القصص ١: تفاوت میان نسخهها
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link1 | آيات ۱ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link1 | آيات ۱ - ۱۴ سوره قصص]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link2 | غرض و مفاد سوره قصص | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link2 | غرض و مفاد سوره قصص]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link3 | از داستان موسى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link3 | لزوم درس آموزی مؤمنان، از داستان موسى «ع» و فرعون]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link4 | وصف كارهاى فرعون و محيطى كه موسى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link4 | وصف كارهاى فرعون و محيطى كه موسى «ع»، در آن زاده شد]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link5 | معناى آيه : | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link5 | معناى آيه: «وَ نُرِيدُ أن نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ استُضعِفُوا فِى الأرض...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link6 | الهام به مادر موسى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۱#link6 | الهام خداوند به مادر موسى «ع»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲#link8 | معناى اين كه فرمود: «مادر موسی، دلش از ترس و اندوه، خالی شد»]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲#link8 | معناى | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲#link10 | بازگردانيده شدن موسى «ع»، به دامان مادر، به لطف الهى]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲#link12 | بحث روایتی: (چند روايت ذیل آیات گذشته)]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲#link10 | بازگردانيده شدن موسى | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۶_بخش۲# | |||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۳۴
کپی متن آیه |
---|
طسم |
ترجمه
سوره القصص | آیه ١ | القصص ٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«طسم»: از حروف مقطّعهاند (نگا: بقره / .
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۴ سوره قصص
- غرض و مفاد سوره قصص
- لزوم درس آموزی مؤمنان، از داستان موسى «ع» و فرعون
- وصف كارهاى فرعون و محيطى كه موسى «ع»، در آن زاده شد
- معناى آيه: «وَ نُرِيدُ أن نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ استُضعِفُوا فِى الأرض...»
- الهام خداوند به مادر موسى «ع»
- معناى اين كه فرمود: «مادر موسی، دلش از ترس و اندوه، خالی شد»
- بازگردانيده شدن موسى «ع»، به دامان مادر، به لطف الهى
- بحث روایتی: (چند روايت ذیل آیات گذشته)
تفسیر نور (محسن قرائتی)
طسم «1» تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ «2»
طا، سين، ميم. اينها آيات كتاب روشنگر است.
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
طسم «1»
طسم: اختلاف اقوال مفسرين راجع به مقطعات سور، سابقا مذكور شد.
در معانى الاخبار صدوق روايت نموده از حضرت صادق عليه السّلام فرمود:
معناى «طسم» انا الطّالب السّميع المبدء المعيد «1».
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
طسم «1» تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ «2» نَتْلُوا عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسى وَ فِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «3» إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَها شِيَعاً يَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْناءَهُمْ وَ يَسْتَحْيِي نِساءَهُمْ إِنَّهُ كانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ «4»
وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ «5» وَ نُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ نُرِيَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ جُنُودَهُما مِنْهُمْ ما كانُوا يَحْذَرُونَ «6»
ترجمه
اين آيتهاى كتاب آشكار كننده است
ميخوانيم بر تو از خبر موسى و فرعون بدرستى و راستى براى گروهى كه ميگروند
همانا فرعون برترى جست در زمين و قرار داد اهل آنرا گروه گروه ناتوان ميساخت جمعى از آنها را ميكشت پسرانشان را و زنده ميگذاشت زنانشان را همانا او بود از تباهكاران
و ميخواستيم منّت بگذاريم بر آنان كه ناتوان كرده شده بودند در زمين و بگردانيمشان پيشوايان و بگردانيمشان وارثان
و متمكّن كنيم مر ايشانرا در زمين و بنمايانيم فرعون و هامان و لشگريان آن دو را از ايشان آنچه را بودند كه بيم ميداشتند.
