روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۰۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن احمد عن عثمان بن عيسي عن رجل عن ابي عبيده الحذا قال قال ابو جعفر ع :

مَنْ مَشَى فِي حَاجَةِ أَخِيهِ‏ اَلْمُسْلِمِ‏ أَظَلَّهُ اَللَّهُ بِخَمْسَةٍ وَ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ لَمْ يَرْفَعْ قَدَماً إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ بِهَا سَيِّئَةً وَ يَرْفَعُ لَهُ بِهَا دَرَجَةً فَإِذَا فَرَغَ مِنْ حَاجَتِهِ كَتَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِهَا أَجْرَ حَاجٍّ وَ مُعْتَمِرٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۸۵

از ابى عبيده حذاء، گويد: امام صادق (ع) فرمود: هر كه در انجام حاجت برادر مسلمانش راه رود، خدا به وسيله‏ هفتاد و پنج هزار فرشته بر او سايه افكند و گامى بر ندارد جز اين كه خدا برايش حسنه‏اى نويسد و گناهى بدان از وى بريزد و درجه‏اى بدان برايش بالا برد و چون از حاجت او فارغ شود، خدا عز و جل براى او مزد كسى كه حجّ و عمره كرده بنويسد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۲

امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كس در راه حاجت برادر مسلمانش گام بردارد، خدا او را در زير سايه ۷۵ هزار فرشته قرار دهد و هر گامى بردارد، خدا برايش يك حسنه نويسد و گناهى از او بزدايد و درجه‏ئى بالا برد، و چون او از برآوردن حاجت برادرش فارغ شود، خداى عز و جل بدان جهت برايش پاداش حج و عمره‏گزار نويسد. __________________________________________________

(۱) از اين جمله پيداست كه جمله اخير روايت در نظر يكى از روات مظنون بوده و فرمايش امام را بطور قطع و يقين در خاطر سپرده بوده است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۹۷

از او، از احمد، از عثمان بن عيسى، از عبيده حذّاء روايت است كه گفت: امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه: «هر كه در حاجت برادر مسلمان خويش راه رود، خدا او را در سايه هفتاد و پنج هزار فرشته قرار دهد. و گامى برندارد، مگر آنكه خدا ثوابى از برايش بنويسد، و به واسطه آن گناهى از او فرو ريزد، و به جهت آن درجه از برايش بلند شود. و چون از حاجتش فارغ شود، خداى عز و جل بنويسد از براى او به واسطه آن حاجت، مزد كسى كه حج كرده و آنكه عمره‏اى به جا آورده»