روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۲۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن حسين بن عثمان عن عبد الله بن مسكان عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

مَثَلُ اَلْمُؤْمِنِ كَمَثَلِ خَامَةِ اَلزَّرْعِ‏ تُكْفِئُهَا اَلرِّيَاحُ كَذَا وَ كَذَا وَ كَذَلِكَ اَلْمُؤْمِنُ تُكْفِئُهُ اَلْأَوْجَاعُ وَ اَلْأَمْرَاضُ وَ مَثَلُ اَلْمُنَافِقِ كَمَثَلِ اَلْإِرْزَبَّةِ اَلْمُسْتَقِيمَةِ اَلَّتِي لاَ يُصِيبُهَا شَيْ‏ءٌ حَتَّى يَأْتِيَهُ اَلْمَوْتُ‏ فَيَقْصِفَهُ‏ قَصْفاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۹۳

رسول خدا (ص) فرموده: نمونه مؤمن چون زرع تازه و لطيف است كه بادهاى چنين و چنان او را پرورش دهند و همچنين مؤمن را دردها و بيماريها پرورش دهند، و نمونه منافق چون عصاى آهنينِ راستى است كه آسيبى بدان نرسد تا مرگش فرا رسد و آن را يك باره خُرد كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۵۶

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: حكايت مؤمن حكايت ساقه گياهى است كه باد او را باين سو و آن سو كج ميكند، مؤمن را هم دردها و بيماريها كج ميكند و حكايت منافق، حكايت عصاى آهنين راستى است كه آسيبى بآن نرسد تا مرگش فرا رسد و او را بشكند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۲۵

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از حسين بن عثمان، از عبداللَّه بن مسكان، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: داستان مؤمن، چون داستان دسته‏اى از كشت و گياه تر و تازه است، كه بادها آن را همچنين و همچنين ميل مى‏دهد و مى‏گرداند، و همچنين مؤمن، دردها و بيمارى‏ها او را ميل مى‏دهد و مى‏گرداند. و داستان منافق، چون داستان گرزى است راست ايستاده، كه چيزى به آن نرسد، تا آنكه او را مرگ در رسد؛ پس او را بشكند، شكستنى سخت».