ق ١١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=روزیی برای بندگان و زنده ساختیم بدان شهری مُرده را چنین است برون آمدن‌
|-|معزی=روزیی برای بندگان و زنده ساختیم بدان شهری مُرده را چنین است برون آمدن‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره ق | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = ق ١٠ | بعدی = ق ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره ق | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = ق ١٠ | بعدی = ق ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::9|٩]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«رِزْقاً»: مفعول‌به فعل محذوف و یا مفعول‌له است، و یا حال و به معنی اسم مفعول، یعنی مرزوق است. «بَلْدَةً»: سرزمین. ناحیه. «الْخُرُوجُ»: بیرون آمدن از گورها در روز قیامت.
«رِزْقاً»: مفعول‌به فعل محذوف و یا مفعول‌له است، و یا حال و به معنی اسم مفعول، یعنی مرزوق است. «بَلْدَةً»: سرزمین. ناحیه. «الْخُرُوجُ»: بیرون آمدن از گورها در روز قیامت.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۴


ترجمه

همه اینها برای روزی‌بخشیدن به بندگان است و بوسیله باران سرزمین مرده را زنده کردیم؛ (آری) زنده‌شدن مُردگان نیز همین گونه است!

|تا روزى بندگان باشد، و با آن [آب‌] سرزمين مرده را زنده كرديم. خروج [از قبرها] نيز چنين است
[اينها همه‌] براى روزىِ بندگان [من‌] است، و با آن [آب‌] سرزمين مرده‌اى را زنده گردانيديم؛ رستاخيز [نيز] چنين است.
اینها را رزق بندگان قرار دادیم و به باران زمین مرده را زنده ساختیم (تا خلق بدانند که) همچنین پس از مرگ سر از خاک بیرون می‌کنند.
برای آنکه رزق و روزی بندگان باشد، و نیز به وسیله آن آب سرزمین مرده را زنده کردیم؛ و بیرون آمدنشان [پس از مرگ از خاک گور برای ورود به قیامت] این گونه است.
تا رزق بندگان باشد و بدان آب، سرزمين مرده را زنده كرديم. برآمدن از گور نيز چنين است.
تا روزی بندگان باشد، و بدان سرزمینی پژمرده را زنده کردیم، رستاخیز هم همین‌گونه است‌
تا روزى بندگان باشد و بدان [آب‌] سرزمين مرده را زنده كرديم. همچنين است بيرون‌آمدن [از گور].
(همه‌ی اینها) به منظور بخشیدن روزی به بندگان است. ما به وسیله‌ی آب باران، سرزمین مرده را زنده گردانده‌ایم. (آری! زنده شدن مردگان، و) از گورها سربرآوردن آنان نیز همین گونه است.
حال آنکه (این‌ها همه) برای روزی بندگان (من) است. و با آن (آب) سرزمین مرده‌ای را زنده گردانیدیم. بیرون شدن مردگان (نیز) بدان‌گونه است.
روزیی برای بندگان و زنده ساختیم بدان شهری مُرده را چنین است برون آمدن‌


ق ١٠ آیه ١١ ق ١٢
سوره : سوره ق
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«رِزْقاً»: مفعول‌به فعل محذوف و یا مفعول‌له است، و یا حال و به معنی اسم مفعول، یعنی مرزوق است. «بَلْدَةً»: سرزمین. ناحیه. «الْخُرُوجُ»: بیرون آمدن از گورها در روز قیامت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- تأمین روزى خلق، از اهداف مهم ریزش باران و رویش درخت ها و گیاهان (و نزّلنا من السماء ... فأنبتنا به جنّ-ت و حبّ الحصید ... رزقًا للعباد)

۲- اهمیت خرما و درخت هاى نخل، در تغذیه آدمیان * (و النخل باسقت ... رزقًا للعباد) از این که «النخل» به گونه مجزّا یاد شده است، اهمیت خرما در تغذیه خلق استفاده مى شود.

۳- زیبایى، شگفتى و ثمربخشى، آمیخته به هم در مظاهر طبیعت و آفریده هاى خدا * (زوج بهیج . تبصرة و ذکرى ... ماء مبرکًا ...و النخل باسقت لها طلع نضید . رزقًا للعباد ) خداوند در این آیات، با یادآورى هر یک از نعمت هاو مظاهر طبیعت وصفى حاکى از زیبایى و شگفتى علمى نیز براى آن آورده است و در پایان به ثمر بخشى عینى آنها - که تغذیه خلق باشد - اشاره کرده است; یعنى، رزق هاى آفریده خداوند یک بُعدى نیست و خداوند به وسیله آنها تنها تغذیه نمى کند; بلکه این روزى را با هنر و اسرار در مى آمیزد.

