روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۹۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و قال ع :

لَوْ أَنَّ اَلنَّاسَ تَسَحَّرُوا ثُمَّ لَمْ يُفْطِرُوا إِلاَّ عَلَى اَلْمَاءِ لَقَدَرُوا عَلَى أَنْ يَصُومُوا اَلدَّهْرَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۵

و آن امام عليه السّلام فرمود: اگر مردم سحرى مى‏خوردند، و آنگاه جز با آب افطار نمى‏كردند، هر آينه مى‏توانستند أبد الدّهر روزه بگيرند.

(باب متعلّق به كسى كه چيزى از روزه واجب بر ذمّه دارد، و روزه مستحبّى مى‏گيرد)

از جانب أئمّه اطهار عليه السّلام اخبار و آثارى وارد شده است، دائر بر اينكه شخص چون چيزى از روزه واجب بر ذمّه داشته باشد، جايز نيست كه روزه مستحبّى بگيرد. و از جمله كسانى كه از اين گونه اخبار روايت كرده‏اند، حلبى و أبو الصّبّاح كنانى از امام صادق عليه السّلام مى‏باشن