روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۰۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و روي بكر بن محمد الازدي عن ابي عبد الله ع انه قال :

إِنِّي أَكْرَهُ‏ لِلْمَرْءِ أَنْ يُصَلِّيَ خَلْفَ اَلْإِمَامِ صَلاَةً لاَ يُجْهَرُ فِيهَا بِالْقِرَاءَةِ فَيَقُومَ كَأَنَّهُ حِمَارٌ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَيَصْنَعُ مَا ذَا قَالَ يُسَبِّحُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۵

بكر بن محمّد أزدى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: من دوست نميدارم كه شخص در نمازى كه قراءت را در آن بلند نمى‏خوانند (يعنى نمازهاى اخفاتيّه) پشت سر امام نماز كند و مانند درازگوش خاموش و بى‏صدا ايستاده باشد، راوى گويد: عرض كردم: فدايت گردم پس چه بكند؟ فرمود: تسبيح بگويد.