روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۹۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ ارْتِيَادِ الْمَكَانِ لِلْحَدَثِ وَ السُّنَّةِ فِي دُخُولِهِ وَ الْآدَابِ فِيهِ إِلَى الْخُرُوجِ مِنْه

و سال عمر بن يزيد ابا عبد الله ع :

عَنِ اَلتَّسْبِيحِ فِي اَلْمَخْرَجِ وَ قِرَاءَةِ اَلْقُرْآنِ‏ فَقَالَ لَمْ يُرَخَّصْ فِي اَلْكَنِيفِ أَكْثَرَ مِنْ‏ آيَةِ اَلْكُرْسِيِ‏ وَ يَحْمَدَ اَللَّهَ أَوْ آيَةِ اَلْحَمْدُ لِلََّهِ رَبِّ اَلْعََالَمِينَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳

و عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام پرسيد: در باره تسبيح خداوند و خواندن قرآن در بيت الخلا كه حكم آن چيست؟ آن حضرت فرمود: در آبريزگاه بيش از آية الكرسى و چيزى كه حمد خداوند را در بر داشته باشد يا آيه‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ به خواندن چيزى رخصت داده نشده است. و هر كس كه اذان را ميشنود بدان گونه كه مؤذّن ميگويد او نيز تكرار كند و بخاطر اينكه در بيت الخلا است از انجام دعا و بجاى آوردن حمد و شكر خداوند خود دارى نكند، همانا ذكر خداى تعالى در هر حال پسنديده و نيكو است.