روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۵۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن الحسن بن علي الكوفي عن العباس بن عامر عن العرزمي عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

سَيَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ لاَ يُنَالُ اَلْمُلْكُ فِيهِ إِلاَّ بِالْقَتْلِ وَ اَلتَّجَبُّرِ وَ لاَ اَلْغِنَى إِلاَّ بِالْغَصْبِ وَ اَلْبُخْلِ‏ وَ لاَ اَلْمَحَبَّةُ إِلاَّ بِاسْتِخْرَاجِ اَلدِّينِ‏ وَ اِتِّبَاعِ اَلْهَوَى فَمَنْ أَدْرَكَ ذَلِكَ اَلزَّمَانَ فَصَبَرَ عَلَى اَلْفَقْرِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى اَلْغِنَى وَ صَبَرَ عَلَى اَلْبِغْضَةِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى اَلْمَحَبَّةِ وَ صَبَرَ عَلَى اَلذُّلِّ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى اَلْعِزِّ آتَاهُ اَللَّهُ ثَوَابَ خَمْسِينَ صِدِّيقاً مِمَّنْ صَدَّقَ بِي

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۷۷

رسول خدا (ص) فرمود: محققاً زمانى بيايد كه به ملك و سلطنت نرسند جز با كشتار و ديكتاتورى و زور و به توانگرى نرسند جز به وسيله غصب مال مردم و بخل، و به دوستى يك ديگر نرسند جز به وسيله بيرون بردن از دين و پيروى از هواى نفس، هر كه چنين زمانى را درك كند و به فقر صبر كند با اينكه قادر است بر توانگرى و تحصيل ثروت، و بر دشمنى‏ مردم صبر كند با اينكه مى‏تواند آنها را دوست خود كند، و بر خوارى صبر كند با اينكه مى‏تواند عزيز باشد، خدا ثواب پنجاه صدّيقى كه به من تصديق كرده‏اند به او بدهد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۴۴

رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: زمانى براى مردم پيش آيد كه سلطنت جز بوسيله كشتن و ستمگرى بدست نيايد و ثروت جز با غصب و بخل پيدا نشود و دوستى جز بوسيله بيرون بردن دين و پيروى هوس بدست نيايد، پس كسى كه بآن زمان برسد و بر فقر صبر كند، با آنكه بر ثروت توانائى داشته باشد و بر دشمنى مردم صبر كند با آنكه بر دوستى توانا باشد (يعنى بتواند از راه از دست دادن دين و پيروى هوس جلب دوستى كند، ولى نكند) و بر ذلت صبر كند، با آنكه بر عزت توانا باشد، خدا ثواب پنجاه صديق از تصديق‏كنندگان مرا باو دهد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۴۹

ابوعلى اشعرى، از حسن بن على كوفى، از عبّاس بن عامر، از عزرمى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: زود باشد كه بر مردم روزگارى بيايد كه در آن به پادشاهى نتوان رسيد، مگر به كشتن و گردنكشى كردن، و بى‏نيازى نتوان يافت، مگر به غضب و بخل ورزيدن، و نه دوستى مى‏توان يافت، مگر به بيرون شدن از دين يا صرف كردن آن و پيروى كردن هوا و هوس؛ پس هر كه آن زمان را دريابد و بر فقر و درويشى صبر كند، با آنكه بر بى‏نيازى قادر باشد، و بر دشمنى مردم صبر كند، با آنكه بر دوستى ايشان قادر باشد، و بر خوارى صبر كند، با آنكه قادر بر عزّت باشد، خدا او را ثواب پنجاه صدّيق عطا كند؛ از آن صدّيقانى كه به خدا تصديق كرده‏اند و آن‏چه فرموده باور داشته‏اند».