روایت:الکافی جلد ۸ ش ۲۵۰

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن محمد بن الحسن بن شمون عن عبد الله بن عبد الرحمن الاصم عن عبد الله بن القاسم البطل عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِهِ تَعَالَى وَ قَضَيْنََا إِلى‏ََ بَنِي إِسْرََائِيلَ‏ فِي اَلْكِتََابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي اَلْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ‏ قَالَ قَتْلُ‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع‏ وَ طَعْنُ‏ اَلْحَسَنِ ع‏ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيراً قَالَ قَتْلُ‏ اَلْحُسَيْنِ ع‏ فَإِذََا جََاءَ وَعْدُ أُولاََهُمََا فَإِذَا جَاءَ نَصْرُ دَمِ‏ اَلْحُسَيْنِ ع‏ بَعَثْنََا عَلَيْكُمْ عِبََاداً لَنََا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجََاسُوا خِلاََلَ اَلدِّيََارِ قَوْمٌ يَبْعَثُهُمُ اَللَّهُ قَبْلَ خُرُوجِ‏ اَلْقَائِمِ ع‏ فَلاَ يَدَعُونَ وَتْراً لآِلِ مُحَمَّدٍ إِلاَّ قَتَلُوهُ وَ كََانَ وَعْداً مَفْعُولاً خُرُوجُ‏ اَلْقَائِمِ ع‏ ثُمَّ رَدَدْنََا لَكُمُ اَلْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ‏ خُرُوجُ‏ اَلْحُسَيْنِ ع‏ فِي سَبْعِينَ مِنْ أَصْحَابِهِ عَلَيْهِمُ اَلْبَيْضُ اَلْمُذَهَّبُ لِكُلِّ بَيْضَةٍ وَجْهَانِ اَلْمُؤَدُّونَ‏ إِلَى اَلنَّاسِ أَنَّ هَذَا اَلْحُسَيْنَ‏ قَدْ خَرَجَ حَتَّى لاَ يَشُكَّ اَلْمُؤْمِنُونَ فِيهِ وَ أَنَّهُ لَيْسَ بِدَجَّالٍ وَ لاَ شَيْطَانٍ وَ اَلْحُجَّةُ اَلْقَائِمُ‏ بَيْنَ أَظْهُرِهِمْ فَإِذَا اِسْتَقَرَّتِ اَلْمَعْرِفَةُ فِي قُلُوبِ اَلْمُؤْمِنِينَ أَنَّهُ‏ اَلْحُسَيْنُ ع‏ جَاءَ اَلْحُجَّةَ اَلْمَوْتُ فَيَكُونُ اَلَّذِي يُغَسِّلُهُ وَ يُكَفِّنُهُ وَ يُحَنِّطُهُ وَ يَلْحَدُهُ فِي حُفْرَتِهِ اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ع‏ وَ لاَ يَلِي اَلْوَصِيَّ إِلاَّ اَلْوَصِيُّ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۳

