الزمر ٢

إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْکَ‌ الْکِتَابَ‌ بِالْحَقِ‌ فَاعْبُدِ اللَّهَ‌ مُخْلِصاً لَهُ‌ الدِّينَ‌

ترجمه

ما این کتاب را بحقّ بر تو نازل کردیم؛ پس خدا را پرستش کن و دین خود را برای او خالص گردان!

به راستى ما [اين‌] كتاب را به حق به سوى تو نازل كرديم، پس خدا را بندگى كن در حالى كه دين را براى او خالص كرده‌اى

ما [اين‌] كتاب را به حق به سوى تو فرود آورديم، پس خدا را -در حالى كه اعتقاد [خود] را براى او خالص‌كننده‌اى- عبادت كن.

ما این کتاب را بر تو به حق فرستادیم پس (به شکرانه این نعمت بزرگ) خدای را پرستش کن در حالی که دین را برای او خالص گردانیده باشی (و دل از غیر حق بگردانی).

بی تردید ما این کتاب را به حقّ و درستی به سوی تو نازل کردیم، پس خدا را در حالی که اعتقاد و ایمان را برای او [از هرگونه شرکی] خالص می کنی، بپرست.

ما اين كتاب را به راستى بر تو نازل كرديم. پس خدا را بپرست و دين خود براى او خالص گردان.

کتاب آسمانی را به راستی و درستی بر تو نازل کرده‌ایم، پس خداوند را در حالی که دین خود را برای او پاک و پیراسته می‌داری بپرست‌

همانا ما اين كتاب را براستى و درستى به تو فرو فرستاديم، پس خداى را بپرست در حالى كه دين را ويژه او كرده باشى.

(ای پیغمبر!) ما این کتاب را که در برگیرنده‌ی حق و حقیقت است، بر تو فرو فرستاده‌ایم. خدا را پرستش کن و پرستش خود را سره و خاصّ او گردان.

ما (این) کتاب را به‌راستی با تمامی حق سوی تو فرود آوردیم. پس خدا را، در حالی که طاعت (خود) را برای او خالص‌کننده‌ای عبادت کن.

همانا فرستادیم بسوی تو کتاب را به حقّ پس پرستش کن خدا را پاک‌کننده برای او دین را

الزمر ١	آیه ٢	الزمر ٣
سوره : سوره الزمر نزول : ١ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٠ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِالْحَقِّ»: در برگیرنده حق. فرمان دهنده به حق (نگا: آل‌عمران / نساء / مائده / ). «الدِّینَ»: طاعت و عبادت (نگا: اعراف / ، یونس / ، عنکبوت / ، لقمان / ، بیّنه / .

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۰ سوره زمر
• محتواى كلى سوره مباركه زمر و زمينه نزول آن
• اشاره به معناى انزال و تنزيل قرآن كريم
• معناى اينكه دين خالص براى خداست
• بيان مبناى اعتقادى بت پرستان درباره عبادت ارباب و آلهه و مقصود از اينكه آنان غير خدارا اولياءاتخاذ كرده اند
• تقرير احتجاج بر ردّ و نفى فرزند گرفتن خدا براى خود چه فرزندى حقيقى و چهاعتبارى در آيه : لوارادالله يتخذولدا لا صطفى مما يخلق مايشاء...
• احتجاج بر وحدت خداوند در الوهيت و ربوبيت ، با بيان انحصار خلق و تدبير در اوعزوجل
• تفسير آيه : و ان تكفروا فان الله غنى عنكم ولايرضى لعباده الكفر و ان تشكروايرضه لكم ... كه راجع به كفران نعمت و شكر آن است
• گفتارى در معناى خشم و رضاى خدا
• انسان بالفطره خداشناس است و در حال اضطرار رو به اوست ولى درحال تنعم و خوشى ، غافل از او
• برابر نبودن انسان متنعم غافل از خدا با مؤ من متهجد، و عدم تساوى عالم به خدا باجاهل به او
• صابران اجر بى حساب در پيش رو دارند
• رواياتى درباره اخلاص ، الذين يعلمون ، و شاءننزول آيه : امن هو قانت ...، و اجر صابران

