‌ خَافَ‌ مَقَامَ‌ رَبِّهِ‌... (۱) فَإِنَ‌ الْجَنَّةَ هِيَ‌ الْمَأْوَى‌ (۰)

تفسیر

• آيات ۶ - ۱، سوره انفال
• معناى (( انفال )) ، (( ذات )) و مراد از اصلاح طلبى ذات البين
• اختلاف مفسرين در قرائت (( يسئلونك عن الانفال ))
• معنى و ترتيبى كه از ضميمه ساختن آيات ساختن آيات مربوط به انفال استفاده مى شود
• بيان عدم منافات بين آيات مربوط به غنيمت و خمس با آيه : (( قل الانفال لله والرسول ))
• پنج صفت براى مؤ منين حقيقى
• مراد از درجات در: (( لهم درجات عند ربهم )) مراتب قرب به خدا است
• معناى (( حق )) و (( جدال ))
• (معناى انفال ، شاءن نزول آيات مربوط به انفال ...)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- دل مؤمنان راستین، لرزان و بیمناک به هنگام یاد خدا (إنما المؤمنون الذین إذا ذکر اللّه وجلت قلوبهم)

۲- یاد خدا از سوى هر کس، داراى تأثیرى عمیق در قلب و روح مؤمنان (إذا ذکر اللّه وجلت قلوبهم) مجهول آوردن فعل «ذکر» دلالت مى کند که یاد خدا از سوى هر کسى که باشد آن اثر شگرف را براى مؤمنان واقعى در پى دارد.

۳- تلاوت قرآن بر مؤمنان راستین، فزاینده ایمان در نهاد آنان (و إذا تلیت علیهم ءایته زادتهم إیمنا) «تلیت» به قرینه کلمه «على» از تلاوت، که به معناى قرائت است، گرفته شده است. بنابراین مراد از «ءایته»، آیات قرآن است.

۴- دلهاى بیمناک و لرزان از یاد خدا، داراى زمینه اى مناسب براى تأثیرپذیرى از تلاوت آیات قرآن (إذا ذکر اللّه وجلت قلوبهم و إذا تلیت علیهم ءایته زادتهم إیمنا)

۵- ایمان، داراى درجات و مراتب و همواره پذیراى تکامل (زادتهم إیمنا)

۶- مؤمنان واقعى، تنها بر خداوند توکل مى کنند. (و على ربهم یتوکلون)

۷- باور به توحید ربوبى وادارکننده آدمى به توکل بر خدا و عدم اتکا به غیر او (و على ربهم یتوکلون) کلمه «ربهم» علاوه بر بیان این معنا که مؤمنان واقعى، تنها خداوند را رب خویش مى دانند، بیانگر علت توکل آنان نیز هست ; یعنى چون تنها خداوند را رب خویش مى دانند، فقط بر وى توکل مى کنند.

۸- ایمان، توکل بر خدا و خداترسى، از ارزشهاى متعالى (وجلت قلوبهم ... و على ربهم یتوکلون)

۹- اختلاف و نزاع در جامعه ایمانى بر سر دنیا و غنایم آن، به دور از شأن مؤمنان واقعى (یسئلونک عن الأنفال ... إنما المؤمنون ... وجلت قلوبهم ... و على ربهم) بیان ویژگیهاى یاد شده پس از اشاره به اختلاف و نزاع مسلمانان بر سر غنایم جنگى، اشاره به این دارد که رسیدن به مقام بلند ایمان، آدمى را از شیفتگى به مال دنیا و متأثر شدن از آن و در نتیجه نزاع کردن بر سر آن، باز خواهد داشت.

۱۰- ایمان نیرومند و متکامل، پایه بنیادین توکل بر خدا (زادتهم إیمنا و على ربهم یتوکلون) به نظر مى رسد ترتیب ذکرى در بیان ویژگیهاى مؤمنان حاکى از ترتیب آنها در مرحله تحقق باشد. یعنى ایمان واقعى در مرحله نخست موجب خشیت دل از یاد خدا مى شود و آنگاه با تلاوت آیات الهى ایمان افزون مى گردد تا حدى که مؤمن واقعى باور مى کند که جز خدا رب و مدبرى ندارد و لذا تنها بر او توکل مى کند.

موضوعات مرتبط

• اختلاف: عوامل اختلاف ۹
• ارزشها:۸
• انگیزش: عوامل انگیزش ۱، ۲، ۴، ۷
• ایمان: آثار ایمان ۷، ۱۰ ; ارزش ایمان ۸ ; ازدیاد ایمان ۵ ; عوامل ازدیاد ایمان ۳ ; مراتب ایمان ۵، ۱۰
• ترس: از خدا ۸ ; ترس پسندیده ۸ ; عوامل ترس ۱
• توحید: آثار توحید ربوبى ۷
• توکل: ارزش توکل بر خدا ۸ ; توکل بر خدا ۶، ۱۰ ; عوامل توکل ۷، ۱۰ ; موانع توکل بر غیر خدا ۷
• جامعه: اختلاف جامعه دینى ۹
• دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۹
• ذکر: آثار ذکر خدا ۱، ۲، ۴
• رشد: عوامل رشد ۳
• غنایم: آثار غنایم ۹
• قرآن: فواید تلاوت قرآن ۳، ۴ ; قرآن و مؤمنان راستین ۳
• قلب: عوامل مؤثر در قلب ۲، ۴ ; قلب خاضع ۴
• مؤمنان: انعطافخپذیرى مؤمنان ۲ ; توکل مؤمنان راستین ۶ ; خضوع مؤمنان ۱ ; قلب مؤمنان ۲ ; قلب مؤمنان راستین ۱ ; مسؤولیت مؤمنان راستین ۹ ; ویژگى مؤمنان ۶، ۹