الذاريات ٣٤: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=نشان‌زده نزد پروردگار تو برای فزونی‌خواهان | |-|معزی=نشان‌زده نزد پروردگار تو برای فزونی‌خواهان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الذاريات | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::34|٣٤]] | قبلی = الذاريات ٣٣ | بعدی = الذاريات ٣٥ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مُسَوَّمَةً»: دارای علامت و نشانه، نشاندار (نگا: آل‌عمران / ، هود / ). | «مُسَوَّمَةً»: دارای علامت و نشانه، نشاندار (نگا: آل‌عمران / ، هود / ). | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
ترجمه
| الذاريات ٣٣ | آیه ٣٤ | الذاريات ٣٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مُسَوَّمَةً»: دارای علامت و نشانه، نشاندار (نگا: آل‌عمران / ، هود / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۵۱ سوره ذاريات
- اقسام آياتى كه در انفس انسان ها هست و بر يكتايى خداوند در ربوبيت دلالت مى كند
- وجوه مختلف در اينكه فرمود: ((و فى السماء رزقكم و ما تدعون ))
- احتمال اينكه مقصود از آسمان در آيه شريفه غيب باشد نيز ممكن است
- گفتارى درباره كافى بودن رزق براى روزى خواران
- داستان وارد شدن ملائكه ماءمور به هلاك ساختن قوم لوط ابراهيم (ع ) و آنچه بين ميزبان و ميهمانان گذشت
- آيتى كه خداوند با عذاب قوم لوط و هلاكتشان بر جاى گذاشت
- اشاره به هلاكت فرعون و لشكريانش و هلاكت عاد، ثمود و قوم نوح (ع )
- معناى آيه : ((و السماء بنيناها بايد و انا لموسعون ))
- (روايتى درباره آيات انفسى ، رزق ، يد داشتن خدا، و خلق زوجين از هر چيز و...)
- رواياتى از معصومين عليهم السلام در بيان ويژگيهاى خلقت خداوند
نکات آیه
۱ - سنگپاره هاى فروریخته بر قوم لوط، سنگپاره هایى داراى علامت و نشانه هایى مخصوص (حجارة من طین . مسوّمة عند ربّک) «مسوّمة»، مشتق از «سومة» (علامت) و به معناى نشاندار است.
۲ - اسرافگران متجاوز از قانون الهى، داراى مجازات هایى از پیش تعیین شده در نزد خداوند (حجارة من طین . مسوّمة عند ربّک للمسرفین)
۳ - اسراف (تجاوز از قانون الهى و زیاده روى در گناه)، بارزترین جرم قوم لوط بود. (أُرسلنا إلى قوم مجرمین ... للمسرفین) تعبیر «مسرف» در این آیه، به معناى تجاوز از قانون است که بر قوم مجرم لوط، منطبق شده است.
۴ - برنامه الهى در کیفر مجرمان و متجاوزان، کاملاً دقیق و حساب شده است. (مسوّمة عند ربّک) تعبیر «مسوّمة عند ربّک» و علامت دار بودن سنگ ها، حاکى از وجود دقت و حسابگرى در نظام کیفرى خداوند براى متجاوزان است.
۵ - کیفر تجاوزگران، در راستاى ربوبیت الهى و هموار ساختن راه رشد براى بندگان است. (مسوّمة عند ربّک للمسرفین) تعبیر «عند ربّک»، ممکن است اشاره به این جهت داشته باشد که مقام پروردگارى و تربیت خلق و رشد انسان ها، مقتضى آن است که موانع تکامل و رشد از میان برداشته شود.
۶ - اسراف و زیاده روى در گناه، عامل نزول عذاب هلاکت بار الهى (حجارة من طین ... للمسرفین) وصف «مسرفین»، مشعر به علیت است.
موضوعات مرتبط
- اسراف: آثار اسراف ۶
- تکامل: عوامل تکامل ۵
- خدا: ربوبیت خدا ۵; عذابهاى خدا ۶; قانونمندى کیفرهاى خدا۴
- عذاب: موجبات عذاب ۶
- قوم لوط: اسراف قوم لوط ۳; افراط در گناه قوم لوط ۳; بارش سجیل بر قوم لوط۱; تاریخ قوم لوط ۱، ۳; جرم قوم لوط ۳; نشانه سنگهاى عذاب قوم لوط ۱
- گناه: افراط در گناه ۶
- متجاوزان: فلسفه کیفر متجاوزان ۵; کیفر متجاوزان ۲، ۴
- مجرمان: کیفر مجرمان ۴
- مسرفان: کیفر مسرفان ۲
- نظام کیفرى :۴
