الصافات ٩١: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس خرامید (خزید) بسوی خدایان ایشان پس گفت چرا نمی‌خورید | |-|معزی=پس خرامید (خزید) بسوی خدایان ایشان پس گفت چرا نمی‌خورید | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::91|٩١]] | قبلی = الصافات ٩٠ | بعدی = الصافات ٩٢ | کلمه = [[تعداد کلمات::7|٧]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«رَاغَ»: مخفیانه و شتابان رفت. به نهانی رو کرد به. | «رَاغَ»: مخفیانه و شتابان رفت. به نهانی رو کرد به. | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۷
ترجمه
| الصافات ٩٠ | آیه ٩١ | الصافات ٩٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«رَاغَ»: مخفیانه و شتابان رفت. به نهانی رو کرد به.
تفسیر
- آيات ۷۱ - ۱۱۳ سوره صافات
- بيان آيات مربوط به منزلت نوح عليه السلام و اجابت دعاى او
- نكته اى درباره اينكه فرمود: سلام على نوح فى العالمين
- بيان آيات مربوط به ابراهيم عليه السلام و دعوت آن جناب
- مراد از قلب سليم داشتن ابراهيم عليه السلام عدم تعلق او به غير خدا است
- وجه اينكه ابراهيم عليه السلام به ستارگان نظر افكند و سپس از بيمارى خود خبر دادفنظر نظرة فى النجوم فقال انى سقيم
- سخنان ابراهيم عليه السلام با بت ها!
- و احتجاج او با بت پرستان
- معنى و وجه اينكه فرمود خدا اعمال شما را خلق كرده والله خلقكم و ما تعملون
- فصلى ديگر از داستان ابراهيم ع
- مراد ابراهيم عليه السلام از اينكه فرمود: انى ذاهب الى ربى سيهدين
- گفتگوى ابراهيم و اسمعيل عليهماالسلام درباره رؤ ياى ذبح و...
- ابراهيم و اسماعيل عليهماالسلام سربلند از آزمايش بزرگ الهى و...
- رواياتى درباره مراد از قلب سليم و اينكه ابراهيم عليه السلام فرمود: انى سقيم
- حديثى از امام رضاع كه مى فرمايد خدا را دو اراده و مشيت است .
- چند روايت درباره داستان ذبح اسمعيل و اينكه ذبيحاسمعيل بوده نه اسحق
نکات آیه
۱ - رفتن مخفیانه ابراهیم(ع)، به جانب معبودهاى مشرکان پس از خروج آنان از شهر (فراغ إلى ءالهتهم) «روغ» (مصدر «راغ») در اصل به معناى تمایل به چیزى به صورت سرّى و پنهانى است.
۲ - استهزاى معبودهاى مشرکان در بتکده از سوى ابراهیم(ع)، با توجه به ناتوانى آنان از خوردن بود. (فراغ إلى ءالهتهم فقال ألا تأکلون) استفهام در «ألا تأکلون» براى استهزا است.
۳ - وجود غذا در بتکده، به هنگام رفتن مردم از شهر و آمدن ابراهیم(ع) به آن بتکده (فراغ إلى ءالهتهم فقال ألا تأکلون) پرسش استهزاآمیز ابراهیم(ع) از بت ها براى غذا خوردن، مى رساند که در محل معبودهاى مشرکان، غذا وجود داشت. گفتنى است که در تاریخ آمده است: مشرکان غذاهایى را براى متبرک شدن نزد بت ها مى گذاشتند که این موضوع، مى تواند مؤید برداشت بالا باشد.
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): استهزاهاى ابراهیم(ع) ۲; بت شکنى ابراهیم(ع) ۱; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳
- بتها: استهزاى بتها ۲; بتها و خوردن ۲; عجز بتها ۲
- خوردن: عجز از خوردن ۲
- قوم ابراهیم: غذا در معبد قوم ابراهیم ۳
