روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۹۰
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم
و قال ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۸۹ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۹۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۵
و آن امام عليه السّلام فرمود: اگر مردم سحرى مىخوردند، و آنگاه جز با آب افطار نمىكردند، هر آينه مىتوانستند أبد الدّهر روزه بگيرند.
(باب متعلّق به كسى كه چيزى از روزه واجب بر ذمّه دارد، و روزه مستحبّى مىگيرد)
از جانب أئمّه اطهار عليه السّلام اخبار و آثارى وارد شده است، دائر بر اينكه شخص چون چيزى از روزه واجب بر ذمّه داشته باشد، جايز نيست كه روزه مستحبّى بگيرد. و از جمله كسانى كه از اين گونه اخبار روايت كردهاند، حلبى و أبو الصّبّاح كنانى از امام صادق عليه السّلام مىباشن