القمر ٣٦: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و هر آینه ترسانید ایشان را از خشم ما پس ستیزه کردند با بیمدهندگان | |-|معزی=و هر آینه ترسانید ایشان را از خشم ما پس ستیزه کردند با بیمدهندگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = | {{آيه | سوره = سوره القمر | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::36|٣٦]] | قبلی = القمر ٣٥ | بعدی = القمر ٣٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«بَطْشَةَ»: فرو گرفتن و گرفتار ساختن. حمله کردن و کیفر دادن (نگا: دخان / ). «تَمَارَوْا»: شک کردند و گمان ورزیدند. «النُّذُرِ»: (نگا: قمر / و و ). | «بَطْشَةَ»: فرو گرفتن و گرفتار ساختن. حمله کردن و کیفر دادن (نگا: دخان / ). «تَمَارَوْا»: شک کردند و گمان ورزیدند. «النُّذُرِ»: (نگا: قمر / و و ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۶
ترجمه
القمر ٣٥ | آیه ٣٦ | القمر ٣٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بَطْشَةَ»: فرو گرفتن و گرفتار ساختن. حمله کردن و کیفر دادن (نگا: دخان / ). «تَمَارَوْا»: شک کردند و گمان ورزیدند. «النُّذُرِ»: (نگا: قمر / و و ).
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۲، سوره قمر
- وجه تكرار تكذيب در آيه : ((كذبت قلبهم قوم نوح فكذبوا عبدنا...))
- بيان چگونگى و فور آب بر سراسر زمين پس از نفرين نوح عليه السلام
- توضيحى درباره اين كه راجع به كشتى نوح (عليه السلام ) فرمود: ((و لقد تركناهاآية ...))
- معناى ((ذكر)) و مقصود از تيسير قرآن براى آن ذكر
- بيان كيفيت عذاب قوم عاد
- ۱ سعادت و نحوست ايام (از نظر عقل ، قرآن و سنت )
- سعادت و نحوست در آيات قرآن كريم
- سعادت و نحوست در احاديث و روايات
- نمونه اى از احاديث ائمه اطهار عليه السلام كه دلالت بر عدم نحوست ذاتى زمان مى كند
- رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام در بين اهل سنت وحمل روايات وارده از طرق شيعه در اين باره بر تقيه
- ۲ سعادت و نحوست كواكب (از نظر عقل و شرع )
- اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى
- اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند
- حمل آن دسته روايات كه بر سعد و نحس بودن بعضى كواكب دلالت دارند بر تقيه ووجوهى ديگر در اين باره
- ۳ تفال خوب و بد
- بيان اينكه تاءثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كهتفال و تطير مى كند
- نهى از فال بد زدن و توصيه توكل بر خدا در موارد تطير
- بحث از ساير امورى كه در نظر عامه مردم شوم و نحس است
- مقصود از تكذيب قوم ثمود به ((نذر))
- ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود
- سرگذشت قوم لوط عذابى كه دامنگيرشان شد
- (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - نزول عذاب بر قوم لوط، از پى انذارهاى مکرر لوط(ع) به ایشان درباره انتقام سخت الهى (و لقد أنذرهم بطشتنا) ذیل آیه شریفه (فتماروا بالنّذر)، قرینه است بر این که انذار لوط(ع) نسبت به قومش، به صورت مکرر رخ داده بود.
۲ - روى آوردن قوم لوط، به جدال و تشکیک نسبت به انذارها; بجاى حق پذیرى (و لقد أنذرهم ... فتماروا بالنّذر)
۳ - نزول عذاب الهى بر حق ستیزان، از پى اتمام حجت بر ایشان (إنّا أرسلنا علیهم ... و لقد أنذرهم بطشتنا فتماروا بالنّذر)
۴ - تشکیک در حقایق الهى، داراى پیشینه در تاریخ امت هاى حق ستیز (و لقد أنذرهم ... فتماروا بالنّذر)
موضوعات مرتبط
- اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۳
- اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۴
- امتها: شبهه افکنى امتها ۴
- حق: اتمام حجت بر حق ستیزان ۳; زمینه عذاب حق ستیزان ۳; شبهه افکنى حق ستیزان ۴
- خدا: قانونمندى عذابهاى خدا ۳
- دین: شبهه افکنى در دین ۴
- قوم لوط: انذار قوم لوط ۱; حق ناپذیرى قوم لوط ۲; روش برخورد قوم لوط ۲; شبهه افکنى قوم لوط ۲; قانونمندى عذاب قوم لوط ۱; مجادله قوم لوط۲
- لوط(ع): انذارهاى لوط(ع) ۱; شبهه افکنى در انذارهاى لوط(ع) ۲; مجادله در انذارهاى لوط(ع) ۲