الحج ٥٩: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link386 | آيات ۵۸ - ۶۶ سوره حج]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link386 | آيات ۵۸ - ۶۶ سوره حج]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link387 | مژده به مهاجران فى سبيل | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link387 | مژده به مهاجران فى سبيل الله، كه كشته شدند، يا به مرگ طبيعى درگذشتند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link388 | | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link388 | معنای نصرت خدا از مظلوم، در آيه: «ذَلِكَ وَ مَن عَاقَبَ بِمِثلِ مَا عُوقِبَ بِهِ...»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link389 | تفسير | *[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link389 | اشکالات تفسير مفسران، در معناى آيه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link391 | بحث روايتى]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۴_بخش۴۵#link391 | بحث روايتى | |||
}} | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۴۷
| کپی متن آیه |
|---|
| لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلاً يَرْضَوْنَهُ وَ إِنَ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ |
ترجمه
| الحج ٥٨ | آیه ٥٩ | الحج ٦٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مُدْخَلاً»: مکان دخول. مراد بهشت است که نیکان در آخرت بدان وارد می‌شوند.
تفسیر
تفسیر نور (محسن قرائتی)
لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ «59»
بى ترديد خداوند آنان را در محلى وارد مى‌كند كه مورد رضايتشان باشد، همانا خداوند دانا و بردبار است.
پیام ها
1- هجرت هدفدار يك ارزش است. «وَ الَّذِينَ هاجَرُوا»
2- مرگ افراد مهاجر همسنگ شهادت است. «قُتِلُوا أَوْ ماتُوا» (مرگ يا شهادت مهم نيست، مهم در راه خدا بودن است)
3- در راه خدا ناكامى نيست، اگر بندگان شايسته‌ى خداوند از لذّت‌هاى دنيا محروم شوند به نعمت‌هاى بزرگ آخرت مى‌رسند. «لَيَرْزُقَنَّهُمُ»
4- تحقق وعده‌هاى الهى قطعى است. «لَيَرْزُقَنَّهُمُ» (حرف لام و حرف نون)
5- رزق دنيا گاهى نيكوست و گاهى تلخ، ولى بهشتيان تنها از رزق نيكو برخوردارند. «رِزْقاً حَسَناً»
6- رازق واقعى خداست و ديگران واسطه‌ى رزق هستند. «خَيْرُ الرَّازِقِينَ»
7- مسكن و جايگاه دل‌پذير از برجسته‌ترين نمونه‌هاى رزق نيكو است. رِزْقاً حَسَناً ... مُدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلاً يَرْضَوْنَهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59)
لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ: هر آينه در آورد خداوند البته البته ايشان را از كشته و مرده به بهشت در آوردنى كه پسندند آن را، زيرا ملائكه را به استقبال ايشان فرستد و به تعظيم هر چه تمامتر به بهشت در آورد. ممكن است كه مدخل اسم مكان باشد، يعنى در آورد ايشان را در مكانى كه آن را بپسندند، و آن جنت نعيم است كه به ايشان انعام فرمايد بر وجهى كه هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و در خاطر هيچكس خطور ننموده، چنانكه فرمايد: «ما لا عين رأت و لا اذن سمعت و لا خطر على قلب بشر» «1» و آنچه آرزوى نفس آنها باشد آنجا مهيا شود: «وَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ» «2» وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ: و بدرستى كه خدا هر آينه داناست به احوال بندگان، بردبارست كه در عقوبت مخالفان تعجيل نفرمايد، زيرا شتاب كسى كند كه از فوت آن ترسد؛ و تمامى موجودات در قبضه اقتدار سبحانى است. يا عالم است به درجات عاملان و مراتب مستحقان ايشان، و حليم است از تفريط مفرط ايشان به فضل و كرم و احسان بى‌پايان خود.