روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۶۶

آدرس: الكافي، جلد ۸

عنه عن صالح عن محمد بن سنان عن ابن مسكان عن ابي بكر الحضرمي عن تميم بن حاتم قال :

كُنَّا مَعَ‏ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ فَاضْطَرَبَتِ اَلْأَرْضُ فَوَحَاهَا بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ لَهَا اُسْكُنِي مَا لَكِ ثُمَّ اِلْتَفَتَ إِلَيْنَا وَ قَالَ أَمَا إِنَّهَا لَوْ كَانَتِ اَلَّتِي قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَأَجَابَتْنِي وَ لَكِنْ لَيْسَتْ بِتِلْكَ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۶۷

تميم بن حاتم گويد: ما در خدمت امير مؤمنان عليه السّلام بوديم پس زمين بر خود لرزيد حضرت با دست خويش بدان اشاره فرموده گفت: آرام باش تو را چه شده؟ آنگاه رو بما كرده فرمود بدانيد كه اگر اين لرزش همان لرزشى بود كه خداى عز و جل فرموده پاسخم را ميداد ولى اين لرزش آن نيست.