فَرَاغ
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
ميل بر سبيل حيله. و طريق رائغ آن است كه مستقيم نباشد گويند «راوغ فلان فلاناً و راغ فلان الى فلان» يعنى براى حيله به سوى او ميل كرد (راغب) در مجمع آن را ميل از جهتى گفته است [صافات:91و93]. يعنى به سوى خدايان آنها ميل كرد و رفت و گفت آيا نمى خوريد... پس ميل كرد بر بتان و آنها را با دست راستش ميزد. راغب گويد «على» در آيه بعدى براى تفهيم استعلا است . [ذاريات:26]. از راغ معلوم مىشود كه ابراهيم عليه السلام نخواسته ميهمانان بدانند كه براى طعام آوردن مىرود. اين كلمه در كلام اللّه مجيد فقط سه دفعه است.
کلمات نزدیک مکانی
لا إِلَى قَال فَقَال مَا لَکُم أَ تَأْکُلُون مُدْبِرِين تَنْطِقُون مُنْکَرُون عَنْه قَوْم عَلَيْهِم سَلاَم سَقِيم آلِهَتِهِم أَهْلِه فَتَوَلّوْا ضَرْبا فَجَاء بِالْيَمِين فَأَقْبَلُوا إِنّي سَلاَما إِلَيْه بِعِجْل فَقَرّبَه سَمِين يَزِفّون فَقَالُوا عَلَيْه إِلَيْهِم دَخَلُوا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
