روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۴۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ نَوَادِرِ الْعِتْق

روي معاويه بن ميسره عن ابي عبد الله ع قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَبِيعُ عَبْدَهُ بِنُقْصَانٍ مِنْ ثَمَنِهِ لِيُعْتَقَ فَقَالَ لَهُ اَلْعَبْدُ فِيمَا بَيْنَهُمَا لَكَ عَلَيَّ كَذَا وَ كَذَا أَ لَهُ أَنْ يَأْخُذَهُ مِنْهُ‏ قَالَ يَأْخُذُهُ مِنْهُ عَفْواً وَ يَسْأَلُهُ إِيَّاهُ فِي عَفْوٍ فَإِنْ أَبَى فَلْيَدَعْهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۲

معاوية بن ميسره گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم، مردى به كمتر از قيمت، غلامش را مى‏فروشد كه خريدار وى را آزاد كند و غلام به او گفته است كه اگر چنين كنى من فلان مقدار بر ذمّه مى‏گيرم تا بتو بدهم آيا مى‏تواند از وى بستاند؟ فرمود: مى‏تواند در صورتى كه غلام راضى باشد و به او ببخشد و نيز او غلام را برى‏ء الذمه گرداند و اگر غلام نپرداخت مديونش نداند و او را رها كند.