المرسلات ٦: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=بهانه‌ای یا بیمی را
|-|معزی=بهانه‌ای یا بیمی را
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::6|٦]] | قبلی = المرسلات ٥ | بعدی = المرسلات ٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::6|٦]] | قبلی = المرسلات ٥ | بعدی = المرسلات ٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«عُذْراً»: آیات قرآنی پند و اندرز آسمانی و بیدارباش الهی را به مردم می‌رسانند تا خدا با ایشان اتمام حجّت کرده باشد، و فردای قیامت عذری نداشته باشند. «نُذْراً»: برای بیم دادن مردم از عذاب و عقاب الهی. «عُذْراً أَوْ نُذْراً»: مفعولٌ‌له هستند.
«عُذْراً»: آیات قرآنی پند و اندرز آسمانی و بیدارباش الهی را به مردم می‌رسانند تا خدا با ایشان اتمام حجّت کرده باشد، و فردای قیامت عذری نداشته باشند. «نُذْراً»: برای بیم دادن مردم از عذاب و عقاب الهی. «عُذْراً أَوْ نُذْراً»: مفعولٌ‌له هستند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۳


ترجمه

برای اتمام حجّت یا برای انذار،


المرسلات ٥ آیه ٦ المرسلات ٧
سوره : سوره المرسلات
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عُذْراً»: آیات قرآنی پند و اندرز آسمانی و بیدارباش الهی را به مردم می‌رسانند تا خدا با ایشان اتمام حجّت کرده باشد، و فردای قیامت عذری نداشته باشند. «نُذْراً»: برای بیم دادن مردم از عذاب و عقاب الهی. «عُذْراً أَوْ نُذْراً»: مفعولٌ‌له هستند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ابلاغ وحى از سوى فرشتگان، به منظور اتمام حجت بر خلق و انذار و اخطار به آنان است. (فالملقیت ذکرًا . عذرًا أو نذرًا) «عذر» و «نذر» مصدر و به معناى «اعذار و انذار» است و نصب این دو، به جهت مفعول له بودن آنها براى «ملقیات» است و یا به سبب بدل بودن آنها، براى «ذکراً» است. برداشت یاد شده، مبتنى بر ترکیب نخست است.

۲ - وحى و کتاب هاى آسمانى، وسیله اتمام حجت خداوند بر خلق و انذار و اخطار بدان ها است. (ذکرًا . عذرًا أو نذرًا)

۳ - ارائه وحى و کتاب هاى آسمانى از سوى فرشتگان، مایه عذرخواهى و اثبات بى گناهى مؤمنان در پیشگاه خداوند (فالملقیت ذکرًا . عذرًا أو نذرًا) برداشت یاد شده، مبتنى بر این احتمال است که مقصود از «عذراً»، اعذار (عذر خواستن) مؤمنان در پیشگاه خداوند باشد.

۴ - با ارائه شدن وحى و پیام هاى الهى، هیچ عذر و بهانه اى براى کافران و انسان هاى متخلّف، در پیشگاه خداوند قابل قبول نیست. (فالملقیت ذکرًا . عذرًا أو نذرًا) مطلب یاد شده، در واقع پیام اصلى آیه شریفه است.

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: اتمام حجت با وحى ۱
  • انسان: اتمام حجت بر انسان ها ۱; انذار انسان ها ۱
  • خدا: عذرخواهى از خدا ۳; واسطه اتمام حجت خدا ۲; واسطه انذارهاى خدا ۲
  • عذر: عذر غیرمقبول ۴
  • کافران: رد بهانه جویى کافران ۴; رد عذر کافران ۴
  • کتب آسمانى: نقش کتب آسمانى ۲، ۳
  • گناهکاران: رد بهانه جویى گناهکاران ۴; رد عذر گناهکاران ۴
  • مؤمنان: دلایل بى گناهى مؤمنان ۳; زمینه عذرخواهى مؤمنان ۳
  • ملائکه: اتمام حجت ملائکه ۱; انذارهاى ملائکه ۱; نقش ملائکه ۳
  • وحى: فلسفه وحى ۱; نقش وحى ۲، ۳، ۴

منابع