روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۴۸: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۴۸ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۴۸ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۵۰
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود
و روي الحسن بن محبوب عن علي بن الحسن بن رباط عن ابن مسكان عن الحلبي عن ابي عبد الله ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۴۷ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۴۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۵
عبيد اللَّه حلبى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه بر سارق اقامه حدّ شد او را نفى بلد و تبعيد بشهر ديگر مىكنند. شرح: «ظاهرا مؤلّف و كلينى- رحمه اللَّه- در ميان متقدّمين براى سارق بنفى بلد بدليل اين خبر فتوا دادهاند و ديگران حرفى از نفى نمىزنند».و چنانچه شخص دزدى كرد، و نتوانستند باو دست يابند، و بار ديگر سرقت كرد و اين بار دستگير شد، و كسانى آمدند و شهادت دادند بدزدى بار اوّل و بار دوّم او، پس دست او را بجهت بار اوّل قطع مىكنند، و پاى او را براى سرقت دوم نمىبرند، زيرا شاهدان شهادت دادند بهر دو بار دزدى در يك جا پيش از اجراى حدّ براى بار اوّل، و اگر شهادت براى بار اوّل ميدادند و حدّ جارى ميشد، و پس از اجراى حدّ براى بار دوم شهادت ميدادند، آن وقت پاى او را نيز ميبريدند.