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - قرآن، کتابى الهى و آسمانى است; نه بشرى. (إنّا أنزلنا إلیک الکتب)

۲ - پیامبراسلام(ص)، دریافت کننده وحى (قرآن) از سوى خداوند (إنّا أنزلنا إلیک الکتب)

۳ - نزول کتاب (قرآن) از سوى خداوند، عملى هدفدار و امرى لازم و شایسته براى بشر (إنّا أنزلنا إلیک الکتب بالحقّ) برداشت یاد شده بر این اساس استوار است که «بالحقّ» متعلق به «أنزلنا» باشد. کلمه «حق» - در برابر باطل (پوچ و بیهوده) - به معناى کار به جا، شایسته و هدفمند است. بنابراین نزول قرآن، هدفمند و کارى شایسته و لازم براى بشر مى باشد.

۴ - قرآن، کتابى است سراسر حق و به دور از مطالب نادرست و خیال پردازى هاى باطل. (إنّا أنزلنا إلیک الکتب بالحقّ) برداشت یاد شده بر این دیدگاه استوار است که «بالحقّ» متعلق به ظرف مستقر و حال براى «الکتاب» باشد.

۵ - ارائه حق و شناساندن آن به مردم، فلسفه نزول قرآن (إنّا أنزلنا إلیک الکتب بالحقّ)

۶ - توصیه خداوند به پیامبر(ص)، مبنى بر عبادت و فرمان برى خالصانه آن حضرت (فاعبد اللّه مخلصًا له الدین) واژه «دین» در معانى جزا، عادت، ملت، اسلام، عبادت و طاعت، به کار مى رود (قاموس المحیط); ولى در این جا - با توجه به این که مخاطبان آیات مورد بحث، مشرکان مى باشند و نیز در این آیات واژه عبادت به کار رفته - ممکن است به معناى عبادت و طاعت استعمال شده باشد.

۷ - نزول کتاب آسمانى (قرآن)، نعمتى است درخور شکر و شایسته عبادت خالصانه خدا و اطاعت محض از او. (إنّا أنزلنا إلیک الکتب بالحقّ فاعبد اللّه مخلصًا له الدین) برداشت یاد شده از تفریع جمله «فاعبد اللّه مخلصاً له الدین»، بر جمله «إنّا أنزلنا إلیک الکتاب» به دست مى آید.

۸ - اخلاص، شرط پذیرش عبادت و رکن اساسى آن است. (فاعبد اللّه مخلصًا له الدین) این که خداوند به پیامبر(ص) توصیه فرموده که عبادت را در حال اخلاص انجام دهد، مى توان برداشت یاد شده را به دست آورد.

۹ - لزوم عبادت خالصانه خداوند (فاعبد اللّه مخلصًا له الدین)

موضوعات مرتبط

• حق: ممیز حق و باطل ۵
• خدا: توصیه هاى خدا ۶
• شکر: شکر نعمت ۷
• عبادت: اخلاص در عبادت ۶، ۷، ۸، ۹; شرایط عبادت ۸
• قرآن: اهمیت نزول قرآن ۳، ۷; تنزیه قرآن ۴; حقانیت قرآن ۴; فضیلت قرآن ۷; فلسفه نزول قرآن ۵; قرآن از کتب آسمانى ۱; منشأ نزول قرآن ۱; وحیانیت قرآن ۱; ویژگیهاى قرآن ۴; هدفدارى نزول قرآن ۳
• محمد(ص): اخلاص محمد(ص) ۶; توحید عبادى محمد(ص) ۶; توصیه به محمد(ص)۶; نزول قرآن بر محمد(ص) ۲; وحى به محمد(ص) ۲
• نعمت: نعمت قرآن ۷
• نیازها: نیاز به قرآن ۳