روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۲۹۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي سعد بن عبد الله عن موسي بن الحسن عن ابي علي احمد بن محمد بن مطهر قال :

كَتَبْتُ إِلَى‏ أَبِي مُحَمَّدٍ ع‏ إِنِّي دَفَعْتُ إِلَى سِتَّةِ أَنْفُسٍ مِائَةَ دِينَارٍ وَ خَمْسِينَ دِينَاراً لِيَحُجُّوا بِهَا فَرَجَعُوا وَ لَمْ يَشْخَصْ بَعْضُهُمْ‏ وَ أَتَانِي بَعْضٌ فَذَكَرَ أَنَّهُ قَدْ أَنْفَقَ بَعْضَ اَلدَّنَانِيرِ وَ بَقِيَتْ بَقِيَّةٌ وَ أَنَّهُ يَرُدُّ عَلَيَّ مَا بَقِيَ وَ إِنِّي قَدْ رُمْتُ‏ مُطَالَبَةَ مَنْ لَمْ يَأْتِنِي‏ بِمَا دَفَعْتُ إِلَيْهِ فَكَتَبَ ع لاَ تَعَرَّضْ لِمَنْ لَمْ يَأْتِكَ وَ لاَ تَأْخُذْ مِمَّنْ أَتَاكَ شَيْئاً مِمَّا يَأْتِيكَ بِهِ وَ اَلْأَجْرُ قَدْ وَقَعَ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۱

و سعد بن عبد اللّه از موسى بن حسن، از ابو علىّ احمد بن محمّد بن مطهّر روايت كرده است كه گفت: به امام ابو محمد عليه السّلام نوشتم كه من صد و پنجاه دينار بشش نفر پرداختم، تا با آن حجّ بجا آورند، پس ايشان از سفر حجّ باز آمدند، ولى يكى از آن جمع بمن مراجعه نكرد، و ديگرى از ايشان نزد من آمد و اظهار كرد كه بخشى از دينارها را صرف كرده، و بقيّه‏اى از آن بجاى مانده است، و او آن بقيّه را بمن باز ميگرداند. پس من بر آن شدم كه دينارهائى را كه بشخص نخستين داده‏ام از او مطالبه كنم، پس امام عليه السّلام براى من مرقوم داشت كه: متعرّض آن كس كه نزد تو نيامده است مشو، و از آن ديگر كه نزد تو آمده است چيزى از آنچه براى تو مى‏آورد مستان، زيرا اجر عمل تو بر عهده كرم خداى عزّ و جلّ قرار گرفته است.