روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۰۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و روي عمر بن اذينه عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

إِذَا أَدْرَكَ اَلرَّجُلُ بَعْضَ‏ اَلصَّلاَةِ وَ فَاتَهُ بَعْضٌ خَلْفَ إِمَامٍ يَحْتَسِبُ بِالصَّلاَةِ خَلْفَهُ جَعَلَ مَا أَدْرَكَ أَوَّلَ صَلاَتِهِ إِنْ أَدْرَكَ مِنَ اَلظُّهْرِ أَوِ اَلْعَصْرِ أَوِ اَلْعِشَاءِ اَلْآخِرَةِ رَكْعَتَيْنِ وَ فَاتَتْهُ رَكْعَتَانِ قَرَأَ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ مِمَّا أَدْرَكَ خَلْفَ اَلْإِمَامِ فِي نَفْسِهِ‏ بِأُمِّ اَلْكِتَابِ‏ فَإِذَا سَلَّمَ اَلْإِمَامُ قَامَ فَصَلَّى اَلْأَخِيرَتَيْنِ لاَ يَقْرَأُ فِيهِمَا إِنَّمَا هُوَ تَسْبِيحٌ وَ تَهْلِيلٌ وَ دُعَاءٌ لَيْسَ فِيهِمَا قِرَاءَةٌ وَ إِنْ أَدْرَكَ رَكْعَةً قَرَأَ فِيهَا خَلْفَ اَلْإِمَامِ فَإِذَا سَلَّمَ اَلْإِمَامُ قَامَ فَقَرَأَ أُمَّ اَلْكِتَابِ ثُمَّ قَعَدَ فَتَشَهَّدَ ثُمَّ قَامَ فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ لَيْسَ فِيهِمَا قِرَاءَةٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۵

عمر بن اذينه از زرارة و او از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: هر گاه مأموم به بعضى از نماز برسد و بخشى از آن را از دست بدهد و امام عادل باشد و بتوان بر او اعتماد كرد آنچه را درمى‏يابد اوّل نماز خود حساب مى‏كند در اين صورت اگر دو ركعت از نماز ظهر يا عصر يا عشا را دريابد و دو ركعت از او (مأموم) فوت شده باشد، در آن دو ركعتى كه پشت سر امام دريافته نزد خود و از براى خويش الحمد را ميخواند، و چون امام سلام داد او برميخيزد و دو ركعت باقيمانده را بجا مى‏آورد، كه در آن قراءت نمى‏كند و تنها تسبيح و ذكر لا إله إلّا اللَّه و دعا ميخواند، زيرا در اين دو ركعت (دو ركعت آخر نمازهاى چهار ركعتى) قرائت نيست. و اگر يك ركعت را با امام دريابد، در آن يك ركعت پشت سر امام قراءت مى‏كند و حمد را ميخواند، و چون امام سلام داد او برميخيزد و سوره فاتحه (الحمد) را ميخواند، آنگاه مى‏نشيند و تشهّد را بجا مى‏آورد، بعد برميخيزد و آن دو ركعتى را كه در آن قراءت (الحمد) نيست ميخواند.