الرحمن ٧: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آسمان را برافراشت و بنهاد ترازو را | |-|معزی=و آسمان را برافراشت و بنهاد ترازو را | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الرحمن | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الرحمن | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::7|٧]] | قبلی = الرحمن ٦ | بعدی = الرحمن ٨ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«وَضَعَ»: گذاشت. ایجاد کرد. «الْمِیزَانَ»: قوانین و ضوابط. قواعد و مقررات (نگا: شوری / ). مراد میزان و معیار و قوانینی است که حاکم بر سراسر عالم هستی است. | «وَضَعَ»: گذاشت. ایجاد کرد. «الْمِیزَانَ»: قوانین و ضوابط. قواعد و مقررات (نگا: شوری / ). مراد میزان و معیار و قوانینی است که حاکم بر سراسر عالم هستی است. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۶
ترجمه
| الرحمن ٦ | آیه ٧ | الرحمن ٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَضَعَ»: گذاشت. ایجاد کرد. «الْمِیزَانَ»: قوانین و ضوابط. قواعد و مقررات (نگا: شوری / ). مراد میزان و معیار و قوانینی است که حاکم بر سراسر عالم هستی است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا... (۱)
اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْکِتَابَ... (۱) لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا... (۱)
تفسیر
- آيا ۱ - ۳۰، سوره الرحمن
- غرض و مفاد سوره مباركه الرحمن
- معناى ((الرحمن )) و اشاره به وجه اينكه در آغاز شمارش نعمت هاى مادى و معنوى ، تعليمقرآن را ذكر فرمود
- مقصود از اينكه خداوند به انسان ((بيان آموخت و اهميت بيان در زندگى بشر
- چند قول ديگر در معناى آيات : ((خلق الانسان ، علمه البيان ))
- مراد از سجده گياه و درخت براى خدا و وجه اينكه آيات دوم و سوم سوره عطف نشده اند
- منظور از رفع سماء و وضع ميزان
- مراد از ((ميزان )) در آيه (الا تطغوا فى الميزان و...)
- مخاطب در آيه : ((فباءى الاء ربكما تكذبان )) جن و انس است
- وجه اينكه در ضمن شمارش نعم الهى از شدائد و نقمت هاى قيامت خبر داده شده است
- مقصود از مشرقين و مغربين و معناى آيه : ((مرج البحرين يلتقيان ...))
- مراد از فناى هر كه بر زمين است و وجه اينكه آن را از جمله نعمتهاى الهى شمرده است
- مقصود از وجه خدا و بقاى آن ، و معناى ((ذوالجلال و الاكرام ))
- منظور از سؤ ال هر كه در آسمان و زمين است از خدا، و معناى اينكه خدا در هر روز در شاءنىاست
- (رواياتى در ذيلبرخى آيات گذشته )
- دو دريا على و فاطمه عليه السلام و لؤ لؤ و مرجان حسن و حسين عليه السلام اند
نکات آیه
۱ - خداوند، برافرازنده آسمان (و السّماء رفعها)
۲ - برافراشتگى آسمان، جلوه دیگرى از رحمت عام و گسترده خداوند (الرحمن ... و السّماء رفعها)
۳ - برقرارى قانون، محاسبه و سنجش به اراده الهى، در ساختار نظام جهان (و السّماء رفعها و وضع المیزان) با توجه به این که «میزان» به ابزار سنجش گفته مى شود; وضع میزان در آسمان، مى تواند اشاره به حاکمیت قانون و محاسبه در نظام جهان داشته باشد.
۴ - وجود توازن میان اجرام آسمانى، به اراده الهى (و السّماء رفعها و وضع المیزان) با توجه به ارتباط میان «وضع المیزان» و «السّماء رفعها»، از آیه شریفه استفاده مى شود که پیدایش اجرام در فضا و حجم، اندازه و فاصله میان آنها، تصادفى و گزاف نیست; بلکه میان آنها موازنه وجود دارد.
۵ - برقرارى میزان و ابزار سنجش حق و باطل در میان مردم از سوى خداوند (و السّماء رفعها و وضع المیزان) برداشت یاد شده، مبتنى بر این احتمال است که مقصود از «وضع المیزان» برقرارى ابزار سنجش در میان مردم باشد - نه آسمان ها - ; آن گونه که در آیه ۲۵ سوره «حدید» آمده است (و أنزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط). گفتنى است آیه بعد - که توصیه به پرهیز از طغیان در میزان مى کند - مؤید همین برداشت است.
موضوعات مرتبط
- آسمان: ترفیع آسمان ۱، ۲
- آفرینش: منشأ حسابرسى در آفرینش ۳; منشأ قانونمندى آفرینش ۳; منشأ میزان در آفرینش ۳
- اجرام آسمانى: منشأ تعادل اجرام آسمانى ۴
- حق: ممیز حق و باطل ۵
- خدا: آثار اراده خدا ۳، ۴; افعال خدا ۱، ۵; نشانه هاى رحمت خدا ۲
- میزان: برپایى میزان ۵