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (56) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا فَأُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (57) وَ الَّذِينَ هاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ ماتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (58) لَيُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلاً يَرْضَوْنَهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59) ذلِكَ وَ مَنْ عاقَبَ بِمِثْلِ ما عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (60)
ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ يُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (61) ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّ ما يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْباطِلُ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (62)
ترجمه
- پادشاهى در چنين روز براى خدا است حكم ميكند ميان آنها پس آنانكه گرويدند و بجا آوردند كارهاى شايسته را باشند در بوستانهاى پر نعمت
و آنانكه كافر شدند و تكذيب نمودند آيتهاى ما را پس آنگروه مر آنها را است عذابى خوار كننده
و آنانكه هجرت نمودند در راه خدا پس كشته شدند يا مردند هر آينه روزى دهد البتّه ايشانرا خدا روزى نيكوئى و همانا خدا هر آينه او است بهترين روزى دهندگان
هر آينه در آورد ايشانرا در جايگاهى كه ميپسندند آنرا و همانا خدا هر آينه داناى بردبار است
امر از اين قرار است و كسيكه عقوبت نمايد بمانند آنچه عقوبت شده بآن پس ستم شود بر او هر آينه يارى ميكند او را خدا بدرستيكه خدا هر آينه گذشت كننده آمرزنده است
اين براى آنستكه خدا داخل ميكند شب را در روز و داخل ميكند روز را در شب و آنكه خدا شنواى بينا است
اين براى آنستكه خدا او است حقّ و آنكه آنچه را ميخوانند غير از او آن باطل است و آنكه خدا او است بلند مرتبه بزرگ.
تفسير
- خداوند متعال بمناسبت ذكر قيامت در آيه سابقه شمّه‌ئى از اوصاف آنروز را بيان فرموده باين تقريب كه در چنين روز پادشاهى و فرمانفرمائى مخصوص بذات اقدس احديّت است پس حكم ميفرمايد ميان مردم بعدل كسانيرا كه در دنيا داراى عقائد حقّه و اعمال صالحه بودند در بهشت عنبر سرشت كه باغهائى است مملوّ از نعمت بى‌رنج و محنت جاى ميدهد و كسانيرا كه كافر شدند و تكذيب نمودند آيات الهى را كه از آن جمله امير المؤمنين و اولاد طاهرين او است بعذابيكه خوار و ذليل كننده آنها است گرفتار ميفرمايد و از جمله اعمال صالحه بعد از ايمان بخدا و رسول و اولياء او هجرت و مفارقت از اوطان است براى رضاى خدا خواه با پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باشد خواه با امام عليه السّلام خواه براى آن باشد كه در وطن نتواند بوظيفه
جلد 3 صفحه 618
دينى خود عمل نمايد خواه براى آنكه عمل بتكليف دينى متوقف بر مسافرت باشد مانند جهاد و طلب علم و زيارت اماكن مقدسه پس اگر در آنراه كشته شود يا بميرد خداوند باو روزى خوبى عطا ميفرمايد كه چشم از آن بر ندارد براى خوبى او و خداوند بهترين روزى دهندگان است چون رزقش بيحساب است و ظاهرا اين در عالم برزخ باشد چون بعدا فرموده داخل ميفرمايد ايشانرا البتّه در منزلى كه پسند آنها است زيرا هر چه دلشان بخواهد و چشمشان از آن لذّت برد در آنجا موجود است اين در صورتى است كه مدخل اسم مكان باشد و بفتح ميم نيز قرائت شده و اگر مصدر باشد بايد بكيفيّت دخول در بهشت و استقبال ملائكه و حور العين و ساير تشريفات ورودى مؤمن حمل شود