۴- مظاهر طبیعت با گستردگى و تنوع، در خدمت منافع انسان (و نزّلنا ... فأنبتنا ... و النخل ... رزقًا للعباد)

۵- بهرهورى خلق از روزى خداوند، مقتضى سر نهادن آنان به بندگى او * (فأنبتنا به ... و النخل باسقت ... رزقًا للعباد) برداشت یادشده بدان احتمال است که آمدن «للعباد»، به جاى هر عنوان دیگرى (مانند «للخلق»، «للناس» یا «لکم») بیانگر وجود رابطه مستحکم میان رزّاقیت خدا و عبودیت انسان باشد.

۶- اراده الهى، حاکم بر نزول باران و رویش زندگى در سرزمین هاى مرده (و نزّلنا من السماء ... و أحیینا به بلدة میتًا) انتساب فعل «نزّلنا» و «أحیینا» به خداوند و عوامل تحت فرمان او، تأکیدى بر حاکمیت اراده او بر هستى است.

۷- پیدایشِ حیات به وسیله باران، آیتى الهى و دلیلى بر امکان معاد (و أحیینا به بلدة میتًا کذلک الخروج)

۸- رویشِ دوباره گیاهان در پى خزان، نمودى از حیات دوباره انسان ها پس از مرگ (و أحیینا به بلدة میتًا کذلک الخروج)

۹- کارایى و تأثیر وسایط طبیعى، در تحقق معاد و حیات مجدد انسان ها * (و أحیینا به بلدة میتًا کذلک الخروج) از این که در «مشبّه به» تعبیر «به» آمده است - که واسطه بودن باران در حیات زمین را مى رساند - این احتمال جان مى گیرد که در «مشبّه» نیز وسایط مؤثّر باشند; یعنى، معاد انسان ها نیز، در نتیجه تحولاتى طبیعى به تدبیر و اراده خداوند صورت مى گیرد.

۱۰- معارف دین در زمینه مسائل و مصادیق «غیب»، داراى مثال هاى عینى در جهان محسوس (و أحیینا به ... کذلک الخروج) مسأله معاد از امور غیبى است; یعنى، حقیقت آن اکنون بر بشر نامعلوم است. ولى خداوند براى نزدیک کردن این معرفت غیبى به ذهن بشر، نمونه هاى مثالى از آن را در جهان طبیعت قرار داده است تا راه درک آن را هموارتر سازد.

۱۱- توجّه به علم و قدرت الهى و نمودهاى رستاخیز در طبیعت، زداینده هر شک در امکان معاد (قد علمنا ما تنقص الأرض منهم ... أفلم ینظروا إلى السماء فوقهم کیف بنینها ... و أحیینا به بلدة میتًا کذلک الخروج) خداوند در پاسخ به شبهات منکران معاد، در این آیات به سه نکته اشاره کرده است: ۱- علم، ۲- قدرت، ۳-نمودهاى رستاخیز در طبیعت.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: تنوع موجودات آفرینش ۴; خالق آفرینش ۳; زیبایى آفرینش ۳; شگفتیهاى آفرینش ۳; فلسفه آفرینش ۴
  • انسان: فضایل انسان ۴; منافع انسان ۴
  • باران: فلسفه بارش باران ۱; منشأ باران ۶; نقش باران ۷
  • تشبیهات قرآن: تشبیه به محسوسات ۱۰; تشبیه حقایق غیبى ۱۰; تشبیه معقول به محسوس ۱۰
  • تغذیه: منابع تغذیه ۲
  • حیات: عوامل حیات ۷
  • خدا: حاکمیت اراده خدا ۶; خالقیت خدا ۳
  • خرما: اهمیت خرما ۲; نقش خرما ۲
  • درختان: اهمیت درخت خرما ۲; فلسفه رویش درختان ۱
  • ذکر: آثار ذکر علم خدا ۱۱; آثار ذکر قدرت خدا ۱۱
  • روزى: آثار استفاده از روزى ۵; زمینه روزى ۱
  • زمین: منشأ احیاى زمین ۶
  • عبودیت: زمینه عبودیت ۵
  • عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۹
  • گیاهان: آثار رویش گیاهان ۸; فلسفه رویش گیاهان ۱
  • مردگان: زمینه احیاى مردگان ۹
  • معاد: دلایل معاد ۷، ۸; زمینه رفع شبهات معاد ۱۱; زمینه معاد ۹; نشانه هاى معاد ۱۱

منابع