الذاريات ٥٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس بگریزید بسوی خدا که منم برای شما از او ترساننده آشکار | |-|معزی=پس بگریزید بسوی خدا که منم برای شما از او ترساننده آشکار | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::50|٥٠]] | قبلی = الذاريات ٤٩ | بعدی = الذاريات ٥١ | کلمه = [[تعداد کلمات::8|٨]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«فِرُّوا»: بگریزید. مراد گریختن از کفر و بتپرستی، به سوی خداشناسی و یکتاپرستی، و از گناهان و سیئات، به سوی عبادات و حسنات است. خلاصه گریز از موجبات عذاب و شقاوت، به سوی موجبات نعمت و سعادت. «مُبِینٌ»: آشکار. یعنی پیغمبری من با دلائل و معجزات، روشن است، و برای شما ناشناخته نیست. | «فِرُّوا»: بگریزید. مراد گریختن از کفر و بتپرستی، به سوی خداشناسی و یکتاپرستی، و از گناهان و سیئات، به سوی عبادات و حسنات است. خلاصه گریز از موجبات عذاب و شقاوت، به سوی موجبات نعمت و سعادت. «مُبِینٌ»: آشکار. یعنی پیغمبری من با دلائل و معجزات، روشن است، و برای شما ناشناخته نیست. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
الذاريات ٤٩ | آیه ٥٠ | الذاريات ٥١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فِرُّوا»: بگریزید. مراد گریختن از کفر و بتپرستی، به سوی خداشناسی و یکتاپرستی، و از گناهان و سیئات، به سوی عبادات و حسنات است. خلاصه گریز از موجبات عذاب و شقاوت، به سوی موجبات نعمت و سعادت. «مُبِینٌ»: آشکار. یعنی پیغمبری من با دلائل و معجزات، روشن است، و برای شما ناشناخته نیست.
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - توجه به آیات الهى، عامل گریز انسان از شرک و کفر و شتاب به سوى خداوند (ففرّوا إلى اللّه) در آیات پیشین سخن از نشانه هاى خداوند بود و «فاء» در «ففرّوا» مى رساند که نتیجه توجه به نشانه هاى الهى حرکت پر شتاب به سوى خداوند، براى گریز از مهلکه کفر و شرک است.
۲ - خداوند، تنها ملجأ و پناهگاه واقعى آدمیان (ففرّوا إلى اللّه)
۳ - لزوم استمداد از خداوند و پناه جستن به او، براى مصون ماندن از کفر و گناه (ففرّوا إلى اللّه)
۴ - دل سپردن به غیر خدا، مایه هلاکت انسان (ففرّوا إلى اللّه) فرار، همواره از هلاکت به سوى پناهگاهى صورت مى گیرد که در آن ایمنى است. اگر خداوند تنها ملجأ ایمنى بخش باشد، معناى آن این خواهد بود که جز او نه تنها ایمنى بخش نیست; بلکه باید از آن گریخت.
۵ - کافر، هر لحظه در معرض انتقام الهى و نیازمند بازگشت هر چه سریع تر به سوى خداوند (ففرّوا إلى اللّه) در آیات پیشین انتقام الهى در مورد اقوام کفرپیشه مطرح شده بود. احتمال دارد مخاطب آیه شریفه، کافران باشند که شدیداً در معرض کیفر الهى قرار دارند و نیازمند آن هستند که در اولین فرصت به سوى خداوند شتاب گیرند.
۶ - پیامبر(ص)، اخطار دهنده اى از جانب خداوند به آدمیان (إنّى لکم منه نذیر) مراد از «منه» اخطار از جانب خداوند است.
۷ - مأموریت پیامبر(ص)، انذار خلق از عذاب الهى با بیانى روشن و بى ابهام (إنّى لکم منه نذیر مبین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که مراد از «منه»، این باشد که پیامبر(ص)، مردم را از عذاب الهى (من عذابه) بیم دهد.
موضوعات مرتبط
- استمداد: آثار استمداد از خدا ۳
- التجا: آثار التجا به خدا ۳; آثار التجا به غیرخدا ۴; التجا به خدا ۲
- انذار: انذار از عذاب ۷
- انسان: انذار انسان ها ۶، ۷; پناهگاه انسان ها ۲
- بازگشت به خدا :۵
- خدا: انتقام خدا ۵; عذابهاى خدا ۷; عوامل فرار به سوى خدا ۱
- ذکر: آثار ذکر آیات خدا ۱
- شرک: عوامل اجتناب از شرک ۱
- کافران: انتقام از کافران ۵
- کفر: عوامل اجتناب از کفر ۱; عوامل مصونیت از کفر ۳
- گناه: عوامل مصونیت از گناه ۳
- محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۶; رسالت محمد(ص) ۷; نقش محمد(ص) ۶; وضوح انذارهاى محمد(ص) ۷
- هلاکت: عوامل هلاکت ۴