كه موجب خوشنودى او خواهد شد و خداوند عالم باحوال بندگان است از خوب و بد و تعجيل در عقوبت آنها نميفرمايد و در جوامع روايت نموده كه بحضرت رسول عرضه داشتند ما دانستيم ثواب كسانيرا كه در ركاب مبارك شهيد شدند و جهاد نموديم با تو مانند ايشان آيا براى ما هم اجرى هست اگر بميريم در ركاب تو پس اين آيه و آيه قبل نازل شد پس از اين خداوند تسجيل فرمود مطالب سابقه را بكلمه ذالك كه در مقام تقرير و تأكيد استعمال ميشود و ترجمه آن گذشت و بيان فرمود كه كسيكه عقوبت و تلافى نمايد از تعدى و جورى كه باو شده بمانند آن نه زيادتر اگر آنشخص باز مورد تعدى و ستم گرديد البتّه خدا يارى ميفرمايد او را و اگر خطائى از او سر زده باشد در مقام قصاص براى آنكه سهوا تجاوزى از حدّ نموده باشد يا آنكه عفو نكرده با آنكه عفو مستحبّ است و ترك آن سزاوار نيست خداوند از او ميگذرد چون اهل عفو و مغفرت است و تعبير بعقوبت در دو جا براى جور شدن كلام است و در بديع آنرا ازدواج گويند و الا آنچه اوّل واقع ميشود عقوبت نيست و بعضى گفته‌اند جمعى از مشركين در اواخر ماه محرّم بجمعى از مسلمانان حمله نمودند و آنها ناچار بدفاع شدند و غلبه كردند ولى دلتنگ شدند كه مبادا تقصير كرده باشند لذا اين آيه نازل شد ولى قمّى ره فرموده اين آيه در باره پيغمبر و اهل بيت اطهار او نازل شده كه اولا كفّار او را بظلم و تعدّى از مكّه معظّمه اخراج نمودند و آنحضرت در بدر تلافى فرمود و آنها
جلد 3 صفحه 619
بعدا از اهل بيت او انتقام كشيدند و يزيد پليد در اشعار خود به اين معنى تصريح نمود و اين ظلمى بود كه از آنها بر تلافى كننده از ظلم واقع شد و خداوند او را بوجود امام قائم يارى خواهد فرمود و اين براى آنستكه خداوند بر هر امرى قادر است و چنانچه دائما از دقائق و آنات شب ميكاهد و داخل در روز ميكند و از روز داخل در شب ميفرمايد ميتواند روز روشن ظالم را مانند شب تار نمايد و انتقام مظلوم را هر وقت باشد از او بكشد و خدا ميشنود دعاى مظلوم را و مى‌بيند تعدّى ظالم و تجاوز منتقم و عدم تجاوز او را و اين قدرت و قوّت و عظمت براى آنستكه او حقّ ثابت موجود و غير او باطل متزلزل نابود است و او برتر و بالاتر است از آنكه شريك داشته باشد و بزرگى او بوصف در نميآيد ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
لَيُدخِلَنَّهُم مُدخَلاً يَرضَونَه‌ُ وَ إِنَّ اللّه‌َ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ (59)
هر آينه خداوند داخل ميكند آنها را محلّي که آنها را خشنود و رضايت‌مند آنها باشد، و محققا خداوند هر آينه دانا و داراي حلم و بردباري است.
جلد 13 - صفحه 327
(لَيُدخِلَنَّهُم مُدخَلًا يَرضَونَه‌ُ): نوع مفسّرين تفسير كردند به بهشت بدليل قوله تعالي: «وَ فِيها ما تَشتَهِيه‌ِ الأَنفُس‌ُ وَ تَلَذُّ الأَعيُن‌ُ وَ أَنتُم فِيها خالِدُون‌َ» زخرف آيه 71. لكن بنظر تمام نيست.
امّا اوّلا: بهشت اختصاص بآنها ندارد جميع مؤمنين داخل بهشت مي‌شوند و مخلّد در آن هستند.
و ثانيا آيه قبل اينکه دلالت را داشت و ظاهر عطف مغايرت است و آنچه بنظر مي‌رسد مقام رضا است بدليل قوله تعالي بعد از توصيف بهشت که ميفرمايد:
«وَعَدَ اللّه‌ُ المُؤمِنِين‌َ وَ المُؤمِنات‌ِ جَنّات‌ٍ تَجرِي مِن تَحتِهَا الأَنهارُ خالِدِين‌َ فِيها وَ مَساكِن‌َ طَيِّبَةً فِي جَنّات‌ِ عَدن‌ٍ (ميفرمايد) وَ رِضوان‌ٌ مِن‌َ اللّه‌ِ أَكبَرُ ذلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظِيم‌ُ» توبه آيه 73. و بدليل قوله (ع) که ميفرمايد: بعد از دخول اهل بهشت در بهشت خطاب مي‌رسد: آيا توقع ديگري داريد!- عرض مي‌كنند: «ربنا رضاك» و قوله (ع) که ميفرمايد:
«اذا اشتغل أهل الجنة بالجنة اشتغل اهل النار بالنار».
