روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۰۸: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۰۸ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۰۸ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۵۸
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ سَجْدَةِ الشُّكْرِ وَ الْقَوْلِ فِيهَا
روي عبد الله بن جندب عن موسي بن جعفر ع انه قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۰۷ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۰۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۷
عبد اللَّه بن جندب گويد موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود: كه در سجده شكر ميگوئى (دعائى را كه ترجمه آن اينست): «بار الها من تو را گواه ميگيرم، و فرشتگانت و پيامبران و فرستادگانت را و تمامى مخلوقات و بندگانت را گواه ميگيرم به اينكه تو خود يكتا معبود، پروردگار منى، و اسلام دين من است، و محمّد صلى اللَّه عليه و آله پيامبر من و على و حسن بن على و حسين و على بن الحسين و محمّد بن علىّ و جعفر بن محمّد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمّد بن على، و على بن محمّد و حسن بن على و حجّة بن الحسن بن على امامان و پيشوايان دين منند كه با آنها دوستى دارم و از دشمنانشان بيزارم، بار الها، براستى من تو را سوگند ميدهم به خون ريختهشده مظلوم- سه بار- پروردگارا، ترا سوگند ميدهم به آن قسمى كه ياد كردهاى و وعده دادى كه دشمنان خود را بدستهاى ما و بدستهاى مؤمنين هلاك سازى، بار خدايا، به آن سوگندى كه ياد كرده و گفته و وعده فرمودهاى تا ياران و دوستدارانت را بر دشمنان خود و دشمنان آنان (دوستداران) پيروز سازى قسمت ميدهم كه بر محمّد و حافظان دين و معصومين از آل او درود فرستى»- سه بار- سپس ميگوئى (ترجمه دعا): «پروردگارا براستى كه من از تو فراخى روزى پس از فشار زندگى مىخواهم»- سه بار- آنگاه گونه راست خود را بر زمين نهاده و ميگوئى (ترجمه دعا): اى پناه من آنگاه كه روشهاى گوناگون و راههاى پر پيچ و خم زندگى مرا خسته و عاجز ساخته، و روى زمين با همه فراخيش بر من تنگ گشته، اى آنكه از روى مهر مرا آفريدى و حال آنكه از خلقت من بىنياز بودى، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و نيز بر حافظان آئينت از آل محمّد»- سه بار- سپس جانب چپ صورت خود را بر خاك مينهى و ميگوئى (ترجمه دعا): «اى خواركننده هر سركش، و اى عزيزكننده هر ذليل، آرى، تو را به عزّتت سوگند ميدهم كه آرزويم را برآور و بارم را كه طاقتم را برده بمنزل برسان»- سه بار- سپس بسجده باز گشته و صد بار «شكرا شكرا» ميگوئى. آنگاه حاجت خويش را مىطلبى، إن شاء اللَّه. و سجده شكر را در حضور مخالفين بجاى نياور و و به تقيّه عمل كن در ترك كردن آن.