روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۴۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و سال عمار الساباطي ابا عبد الله ع :

عَنْ رَجُلٍ سَهَا خَلْفَ إِمَامٍ بَعْدَ مَا اِفْتَتَحَ اَلصَّلاَةَ فَلَمْ يَقُلْ شَيْئاً وَ لَمْ يُكَبِّرْ وَ لَمْ يُسَبِّحْ وَ لَمْ يَتَشَهَّدْ حَتَّى يُسَلِّمَ فَقَالَ قَدْ جَازَتْ صَلاَتُهُ وَ لَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ إِذَا سَهَا خَلْفَ اَلْإِمَامِ وَ لاَ سَجْدَتَا اَلسَّهْوِ لِأَنَّ اَلْإِمَامَ ضَامِنٌ لِصَلاَةِ مَنْ صَلَّى خَلْفَهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۳

عمّار ساباطى از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: در مورد شخصى كه پشت سر امام پس از شروع در نماز از ياد ببرد و هيچ چيزى نگويد نه تكبير، نه تسبيح، نه تشهّد تا اينكه نماز را سلام دهد، آن حضرت فرمود: نمازش درست است، و چيزى بر او نيست چنانچه پشت سر امام نماز كند، و سجده‏هاى سهو هم بر او نيست، زيرا امام ضامن نماز كسانى است كه پشت سر او نماز مى‏كنند.