تفسير
شرح طسم در سور سابقه گذشت و اين سوره مشتمل بر آياتى است از قرآن كه كتابى واضح و آشكار كننده حقايق است ميخوانيم بر تو اى پيغمبر خاتم بعضى از حكايت موسى و فرعون عصر او را بحق و حقيقت و تحقيق براى انتفاع و تنبّه و تذكر گروهى كه ايمان ميآورند نه معاندين و جاحدين كه از آن بهرهمند نخواهند شد همانا فرعون علوّ و برترى جست و سركشى نمود از
جلد 4 صفحه 172
اوامر الهى در زمين مصر و قرار داد اهل آنرا فرقه فرقه و عدالت اجتماعى را رعايت ننمود بعضى را كه قبطى بودند تقويت كرد و بعضى را كه سبطى بودند تضعيف نمود و آنها بنى اسرائيل بودند اسباط حضرت يعقوب كه پسران ايشانرا سر ميبريد و زنانشان را استخدام مينمود و از مفسدين معروف در عالم بود او ميخواست آنها ذليل باشند ولى ما ميخواستيم كه منّت نهيم بر آنانكه او ضعيفشان كرده بود در زمين و قرار دهيم ايشانرا پيشوايان و پادشاهان و وارثان تاج و تخت و ملك و مال قبطيان كه او تقويت ميكرد آنها را و ميخواستيم كه متمكّن و مقتدر و آماده و مهيّا كنيم براى بنى اسرائيل وسائل عزت و عظمت را در زمين و ارائه دهيم بفرعون و هامان و قبطيان از ضرب دست بنى اسرائيل زوال ملك و مال و عزت و عظمت آنها را كه از آن ميترسيدند و مرتكب جرم و جنايت مىشدند چون كاهنى بفرعون گفته بود از بنى اسرائيل پسرى متولد ميشود كه سلطنت تو بدست او زوال خواهد يافت و آن احمق تصور ميكرد بتدبير ميتواند از تقدير جلوگيرى نمايد و بعضى يرى بياء و رفع اسماء ثلاثه بعد از آن قرائت نمودهاند و در روايات متعدّده از اهل بيت عصمت و طهارت منّت و تفضّل الهى بر كسانيكه ضعيف كرده شدند در زمين با قضاياى ظهور حضرت حجت و رجعت ائمه اطهار و غلبه ايشان بر دشمنان تطبيق شده و قمى ره فرموده خداوند خبر داده به پيغمبر خود از مصائب حضرت موسى براى تسليت خاطر آنحضرت از مصائب وارده بر او در اهل بيتش از امّت و بشارت داده كه خداوند بعدا تفضل خواهد فرمود برايشان و وارث زمين و پيشوايان اين امت قرار خواهد داد ايشانرا در رجعت بدنيا با دشمنانشان تا بسزاى ظلم و تعدّى خودشان برسند بدست ايشان و دوستانشان و اللّه اعلم و مؤيد اين روايات آنستكه از پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم بصحت پيوسته كه آنچه در بنى اسرائيل واقع شده بدون كم و زياد در اين امت بوقوع خواهد پيوست و در جوامع از امام سجاد عليه السّلام نقل نموده كه قسم بخداوندى كه محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم را مبعوث فرمود بحق كه بشير و نذير باشد همانا خوبان ما اهل بيت و شيعيان ايشان بمنزله موسى عليه السّلام و شيعيان اويند و همانا دشمنان ما و شيعيان آنها بمنزله فرعون و شيعيان اويند.
جلد 4 صفحه 173
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحِيمِ
طسم «1»
مكرر بيان شده که اينکه حروف مقطعه رموزيست پيش خدا و رسول «إِلَّا اللّهُ وَ الرّاسِخُونَ فِي العِلمِ»
جلد 14 - صفحه 202
و از إبن بابويه است از حضرت صادق (ع) که فرمود
«طسم فمعناه انا الطالب السميع المبدء المعيد»
و از علي بن ابراهيم
«قال طسم حروف اسم اللّه الاعظم المرموز في القرآن»
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 1)- «طا، سین، میم» (طسم). این چهاردهمین بار است که با «حروف مقطعه» در آغاز سورههای قرآن رو به رو میشویم، مخصوصا «طسم» سومین و آخرین بار است.
در مورد «طسم» از روایات متعددی بر میآید که این حروف علامتهای اختصاری از صفات خدا، و یا مکانهای مقدسی میباشد، اما در عین حال مانع از آن تفسیر معروف که بارها بر روی آن تأکید کردهایم نخواهد بود که خداوند میخواهد این حقیقت را بر همه روشن سازد که این کتاب بزرگ آسمانی که سر چشمه انقلابی بزرگ در تاریخ بشر گردید و برنامه کامل زندگی سعادتبخش انسانها را در بر دارد از وسیله سادهای همچون حروف «الفباء» تشکیل یافته که هر کودکی میتواند به آن تلفظ کند، این نهایت عظمت است که آن چنان محصول فوقالعاده با اهمیتی را از چنین مواد سادهای ایجاد کند که همگان آن را در اختیار دارند.
نکات آیه
روایات و احادیث
۱ - «سفیان بن السعید الثورى قال: قلت لجعفر بن محمد(ع) ... یابن رسول اللّه ما معنى قول اللّه عزّوجلّ... طسم...؟ قال(ع): فمعناه أنا الطالب السمیع المبدئ المعید...;[۱] سفیان بن سعید ثورى گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: ... اى فرزند رسول خدا! معناى سخن خداى عزّوجلّ «طسم» چیست؟ فرمود: معنایش این است: أنا «الطالب»، «السمیع»، «المبدئ المعید...».
موضوعات مرتبط
- حروف مقطعه ۱C: ۷
منابع
- ↑ معانى الاخبار، ص ۲۲، ح ۱; نورالثقلین، ج ۴، ص ۱۰۷، ح ۵.
[[رده:]]