آل عمران ٤٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیری و از شایستگان | |-|معزی=و سخن گوید مردم را در گهواره و در پیری و از شایستگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | {{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::14|٢ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::46|٤٦]] | قبلی = آل عمران ٤٥ | بعدی = آل عمران ٤٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::10|١٠]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَهْد»: گهواره. «کَهْلاً»: کهولت و میانسالی. (یُکَلِّمُ النَّاسَ) و (کَهْلاً) حالند و عطف بر (وَجیهاً) در آیه قبلی میباشند. «صَالِحِینَ»: کاملان در تقوا و صلاح. | «مَهْد»: گهواره. «کَهْلاً»: کهولت و میانسالی. (یُکَلِّمُ النَّاسَ) و (کَهْلاً) حالند و عطف بر (وَجیهاً) در آیه قبلی میباشند. «صَالِحِینَ»: کاملان در تقوا و صلاح. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۴
ترجمه
آل عمران ٤٥ | آیه ٤٦ | آل عمران ٤٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَهْد»: گهواره. «کَهْلاً»: کهولت و میانسالی. (یُکَلِّمُ النَّاسَ) و (کَهْلاً) حالند و عطف بر (وَجیهاً) در آیه قبلی میباشند. «صَالِحِینَ»: کاملان در تقوا و صلاح.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۰ - ۴۲، سوره آل عمران
- منظور از اصطفا (برگزيدن ) و تطهير مريم سلام اللّه عليها
- وجه اينكه قضاياى مربوط به مريم عليها السلام از اخبار غيبى شمرده شده است
- وجه تعبير به ((ملائكه )) در جمله ((اذ قالت الملائكة ...))
- گفتار معصومين در تفسير ((كلمه ))
- معناى ((كلمه خدا)) و مراد از ((كلمه )) در جمله : ((يبشرك بكلمة منه ...))
- وجه تسميه عيسى به مريم (عليهما السلام ) به ((مسيح ))
- يهود و كلمه ((مسيح ))
- معناى كلمه ((عيسى ))
- اقوالى كه درباره سخن گفتن عيسى (ع )با مردم در سن كهولت ، گفته شده است
- مراد از ((تورات )) ((انجيل )) در قرآن كريم
- بعثت حضرت عيسى (ع ) عموميت داشته ، هر چند رسالت او به سوى بنىاسرائيل بوده است
- معجزات عيسى (ع ) مستند به اذن خدا بوده است و عيسى (ع ) در صدور آن آيات استقلالىنداشته است
- معجزات حضرت عيسى (ع ) در خارج ، از آن جناب صادر مى شده است
- جمله ((مصدقا لما بين يدى من التورية ...)) براى اينكه عيسى (ع ) تورات موجود درزندگى خودرا قبول داشته است دلالت نمى كند
- عملى كه عيسى (ع ) براى باز شناختن مؤ منين به خود وتشكل دادن به آنها انجام داد
- قيد ((الى اللّه )) در آيه به چه جهتى آمده است ؟
- مراد از ايمان در جمله ((قال الحواريون نحن انصار اللّه آمنا باللّه ...)) ايمان بعد ازايمان است
- راه عبادت كوتاهترين راه به سوى خداى سبحان است
- معناى ((توفى )) و تفاوت مورد استعمال اين كلمه با كلمه ((موت ))
- توّفى حضرت عيسى به معناى گرفتن آن حضرت از دست يهود است
- منظور از ((رفع عيسى به سوى خدا)) و ((تطهير او از كافران ))
- مراد از تفوق پيروان عيسى (ع ) بر كافران تا روز قيامت
- مقصود از تفّوق حجت تفوق از نظر مقبوليت نيست
- تبعيت از نياكان سبب مى شود كه مراد عموم يهود و مطلق نصارا باشد
- وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع )
- دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع )
- جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است
- بحث روايتى (در ذيل آيات كريمه گذشته )
- رواياتى درباره برترين زنان عالم : (فاطمه (س ) مريم ، خديجه و آسيه )
- اثبات سيادت اثبات عالى ترين مراتب اصطفاء است
- اخبار غيب حضرت عيسى (ع ) معجزه قابلقبول براى مردم بود
- روايتى درباره آنچه در شريعت عيسى (ع ) آمده بود
- روايت درباره به دار آويختن حضرت عيسى (ع )
- روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع ) به آسمان
- روايتى از امام رضا (ع ) درباره قضيه حضرت عيسى (ع )
- بحث روايتى ديگر در معناى محدث
- فرق ميان نبى ، رسول و محدث
- على (ع ) محدث بود
- مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث ))
- تشخيص القائات رحمانى از شيطانى مستند به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است
- توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند))
نکات آیه
۱ - عیسى (ع)، در گهواره، همانند زمان بزرگسالى، با مردم سخن مى گفت. (و یکلم النّاس فى المهد و کهلا و من الصالحین)
۲ - بشارت خدا به مریم، در مورد زنده ماندن عیسى (ع) تا میانسالى (یبشرک ... و یکلم الناس ... و کهلا) «کهل» به معناى میانسالى است. (مجمع البیان)
۳ - تبلیغ و ارشاد مردم، رسالت مسیح (ع) در سراسر عمرش (و یکلّم الناس فى المهد و کهلا) چون صرف سخن گفتن در بزرگسالى فضیلت ویژه اى براى مسیح نیست، الزاماً باید سخنى خاص باشد که به مناسبت مقام پیامبرى، این سخن، همان ارشاد و تبلیغ خواهد بود.
۴ - حضرت عیسى (ع)، انسانى ممتاز و استثنایى (و یکلّم الناس فى المهد و کهلا) سخن گفتن عیسى (ع) در گهواره، نشانگر شخصیّت ممتاز و استثنایى اوست.
۵ - عیسى (ع)، صالحى از نسل صالحان (اسمه المسیح عیسى ابن مریم ... و من الصالحین)
۶ - صلاح و شایستگى عیسى (ع)، مژده خداوند به مریم (یبشرک بکلمة منه ... و من الصالحین)
موضوعات مرتبط
- انبیا: مسؤولیت انبیا ۳
- خدا: بشارت خدا ۲، ۶
- زنان: ۲
- صالحان: ۵
- عیسى (ع): قصه عیسى (ع) ۲ ; مسؤولیت عیسى (ع) ۳ ; معجزات عیسى (ع) ۱ ; مقام عیسى (ع) ۴، ۵، ۶
- مریم (س): بشارت به مریم (س) ۲، ۶