روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۱۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن ابي المغرا عن ابي عبد الله ع قال :

اَلْمُسْلِمُ‏ أَخُو اَلْمُسْلِمِ‏ لاَ يَظْلِمُهُ وَ لاَ يَخْذُلُهُ وَ لاَ يَخُونُهُ وَ يَحِقُّ عَلَى‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ اَلاِجْتِهَادُ فِي اَلتَّوَاصُلِ وَ اَلتَّعَاوُنُ عَلَى اَلتَّعَاطُفِ وَ اَلْمُوَاسَاةُ لِأَهْلِ اَلْحَاجَةِ وَ تَعَاطُفُ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ حَتَّى تَكُونُوا كَمَا أَمَرَكُمُ اَللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَّ رُحَمَاءَ بَيْنَكُمْ‏ مُتَرَاحِمِينَ مُغْتَمِّينَ‏ لِمَا غَابَ عَنْكُمْ مِنْ أَمْرِهِمْ عَلَى مَا مَضَى عَلَيْهِ مَعْشَرُ اَلْأَنْصَارِ عَلَى‏ عَهْدِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۱۷

از أبى المغرا، از امام صادق (ع) فرمود: مسلمان برادر مسلمان است، به او ستم نكند و او را واننهد و به او خيانت نورزد و بر مسلمانان سزا است كه بكوشند در هم پيوستگى و كمك بر يك ديگر در مهرورزى و همراهى با نيازمندان و مهرورزى بر همديگر تا بوده باشيد چنانچه خداى عز و جل فرموده است (۲۹ سوره فتح): «مهربانند به يك ديگر» در خوشيهاى هم شريك و مهرورز باشيد و غم‏خوار باشيد نسبت به آنچه كار آنان در دسترس شما نيست، بر همان روشى كه گروه انصار در دوران رسول خدا (ص) داشتند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۵۳

امام صادق عليه السلام فرمود: مسلمان برادر مسلمانست، باو ستم نكند و او را وانگذارد و نسبت باو خيانت نكند، و بر مسلمانان سزاوار است در پيوستگى با يك ديگر كوشش كنند و در كمك كردن بر مهربانى دو جانبه و مواسات با نيازمندان و عطوفت با يك ديگر تا چنان باشيد كه خداى عز و جل بشما دستور فرموده كه: رُحَماءُ بَيْنَهُمْ «با يك ديگر مهر ورزند ۲۹ سوره ۴۸» با يك ديگر مهربانند و نسبت بامرى كه مربوط بآنهاست و فوت شده اندوهگين باشد، بر همان روشى كه گروه انصار در زمان رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله بودند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۴۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از على بن حكم، از ابوالمغرا، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «مسلمان برادر مسلمان است كه بر او ستم نمى‏كند، و او را وا نمى‏گذارد، و با او خيانت نمى‏كند. و واجب است بر مسلمانان كه در پيوستن به يكديگر كوشش كنند، و همديگر را بر مهربانى يارى دهند، و با اهل حاجت مواسات نمايند، و بر يكديگر عطوفت و مهربانى كنند، تا آن كه چنان باشند كه خداى عز و جل ايشان را امر فرموده است كه: نرم‏دلان و مشفقانند ميان يكديگر و بر همديگر مهربان، و اندوهناكند از براى آن‏چه از شما پنهان بوده از امر ايشان، بر آن‏چه گروه انصار بر آن درگذشتند در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله».