النساء ١٤٦

إِلاَّ الَّذِينَ‌ تَابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ اعْتَصَمُوا بِاللَّهِ‌ وَ أَخْلَصُوا دِينَهُمْ‌ لِلَّهِ‌ فَأُولٰئِکَ‌ مَعَ‌ الْمُؤْمِنِينَ‌ وَ سَوْفَ‌ يُؤْتِ‌ اللَّهُ‌ الْمُؤْمِنِينَ‌ أَجْراً عَظِيماً

ترجمه

مگر آنها که توبه کنند، و جبران و اصلاح نمایند، به (دامن لطف) خدا، چنگ زنند، و دین خود را برای خدا خالص کنند؛ آنها با مؤمنان خواهند بود؛ و خداوند به افراد باایمان، پاداش عظیمی خواهد داد.

مگر كسانى كه توبه كردند و راه صلاح را در پيش گرفتند و به خدا تمسك جستند و دين خود را براى خدا خالص كردند، پس آنها با مؤمنانند و خدا مؤمنان را اجرى بزرگ خواهد داد

مگر كسانى كه توبه كردند و [عمل خود را] اصلاح نمودند و به خدا تمسّك جُستند و دين خود را براى خدا خالص گردانيدند كه [در نتيجه‌] آنان با مؤمنان خواهند بود، و به زودى خدا مؤمنان را پاداشى بزرگ خواهد بخشيد.

مگر آنها که توبه نموده و تباهکاری خود را اصلاح کردند و به (دین) خدا در آویختند (و به کتاب حق متوسل شدند) و دین خود را برای خدا خالص گردانیدند، پس این گروه در صف مؤمنان باشند و به زودی خدا به مؤمنان اجر بزرگ عطا خواهد فرمود.

مگر کسانی که [از گناه بزرگ نفاق] توبه کردند، و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند، و به خدا تمسّک جستند، وعبادتشان را برای خدا خالص ساختند؛ پس آنان در زمره مؤمنان اند، وخدا به مؤمنان پاداشی بزرگ خواهد داد.

مگر آنان كه توبه كرده‌اند و از تباهى بازآمده‌اند و به خدا توسل جسته‌اند و براى خدا از روى اخلاص به دين گرويده‌اند. اينان در زمره مؤمنانند و خدا به مؤمنان اجرى عظيم خواهد داد.

مگر کسانی که توبه و درستکاری کنند و به خداوند پناه برند و دین خویش را برای خدا خالص سازند، اینان در زمره مؤمنانند و خداوند به زودی به مؤمنان پاداش بزرگی می‌بخشد

مگر كسانى كه توبه كنند و راه اصلاح- نيكوكارى و درستكارى- پيش گيرند و به [كتاب‌] خدا چنگ زنند و دين- اعتقاد و عبادت- خويش را براى خدا پاك و ويژه گردانند پس اينان با مؤمنانند و خداوند مؤمنان را مزدى بزرگ خواهد داد.

مگر کسانی (از ایشان) که توبه کنند و برگردند و به اصلاح (اعمال و نیّات خود) بپردازند و به خدا متوسّل شوند و آئین خویش را خالصانه از آن خدا کنند (و فقط و فقط او را بپرستند و به فریاد خوانند و خالق و رازق دانند). پس آنان از زمره‌ی مؤمنان خواهند بود (و پاداش مؤمنان را خواهند داشت) و خداوند به مؤمنان پاداش بزرگ خواهد داد.

مگر کسانی که توبه کردند و (خود و دیگران را) اصلاح نمودند و به (یاری) خدا با کوشش و کاوش، نگهبان (خودشان و دیگران) شدند و طاعت خود را برای خدا خالص گردانیدند. پس هم‌اینان با آن مؤمنان (راستین) همراهند و در آینده خدا این مؤمنان را پاداشی بزرگ خواهد داد.

مگر آنان که توبه کردند و اصلاح نمودند و به خدا چنگ زدند (نگهداری از خدا خواستند) و پاک کردند دین خود را برای خدا پس آنانند با مؤمنان و بزودی می‌دهد خدا مؤمنان را پاداشی بزرگ‌

النساء ١٤٥	آیه ١٤٦	النساء ١٤٧
سوره : سوره النساء نزول : ٦ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِعْتَصَمُوا»: چنگ زدند. متوسّل شدند. «إِعْتَصَمُوا بِاللهِ»: به کتاب و شرع خدا تمسّک جستند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلْ‌ يَا عِبَادِيَ‌ الَّذِينَ‌... (۰)

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- منافقان در صورت توبه، اصلاح گذشته، تمسک به خدا و اطاعت خالصانه، به آتش دوزخ گرفتار نخواهند شد. (إنّ المنفقین ... الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه و أخلصوا دینهم)

