ق ٨: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بینش و یادآوریی برای هر بنده‌ای بازگشت‌کننده | |-|معزی=بینش و یادآوریی برای هر بنده‌ای بازگشت‌کننده | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره ق | نزول = | {{آيه | سوره = سوره ق | نزول = [[نازل شده در سال::5|٥ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::8|٨]] | قبلی = ق ٧ | بعدی = ق ٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«تَبْصِرَةً»: بینا کردن. بینش بخشیدن. مفعول‌له یا مفعول مطلق است. «ذِکْری»: بیدار کردن. یادآور شدن. یاد کردن (نگا: انعام / و و ). «مُنِیبٍ»: توبه‌کار. برگردنده (نگا: هود / ، سبأ / زمر / . | «تَبْصِرَةً»: بینا کردن. بینش بخشیدن. مفعول‌له یا مفعول مطلق است. «ذِکْری»: بیدار کردن. یادآور شدن. یاد کردن (نگا: انعام / و و ). «مُنِیبٍ»: توبه‌کار. برگردنده (نگا: هود / ، سبأ / زمر / . | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۴
ترجمه
| ق ٧ | آیه ٨ | ق ٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«تَبْصِرَةً»: بینا کردن. بینش بخشیدن. مفعول‌له یا مفعول مطلق است. «ذِکْری»: بیدار کردن. یادآور شدن. یاد کردن (نگا: انعام / و و ). «مُنِیبٍ»: توبه‌کار. برگردنده (نگا: هود / ، سبأ / زمر / .
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۴، سوره ق
- محتواى سوره مباركه ق
- اقوال مختلف درباره جواب قسم ((و القرآن المجيد))
- مفاد آيه : ((قد علمنا ما تنقص الارض منهم ...)) كه در مقام ردّ سخن مشركين مبنى بر استبعادمعاد است
- مراد از كتاب در ((عندنا كتاب حفيظ)) لوح محفوظ است
- مقصود از اينكه فرمود تكذيب كنندگان قيامت حق را تكذيب كرده در ((امر مريج )) هستند
- اشاره به برهانى كه جمله : ((و احيينا به بلدة ميتا كذلك لك الخروج )) در ردّ استبعادمعاد توسط مشركين متضمن است
- (رواياتى درباره كوه قاف و بيان اينكه اين روايات غيرقابل اعتماد و مردودند)
نکات آیه
۱- مظاهر وجود و عظمت آفریدگار در آسمان و زمین، مایه بصیرت و تذکّر بندگان روى آورده به خداوند (أفلم ینظروا إلى السماء ... و الأرض مددنها ... تبصرة و ذکرى لکلّ عبد منیب ) «منیب»، به معناى بازگشت کننده و روى آورنده به خدا است.
۲- انسان، با روحیه تواضع و حقّ جویى، بهره مند از درس هاى توحیدى و رهنمودهاى نهفته در هستى (تبصرة و ذکرى لکلّ عبد منیب ) واژه «عبد»، اشاره به روحیه تواضع و «منیب» اشاره به حقّ جویى دارد.
۳- غرور و غفلت، مانع درس آموزى انسان از پیام هاى توحیدى نظام شگفت طبیعت* (تبصرة و ذکرى لکلّ عبد منیب ) واژه «عبد» اشاره به روحیه تواضع و «منیب» اشاره به روحیه حق جویى دارد. بنابراین مى توان گفت: مفهوم آیه چنین مى شود: انسان با داشتن غرور و غفلت، نمى تواند درس هاى بصیرت و بیدارگر آیات تکوینى خداوند را دریابد.
۴- انسان، حتى پس از برخوردارى از روحیه عبودیت و خداجویى، نیازمند بینش یابى و تذکّر (تبصرة و ذکرى لکلّ عبد منیب ) تعبیر «لکلّ عبد منیب»، مى رساند که انسان حتى با داشتن روحیه عبودیت و انابه، باز نیازمند تبصرة (بینش یابى) و تذکّر است. ازاین رو خداوند، مظاهر طبیعت را به گونه اى قرار داده تا مایه بینش و تذکّر آنان باشد.
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: نقش آیات آفاقى ۱
- انسان: عبودیت انسان ۴; نیازهاى معنوى انسان ۴
- بندگان خدا: زمینه بصیرت بندگان خدا ۱; زمینه تذکر به بندگان خدا ۱
- تکبر: آثار تکبر ۳
- تواضع: آثار تواضع ۲
- حق: آثار حق طلبى ۲
- زمین: آیات خدا در زمین ۱
- غفلت: آثار غفلت ۳
- منیبان: زمینه بصیرت منیبان ۱; زمینه تذکر به منیبان ۱
- نیازها: نیاز به تذکر ۴; نیاز به هدایت ۴
- هدایت: زمینه هدایت ۲; موانع هدایت ۳
