روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۲۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن حماد بن عيسي عن ربعي قال قال ابو عبد الله ع :

مَنْ أَطْعَمَ أَخَاهُ فِي اَللَّهِ كَانَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ مِثْلُ مَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً مِنَ اَلنَّاسِ قُلْتُ وَ مَا اَلْفِئَامُ مِنَ اَلنَّاسِ قَالَ مِائَةُ أَلْفٍ مِنَ اَلنَّاسِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۶۰۳

از ربعى، كه امام صادق (ع) فرمود: هر كه برادر دينى خود را اطعام كند، مزد كسى را دارد كه گروهانى از مردم را اطعام كند، من گفتم: گروهان (از مردم) چند است؟ فرمود: صد هزار.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۹

رابعى گويد امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه برادرش را براى خدا اطعام كند، پاداشش‏ مانند كسى است كه فئامى از مردم را اطعام كند، عرض كردم: فئام چه قدر است؟ فرمود: صد هزار از مردم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۱۱

على، از پدرش، از حمّاد بن عيسى، از ربعى روايت كرده است كه گفت: حضرت صادق عليه السلام فرمود كه: «هر كه برادر خود را در راه خدا طعام دهد، آن قدر از اجر از براى او باشد؛ مانند آنكه فئامى از مردم را طعام دهد». عرض كردم كه: فئام چيست و چه قدر است؟ فرمود: «صدهزار نفر از مردمان». «۱» __________________________________________________

(۱). و در كتب لغت، فئام را به گروه از مردمان تفسير كرده‏اند و از اين قبيل مسامحات بسيار دارند. و در فئام دو وجه جائز است: يكى فئام به همزه بعد از آن ياء، و ديگرى با ياء حطّى و هر دو به كسر فاء و فتح، دويم آن است بر وزن كتاب و اصل مادّه آن به معنى كثرت و بسيارى و پرى است. (مترجم)