۲- منافقان در صورت توبه، اصلاح گذشته، تمسک به خدا و اطاعت خالصانه از او، در زمره مؤمنان واقعى قرار مى گیرند. (الا الذین تابوا ... فأولئک مع المؤمنین)

۳- باز بودن راه توبه و بازگشت، حتى براى منافقان (الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه)

۴- اصلاح و جبران گذشته، پیروى از فرامین الهى و پرهیز از ریا، شرط پذیرش و ثمربخش بودن توبه منافقان (الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه و أخلصوا دینهم اللّه) چنانچه جمله هاى «اصلحوا» و «اعتصموا» و «اخلصوا»، بیانگر شرایط قبولى توبه منافقان باشد، مراد از «اعتصموا» با توجه به صفات شمرده شده براى آنان پیروى از اوامر خداوند و مراد از «اخلصوا» پرهیز از ریا که از ویژگیهاى منافقین شمرده شده است، مى باشد.

۵- اصلاح گذشته، مشروط به توبه و پشیمانى از اعمال نارواست و اطاعت خالصانه از خداوند در گرو اعتصام به اوست. (الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه و أخلصوا دینهم) ظاهراً جمله «اصلحوا» و «اعتصموا» و «اخلصوا»، هر یک مترتب بر دیگرى است. یعنى بدون بازگشت از نفاق، اصلاح ممکن نیست، و بدون اصلاح، اعتصام به خدا امکان ندارد، و بدون اعتصام به خدا، رهایى از ریا غیر ممکن است.

۶- جامعه ایمانى، موظف به پذیرش توبه کنندگان واقعى (الا الذین تابوا و أصلحوا ... فأولئک مع المؤمنین) از جمله «فأولئک مع المؤمینن»، استفاده مى شود که جامعه اسلامى باید پذیراى منافقین تائب باشد و آنان را به عنوان عضوى از جامعه اسلامى بپذیرد.

۷- توبه باید متناسب با گناه باشد. (الا الذین تابوا و أصلحوا ... و أخلصوا) با توجه به ویژگیهاى منافقان، که در آیات گذشته شمرده شد و تناسب آنها با شرایطى که براى قبولى توبه آنان بیان گردید، معلوم مى شود هر گناه، توبه اى ویژه دارد.

۸- دورى از نفاق، جبران گذشته، اعتصام به خدا و پرهیز از ریا، شرط تحقق ایمان واقعى است. (الا الذین تابوا و أصلحوا و اعتصموا باللّه ... فأولئک مع المؤمنین)

۹- وعده خداوند به برخوردارى مؤمنان، از پاداشى بس بزرگ (و سوف یؤت اللّه المؤمنین أجراً عظیماً)

۱۰- منافقان تائب، بهره مند از پاداش بزرگ خدا خواهند بود. (فأولئک مع المؤمنین و سوف یؤت اللّه المؤمنین أجراً عظیماً)

۱۱- پاداش الهى، داراى مراتبى مختلف است. (و سوف یؤت اللّه المؤمنین أجراً عظیماً)

۱۲- وعده پاداش بزرگ، و تهدید به دوزخ، از روشهاى قرآن براى ترغیب مردم به ایمان و دورى از کفر و نفاق (إنّ المنفقین فى الدرک ... و سوف یؤت اللّه المؤمنین أجراً عظیماً)

موضوعات مرتبط

• اصلاح: آثار اصلاح ۱، ۴ ; زمینه اصلاح ۵
• اطاعت: خالصانه ۱، ۲
• اعتصام: به خدا ۱، ۲، ۵، ۸
• ایمان: تشویق به ایمان ۱۲ ; شرایط ایمان ۸
• پاداش: مراتب پاداش ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲ ; وعده پاداش ۱۲
• پشیمانى: موارد پشیمانى ۵
• توابین: پاداش توابین ۱۰
• توبه: آثار توبه ۱، ۲، ۵ ; توبه از گناه ۷ ; شرایط توبه ۷ ; شرایط قبولى توبه ۴ ; قبول توبه ۳، ۶
• جامعه،: مسؤولیّت جامعه، دینى ۶
• جهنّم: نجات از جهنّم ۱
• خدا: اطاعت از خدا ۲، ۴، ۵ ; پاداش خدا ۱۰، ۱۱ ; وعده خدا ۹
• ریا: اجتناب از ریا ۴، ۸
• عمل: ناپسند ۵
• کفر: اجتناب از کفر ۱۲
• گناه: اصلاح گناه ۸
• منافقان: توبه منافقان ۱، ۲، ۳، ۴، ۱۰
• مؤمنان: پاداش مؤمنان ۹ ; صفات مؤمنان ۲
• نفاق: اجتناب از نفاق ۸، ۱۲
• هدایت: روش هدایت ۱۲