(وَ إِنَّ اللّه‌َ لَعَلِيمٌ): ميداند هر که چه لياقتي دارد.
(حَلِيمٌ): حلم الهي فوق آنچه تصور شود است حتي بكفار فضلا از اينکه نوع مهاجرين.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 59)- و در این آیه نمونه‌ای از این رزق حسن را باز گو کرده، می‌گوید:
«خداوند آنها را در محلی وارد می‌کند که از آن راضی و خشنود خواهند بود» (لَیُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا یَرْضَوْنَهُ).
اگر در این جهان از منزل و مأوای خود به ناراحتی تبعید و اخراج شدند خداوند در جهان دیگر آنها را در منزل و مأوایی جای می‌دهد که از هر نظر مورد رضایت آنهاست.
ج3، ص228
و در پایان می‌فرماید: «و خداوند دانا و بردبار است» (وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ). از اعمال بندگانش با خبر و در عین حال بردبار است و در مجازات و کیفر عجله نمی‌کند تا مؤمنان در این میدان آزمایش پرورش یابند و آزموده شوند.
نکات آیه
۱ - خدا، عهده دار پاداش مؤمنان مهاجر در جهان آخرت (و الذین هاجروا ... لیدخلنّهم مدخلاً یرضونه)
۲ - مؤمنان مهاجر، برخوردار از جایگاهى مطلوب و دلپذیر در جهان آخرت (و الذین هاجروا ... لیدخلنّهم مدخلاً یرضونه)
۳ - مسکن و جایگاه دلپذیر، از برجسته ترین مصداق هاى روزى نیکوى خدا به مؤمنان مهاجر در سراى آخرت (لیرزقنّهم اللّه رزقًا حسنًا ... لیدخلنّهم مدخلاً یرضونه) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که جمله «لیدخلنّهم» بدل اشتمال و به تعبیر دیگر از مصداق هاى رزق نیکو (لیرزقنّهم اللّه رزقاً حسناً) مى باشد.
۴ - توصیه خداوند به مؤمنان و مهاجران صدراسلام، مبنى بر اینکه در برابر فشارها و آزارهاى کافران، بردبار باشند و خویشتن دارى را از دست ندهند. (و الذین هاجروا ... ثمّ قتلوا ... و إنّ اللّه لعلیم حلیم) متعلق «علیم» در جمله «و إنّ اللّه لعلیم حلیم» محذوف است و تقدیر آن به قرینه مقام چنین مى باشد: «إنّ اللّه لعلیم بما فعل المشرکون بالمؤمنین من إخراجهم من دیارهم و قتلهم المهاجرین حلیم یمهلهم و لاینتقم منهم إلى حین; خدا به آنچه که مشرکان علیه مؤمنان انجام دادند، آگاه است و چون حلیم و بردبار است، به آنان فرصت مى دهد». گفتنى است که جمله فوق، در واقع توصیه اى است از جانب خداوند به مؤمنان صدراسلام که فشارهاى کافران آنان را بى حوصله نکند; بلکه همان طور که خدا حلیم و بردبار است، بردبارى کنند و خویشتن دارى را از دست ندهند.
۵ - خداوند، علیم(دانا) و حلیم(بردبار) است. (و إنّ اللّه لعلیم حلیم)
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: حلیم ۵; علیم ۵
- خدا: پاداشهاى خدا ۱; توصیه هاى خدا ۴
- کافران: صبر بر اذیتهاى کافران صدراسلام ۴
- مهاجران: اذیت مهاجران صدراسلام ۴; پاداش اخروى مهاجران ۱; توصیه به مهاجران صدراسلام ۴; روزى نیکوى مهاجران ۳; صبر مهاجران صدراسلام ۴; مسکن اخروى مهاجران ۳ مقامات اخروى مهاجران ۲; منشأ پاداش مهاجران ۱
منابع
