روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۸۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ مَا يَنْقُضُ الْوُضُوء

و روي غيره :

فِي اَلرَّجُلِ‏ يَبُولُ ثُمَّ يَسْتَنْجِي ثُمَّ يَرَى بَعْدَ ذَلِكَ بَلَلاً أَنَّهُ إِذَا بَالَ فَخَرَطَ مَا بَيْنَ اَلْمَقْعَدَةِ وَ اَلْأُنْثَيَيْنِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ وَ غَمَزَ مَا بَيْنَهُمَا ثُمَّ اِسْتَنْجَى فَإِنْ سَالَ ذَلِكَ حَتَّى بَلَغَ اَلسُّوقَ فَلاَ يُبَالِي‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۴

و باز ديگرى روايت كرده از امام صادق عليه السلام در مورد مردى كه بول كند و بعد استنجا نمايد و پس از آن ترى مشاهده كند آن حضرت پاسخ فرمود: اگر بول‏ كرد و سه بار فاصله بين مقعد و بيضتين را با انگشت كشيد و ميان آن دو موضع يا ميان بيضتين تا سر آلت را با دو انگشت خود بفشرد كه محتواى آن بيرون آيد و بعد استنجا كند، پس اگر بعد از آن ترى بيايد هر چند تا ساقها برسد باكى بر آن نيست. (يعنى ترى مشتبه كه شناخته نشود و الا اگر شناخته شد حكم خود را دارد) و هر گاه شخصى درون نشيمنگاه خود يا داخل آلتش را دست برساند تجديد (از سر گرفتن) وضو بر او لازم است، و اگر اين عمل را در هنگام نماز انجام دهد بايد نماز را قطع كند و وضو بگيرد و نماز را دوباره از سر بخواند، و هر گاه دهانه آلتش را بگشايد بايد وضو و نماز را اعاده كند.