روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۲۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْمَيِّت

: 

وَ دَخَلَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ عَلَى‏ خَدِيجَةَ وَ هِيَ لِمَا بِهَا فَقَالَ لَهُ بِالرَّغْمِ مِنَّا مَا نَرَى‏ بِكِ يَا خَدِيجَةُ فَإِذَا قَدِمْتِ عَلَى ضَرَائِرِكِ فَأَقْرِئِيهِنَّ اَلسَّلاَمَ فَقَالَتْ مَنْ هُنَّ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ قَالَ‏ مَرْيَمُ اِبْنَةُ عِمْرَانَ‏ وَ كُلْثُمُ أُخْتُ مُوسَى‏ وَ آسِيَةُ اِمْرَأَةُ فِرْعَوْنَ‏ قَالَتْ بِالرِّفَاءِ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۵

رسول خدا (ص) بر خديجه وارد شد و او بحال خود يعنى نزع و جان كندن مشغول بود، آن حضرت باو فرمود: ناخوشايندمان باشد و دور بادمان اين حالت كه از تو ميبينيم اى خديجه، اگر به همگنان رسيدى سلام ما را به ايشان برسان، خديجه‏ گفت: اى پيامبر خدا ايشان چه كسانى هستند؟ آن حضرت فرمود: مريم دختر عمران، كلثم خواهر موسى، و آسيه همسر فرعون، پس از آن خديجه عرضكرد: مبارك باد يا رسول اللَّه. (اين كلمه مبارك باد در ميان اعراب جاهلى بعنوان تبريك معمول بوده و بكسى كه ازدواج ميكرده گفته ميشده است «بالرّفاء و البنين» يعنى مباركباد بآسايش و انس و بركت و پسران كه خداوند مرحمت فرمايد. در خبرى كه گذشت چون رسول خدا كلمه «ضرّة» را بمعنى هوو بخديجه فرمود او نيز متناسب با اين فرمايش رسول خدا (ص) گفت: «بالرّفاء» يعنى بمباركى. البتّه بعدا رسول خدا (ص) اين گونه تبريك جاهلى را منع فرمودند).