روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۸۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْحُكْمِ بِالْقُرْعَة

روي موسي بن القاسم البجلي و علي بن الحكم عن عبد الرحمن بن ابي عبد الله قال قال ابو عبد الله ع :

وَ كَانَ‏ عَلِيٌّ ع‏ إِذَا أَتَاهُ رَجُلاَنِ يَخْتَصِمَانِ بِشُهُودٍ عِدَّتُهُمْ سَوَاءٌ وَ عَدَالَتُهُمْ سَوَاءٌ أَقْرَعَ بَيْنَهُمَا عَلَى أَيِّهِمَا تَصِيرُ اَلْيَمِينُ‏ وَ كَانَ يَقُولُ‏ اَللَّهُمَّ رَبَّ اَلسَّمَاوَاتِ اَلسَّبْعِ وَ رَبَّ اَلْأَرَضِينَ اَلسَّبْعِ مَنْ كَانَ اَلْحَقُّ لَهُ فَأَدِّهِ إِلَيْهِ ثُمَّ يَجْعَلُ اَلْحَقَّ لِلَّذِي تَصِيرُ اَلْيَمِينُ عَلَيْهِ إِذَا حَلَفَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۸

موسى بن قاسم بجلى، و علىّ بن الحكم از عبد الرّحمن بن أبى عبد اللَّه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام هر گاه دو طرف دعوى به او مراجعه مى‏كردند و تعداد گواهان و عدالتشان مساوى بود يعنى هر دو طرف دعوا برابر بودند قرعه مى‏زد كه قسم به سوى كداميك از طرفين متوجّه است و مى‏گفت: «اللّهمّ ربّ السّماوات السّبع و ربّ الأرضين السّبع من كان الحقّ له فأدّه إليه» بار الها، پروردگار هفت آسمان و هفت طبقه زمين هر كس ذى حقّ است حقّ را به او برسان. آنگاه حقّ را به آن كس مى‏داد كه قسم متوجّه او گشته و قرعه بنام او درآمده است، البتّه پس از آن كه وى را قسم ميداد. (يعنى بعد از آنكه قرعه بنام او درآمد و سوگند ياد مى‏كرد كه حقّ از آن منست، حضرت حقّ را به او مى‏داد).