عبد اللَّه بن قاسم بطل روايت كند از امام صادق عليه السّلام كه در گفتار خداى تعالى: «و قضاوت و اعلام كرديم بر بنى اسرائيل در آن كتاب كه شما دو بار در زمين فساد ميكنيد» (سوره اسرى آيه ۴) فرمود: (روى اينكه سنت خدا تغيير پذير نيست و رسول خدا (ص) نيز فرموده هر آنچه در بنى اسرائيل واقع شود بى‏كم و كاست در اين امت نيز مانندش واقع شود تأويل اين آيه در اين امت) يكى كشتن على بن ابى طالب عليه السّلام است و ديگر نيزه زدن بحسن بن على عليه السّلام و (دنبالش كه ميفرمايد:) «و همانا سركشى ميكنيد سركشى بزرگى» مقصود: كشتن حسين عليه السّلام است «پس چون موعد نخستين آن بيايد» يعنى هنگام پيروزى خونخواهان حسين عليه السّلام «گماشتيم بر سر شما بندگانى كه داشتيم و سخت دلاور بودند تا در داخل خانه‏ها كشتار كنند» فرمود: مردمى هستند كه خدا آنها را پيش از آمدن حضرت قائم عليه السّلام بفرستد پس خونى (و مسئول خونى) از آل محمد بجاى نگذارند جز آنكه او را بكشند «و اين وعده‏اى است انجام شده» يعنى آمدن حضرت قائم عليه السّلام «آنگاه بر ضد آنها پيروزى را بشما داديم» يعنى آمدن حسين عليه السّلام با هفتاد تن از اصحابش (در زمان رجعت) كه كله‏خودهائى طلاكارى شده كه دورو دارد بر سر دارند، و بمردم برسانند: اين است كه آمده تا جايى كه مؤمنان هيچ شك و ترديد در او نكنند و بدانند كه او دجال و شيطان نيست، و حضرت حجت قائم هنوز در ميان آنها است، و چون‏ بخوبى معرفت در باره حسين عليه السّلام در دل مردم جايگير شد آنگاه حضرت حجت را مرگ فرا رسد، و كسى كه او را غسل دهد و كفن و حنوط كند و بخاك سپارد همان حسين بن على عليه السّلام است، و كسى متصدى كار دفن و كفن وصى جز وصى و امام نگردد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۵۰

عبد اللَّه بن قاسم بطل در باره آيه شريفه: وَ قَضَيْنا إِلى‏ بَنِي إِسْرائِيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ ... «۳» از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: اين آيه به كشتن على بن ابى طالب عليه السّلام و نيزه زدن به حسن عليه السّلام نظر دارد، و آيه ... وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيراً «۴» حاكى از كشته شدن امام حسين عليه السّلام است، و آيه: فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما ... «۵» حكايت از ريخته شدن خون حسين عليه السّلام دارد، و آيه: بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ ... «۶» بر مردمى دلالت دارد كه خداوند پيش از ظهور امام قائم عليه السّلام مى‏فرستد و هيچ كس را كه مسئول خونى است در خاندان محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم وانگذارند مگر آنكه او را بكشند، ... وَ كانَ وَعْداً مَفْعُولًا «۷» يعنى ظهور __________________________________________________

(۳) «و بنى اسرائيل را خبر داديم كه: دو بار در زمين فساد خواهيد كرد» (سوره اسراء/ آيه ۴).
(۴) «و نيز سركشى خواهيد كرد» (سوره اسراء/ آيه ۴).
(۵) «چون از آن دو بار وعده نخستين در رسيد» (سوره اسراء (آيه ۵).
(۶) «گروهى از بندگان خويش را كه جنگاورانى زورمند بودند بر سر شما فرو فرستاديم، آنها حتّى در درون خانه‏ها هم كشتار كردند» (سوره اسراء/ آيه ۵).
(۷) «و اين وعده به انجام رسيد» (سوره اسراء/ آيه ۵).

امامقائم عليه السّلام، و مقصود از آيه شريفه: ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ ... «۱» رجعت امام حسين عليه السّلام است با هفتاد تن از ياران وفادار خود كه كلاه خودهاى زرّين بر سر دارند از دو سو و به مردم خبر مى‏دهند كه اين حسين عليه السّلام است كه رجعت كرده و بيرون آمده تا هيچ مؤمنى در باره آن حضرت شك و ترديد نكند و بدون ترديد، او دجّال و شيطان نيست و هنوز حجت بن الحسن عليه السّلام ميان مردم است، و چون در دل مؤمنان استوار شود كه او حسين عليه السّلام است اجل امام دوازدهم كه حجت است فرا رسد، و همان امام حسين عليه السّلام خواهد بود كه او را غسل مى‏دهد و كفن و حنوط مى‏كند و به خاكش مى‏سپارد، و عهده‏دار تجهيز جنازه وصى نشود مگر وصى و امام. __________________________________________________

(۱) «بار ديگر شما را بر آنها غلبه داديم» (سوره اسراء/ آيه ۶).